MURATS44
Özel Üye
İrademizin Dışındaki Güçler Bize Zorla Birşeyler Yaptırabilir mi?
Eğer bedeni, bir veya birden fazla cin tesir altına almış ve kendilerine mekân edilmişse, o bedene zorla bir şeyler yaptırabilir. Diledikleri zaman girerler ve diledikleri zaman çıkarlar. Bütün amaçları o bedeni kontrolleri altına almaktır. Bu konuda yetenekli olarak yaratılmışlardır. Bunlar suflî cinlerdir.
7/A’RAF-16: Kâle fe bimâ agveytenî le ak'udenne lehum sırâtekel mustekîm(mustekîme).
(İblis
"Bundan sonra, beni azdırman sebebiyle, mutlaka Senin Sıratı Mustakîm’ine onlara karşı (mani olmak için) oturacağım." dedi.
7/A’RAF-17: Summe le âtiyennehum min beyni eydîhim ve min halfihim ve an eymânihim ve an şemâilihim, ve lâ tecidu ekserehum şâkirîn(şâkirîne).
Sonra, elbette onlara, önlerinden, arkalarından, sağlarından ve sollarından geleceğim ve onların çoğunu şükreden bulmayacaksın.
Eskiden bir gazetede cinlerin etkisinde yaşayan insanların hikayelerini okumuştum. Bir bayan anlatıyordu:“Benim dışımdaki bir güç, kanatıncaya kadar bana zorla yüzümü traş ettiriyordu.“ Diye. Bunu hayretle okumuştum. Haberlerde hep cinayet işleyenler için başlık okuyorum. Cinnet geçirdi diyorlar. Cinnetin arkasındaki gerçek de bir cin olayı. Hiç kimse evlâdını öldüremez. Ama başka bir iradenin etkisindeki anne ya da baba evlâtlarını acımadan öldürüyor. Açık değil mi? Akılları başlarına gelince pişmanlık duyuyorlar. Tıp ilmi bu durumları açıklayamadığı için psikolojik tedaviler uyguluyorlar.
Günümüzde intihar olayları o kadar arttı ki! İblis zayıf insanları ve zayıf bedenleri hedef olarak kullanıyor. Allah'a yönelerek, Allah'a ulaşmayı dileyerek ve Allah'a sorarak mürşidini bulan kişilere ise zarar veremiyorlar. Çünkü onların başlarının üzerindeki ruh kalkan vazifesi görüyor. Şeytanın negatif tesirini geri gönderiyor. Büyü onlara tesir edemiyor. Cinler o vücuda giremiyor...
2/BAKARA-102: Vettebeû mâ tetluş şeyâtînu alâ mulki suleymân(suleymâne), ve mâ kefere suleymânu ve lâkinneş şeyâtîne keferû yuallimûnen nâses sihrâ, ve mâ unzile alel melekeyni bi bâbile hârûte ve mârût(mârute), ve mâ yuallimâni min ehadin hattâ yekûlâ innemâ nahnu fitnetun fe lâ tekfur, fe yeteallemûne minhumâ mâ yuferrikûne bihî beynel mer'i ve zevcih(zevcihî), ve mâ hum bi dârrîne bihî min ehadin illâ bi iznillâh(iznillâhi), ve yeteallemûne mâ yedurruhum ve lâ yenfeuhum, ve le kad alîmû lemeniş terâhu mâ lehu fil âhireti min halâ(halâkın), ve le bi'se mâ şerav bihî enfusehum, lev kânû ya'lemûn(ya’lemûne).
Süleyman'ın mülkü üzerine onlar, şeytanların okuduğu (anlattığı, tilâvet ettiği) şeylere uydular (tâbî oldular). Oysa Süleyman, (sihir yapmadı ve) kâfir olmadı. Fakat şeytanlar, insanlara sihri öğretmekle kâfir oldular. Babil (şehrin)deki iki melek (olan) Harut ve Marut'a indirilen şeyleri (öğretiyorlardı). Oysa onlar: "Biz (im bilgimiz, sizin için) sadece bir fitne, bir imtihandır. Sakın (sihir ilmini öğrenerek) kâfir olmayın." demedikçe hiç kimseye bunu öğretmezlerdi. O zamanlar (sihir meraklıları ve onu geçim vasıtası yapanlar) o ikisinden erkek (koca) ile karısının arasını açacak şeyler öğreniyorlardı. Halbuki onlar, Allah'ın izni olmadan onunla (sihirle) hiç kimseye zarar veremezlerdi. Zaten onlar kendilerine fayda verecek şeyleri değil, zarar verecek şeyleri öğreniyorlardı. Andolsun ki; onlar onu (sihri ve ona ait bilgileri) satın alan (ve onunla çıkar sağlayan) kimse için ahirette bir nasip olmadığını bilirlerdi. Kendi nefslerini, onunla ne kötü bir şeye sattıklarını onlar keşke biliyor olsalardı.
Rabbimiz bizim irademize karışmıyor. Serbest bırakmış. Ama bizler başkalarının iradelerine karışarak hep kaybediyoruz. Hele büyü yaparak, başkasının iradesini, bir cinin eline bırakmak; Allah katında en büyük suç. Onun için büyü ile uğraşanlar cehennemin en alt katına, yani 7. kata gireceklerdir.
