MURATS44
Özel Üye
Sırrı Sekati Hazretleri şöyle anlatıyor. Birgün bir dağda yapayalnız gidiyordum, gece bir ses işittim. Şöyle diyordu; ölüm korkusu ile kalbini hariçte gezdirip durma. Nitekim Cenab-ı Hak; "Biz, kulumuza şah damarından daha yakınız (onun gizli aşikâr bütün ahvaline muttaliyiz)" buyurmuştur. Ben, buna taaccüp ederek, "Cin misin, yoksa insan mısın?" diye sordum. "Cinniyim ve Cenab-ı Hakka iman edenlerdenim. Beraberimde kardeşlerimden birkaç cinni daha var." dedi. "Bunlar da senin gibi güzel söz söyler mi?" diye sordum. "Fazlası ile vardır." diye cevap verdi.
Bunu takiben ikinci bir nidaya muhatap oldum. "Sendeki zaaf ve uyuşukluk ancak tefekkür ile zail olur" deniliyordu. Bu hitaptan çok duygulandım ve ağladım. Biraz sonra şöyle nida ediliyordu; "Bir kimse karanlıklara ünsiyet edince, kendisine nurlar açılır." Bunu işitince kendimden geçtim. Kendime geldiğim zaman göğsüme bir nergis konulduğunu gördüm. Nergisi koklayınca bendeki çekingenlik gitti ve onlara karşı ünsiyet hasıl oldu, onlarla görüşmeye başladım. "Cenab-ı Hak sizden merhametini esirgemesin, bana bir tavsiyede bulunasınız" dedim. "Cenab-ı Hak muttaki olanların kalbinden gayri kalpleri zikri ile ihya ve ünsiyet ettirmez. Bir kimse takvaya baş vurmadan zikrullah ile meşgul olurum derse yanlış bir yol tutmuş olur. Allah (c.c.) bizi ve seni hayra muvaffak etsin" dediler ve ayrıldılar.
Cinlerin hakikatlerini göremediğimiz ve bizlerden gizli oldukları için böyle hikmetli sözler duyar ve onları herhangi bir insan şeklinde görürsek, ancak o sözlerin ayet ve hadise uygun olanlarını alırız. Cinler insanı önce muttaki bir cinmiş gibi çeşitli söz ve hareketler ile kendisine güven sağlayıp kandırır, sonunda onu yavaş yavaş dinden uzaklaştırır. Bazen amelî işlerde, bazen de hiçbir haberi olmadan itikaden yoldan çıkarırlar ki, bunu ileride inşaallah daha geniş izah edeceğiz. Cinler hakkında daha geniş izahat için, tefsirlerden Cin Sûresine bakılabilir.
Bunu takiben ikinci bir nidaya muhatap oldum. "Sendeki zaaf ve uyuşukluk ancak tefekkür ile zail olur" deniliyordu. Bu hitaptan çok duygulandım ve ağladım. Biraz sonra şöyle nida ediliyordu; "Bir kimse karanlıklara ünsiyet edince, kendisine nurlar açılır." Bunu işitince kendimden geçtim. Kendime geldiğim zaman göğsüme bir nergis konulduğunu gördüm. Nergisi koklayınca bendeki çekingenlik gitti ve onlara karşı ünsiyet hasıl oldu, onlarla görüşmeye başladım. "Cenab-ı Hak sizden merhametini esirgemesin, bana bir tavsiyede bulunasınız" dedim. "Cenab-ı Hak muttaki olanların kalbinden gayri kalpleri zikri ile ihya ve ünsiyet ettirmez. Bir kimse takvaya baş vurmadan zikrullah ile meşgul olurum derse yanlış bir yol tutmuş olur. Allah (c.c.) bizi ve seni hayra muvaffak etsin" dediler ve ayrıldılar.
Cinlerin hakikatlerini göremediğimiz ve bizlerden gizli oldukları için böyle hikmetli sözler duyar ve onları herhangi bir insan şeklinde görürsek, ancak o sözlerin ayet ve hadise uygun olanlarını alırız. Cinler insanı önce muttaki bir cinmiş gibi çeşitli söz ve hareketler ile kendisine güven sağlayıp kandırır, sonunda onu yavaş yavaş dinden uzaklaştırır. Bazen amelî işlerde, bazen de hiçbir haberi olmadan itikaden yoldan çıkarırlar ki, bunu ileride inşaallah daha geniş izah edeceğiz. Cinler hakkında daha geniş izahat için, tefsirlerden Cin Sûresine bakılabilir.