Eğer bedeni, bir veya birden fazla cin tesir altına almış ve kendilerine mekân edilmişse, o bedene zorla bir şeyler yaptırabilir. Diledikleri zaman girerler ve diledikleri zaman çıkarlar. Bütün amaçları o bedeni kontrolleri altına almaktır. Bu konuda yetenekli olarak yaratılmışlardır. Bunlar suflî cinlerdir.
7/A’RAF-16: Kâle fe bimâ agveytenî le ak'udenne lehum sırâtekel mustekîm(mustekîme).
(İblis
"Bundan sonra, beni azdırman sebebiyle, mutlaka Senin Sıratı Mustakîm’ine onlara karşı (mani olmak için) oturacağım." dedi.7/A’RAF-17: Summe le âtiyennehum min beyni eydîhim ve min halfihim ve an eymânihim ve an şemâilihim, ve lâ tecidu ekserehum şâkirîn(şâkirîne).
Sonra, elbette onlara, önlerinden, arkalarından, sağlarından ve sollarından geleceğim ve onların çoğunu şükreden bulmayacaksın.
Eskiden bir gazetede cinlerin etkisinde yaşayan insanların hikayelerini okumuştum. Bir bayan anlatıyordu:“Benim dışımdaki bir güç, kanatıncaya kadar bana zorla yüzümü traş ettiriyordu.“ Diye. Bunu hayretle okumuştum. Haberlerde hep cinayet işleyenler için başlık okuyorum. Cinnet geçirdi diyorlar. Cinnetin arkasındaki gerçek de bir cin olayı. Hiç kimse evlâdını öldüremez. Ama başka bir iradenin etkisindeki anne ya da baba evlâtlarını acımadan öldürüyor. Açık değil mi? Akılları başlarına gelince pişmanlık duyuyorlar. Tıp ilmi bu durumları açıklayamadığı için psikolojik tedaviler uyguluyorlar.
Günümüzde intihar olayları o kadar arttı ki! İblis zayıf insanları ve zayıf bedenleri hedef olarak kullanıyor. Allah'a yönelerek, Allah'a ulaşmayı dileyerek ve Allah'a sorarak mürşidini bulan kişilere ise zarar veremiyorlar. Çünkü onların başlarının üzerindeki ruh kalkan vazifesi görüyor. Şeytanın negatif tesirini geri gönderiyor. Büyü onlara tesir edemiyor. Cinler o vücuda giremiyor...
2/BAKARA-102: Vettebeû mâ tetluş şeyâtînu alâ mulki suleymân(suleymâne), ve mâ kefere suleymânu ve lâkinneş şeyâtîne keferû yuallimûnen nâses sihrâ, ve mâ unzile alel melekeyni bi bâbile hârûte ve mârût(mârute), ve mâ yuallimâni min ehadin hattâ yekûlâ innemâ nahnu fitnetun fe lâ tekfur, fe yeteallemûne minhumâ mâ yuferrikûne bihî beynel mer'i ve zevcih(zevcihî), ve mâ hum bi dârrîne bihî min ehadin illâ bi iznillâh(iznillâhi), ve yeteallemûne mâ yedurruhum ve lâ yenfeuhum, ve le kad alîmû lemeniş terâhu mâ lehu fil âhireti min halâ(halâkın), ve le bi'se mâ şerav bihî enfusehum, lev kânû ya'lemûn(ya’lemûne).
Süleyman'ın mülkü üzerine onlar, şeytanların okuduğu (anlattığı, tilâvet ettiği) şeylere uydular (tâbî oldular). Oysa Süleyman, (sihir yapmadı ve) kâfir olmadı. Fakat şeytanlar, insanlara sihri öğretmekle kâfir oldular. Babil (şehrin)deki iki melek (olan) Harut ve Marut'a indirilen şeyleri (öğretiyorlardı). Oysa onlar: "Biz (im bilgimiz, sizin için) sadece bir fitne, bir imtihandır. Sakın (sihir ilmini öğrenerek) kâfir olmayın." demedikçe hiç kimseye bunu öğretmezlerdi. O zamanlar (sihir meraklıları ve onu geçim vasıtası yapanlar) o ikisinden erkek (koca) ile karısının arasını açacak şeyler öğreniyorlardı. Halbuki onlar, Allah'ın izni olmadan onunla (sihirle) hiç kimseye zarar veremezlerdi. Zaten onlar kendilerine fayda verecek şeyleri değil, zarar verecek şeyleri öğreniyorlardı. Andolsun ki; onlar onu (sihri ve ona ait bilgileri) satın alan (ve onunla çıkar sağlayan) kimse için ahirette bir nasip olmadığını bilirlerdi. Kendi nefslerini, onunla ne kötü bir şeye sattıklarını onlar keşke biliyor olsalardı.
Rabbimiz bizim irademize karışmıyor. Serbest bırakmış. Ama bizler başkalarının iradelerine karışarak hep kaybediyoruz. Hele büyü yaparak, başkasının iradesini, bir cinin eline bırakmak; Allah katında en büyük suç. Onun için büyü ile uğraşanlar cehennemin en alt katına, yani 7. kata gireceklerdir.
