20- Hilye-i Se'âdet

MURATS44

MURATS44

Özel Üye
HİLYE-İ SE’ÂDET
Eshâbına nasîhatdan sonra,
Fahr-i âlem dedi, benden sonra,
Hilye-i pâkimi, görse biri,
olur o, yüzümü görmüş gibi.
Gördükde, hubbu hâsıl olsa,
ya’nî, hüsnüme âşık olsa.
Beni görmeği etse arzû,
kalbi, sevgimle olsa dolu.
Cehennem olur, ona harâm,
Rabbim, Cenneti eder ikrâm.
Dahî, haşretmez çıplak, ânı Hak,
olur gufrânına, Hakkın mülhak.
Denildi ki, hilye-i Resûli,
severek yazsa, birinin eli,
Eder Hak, onu korkudan emîn,
belâ ile dolsa, rûy-i zemîn.
Hastalık görmez, dünyâda teni,
ağrı çekmez hiç, bütün bedeni.
Günâh etmiş ise de, bu adam,
Cehennem cismine, olur harâm.
Âhiretde azâbdan kurtulur,
dünyâda her işi, kolay olur.
Haşreyler, ânı hem, Rabb-i celle,
dünyâda, Resûlü görenlerle.
Hilye-i Nebîyi, güç iken beyân,
başlarız, ona oldukça imkân.
Sığınarak Zülcelâle,
vasf ederiz âcizâne.
 
Benzer konular
Ashab-ı Kiram

20- III–İslâmda ilk fitne

İslâm Ahlâkı

120- Abdestin müstehabları, âdâbı, nâfileleri

Hak sözün vesikaları

20-)BİRİNCİ CİLD, 23. cü MEKTÛB

İslâm Ahlâkı

20-Tehevvür

Namaz Kitabı

20-Abdest Alırken Yapılması Yasak Olan Şeyler

Tam İlmihâl Seadet-i Ebediyye

220- Ferâiz bilgisi. Mîrâs alacak kimlerdir? Vasî ta’yîni

Tam İlmihâl Seadet-i Ebediyye

120- İçmesi harâm olan içkiler

Tam İlmihâl Seadet-i Ebediyye

20- Sünnete yapışmak, bid’atlerden sakınmak lâzımdır 2.Cild 19.cu mektûb

MURATS44

MURATS44

Özel Üye
İttifak etdi, bu sözde ümem,
kırmızı beyâzdı, Fahr-i âlem.
Mübârek yüzü, hâlis ak idi,
Gül gibi, kırmızımtırak idi.
İnci gibi, yüzündeki teri,
pek hoş eylerdi, güzel cevheri.
Terleyince, O menba’ı sürûr,
dalgalanırdı sanki, bahr-i nûr.
Görünürdü gözü, dâim sürmeli,
kalbleri çekerdi, güzel gözleri.
Akı, beyâz idi gâyetle,
medh eyledi Rabbi, âyetle.
Siyâhı ânın, değildi ufak,
bir idi ona, yakınla uzak.
Geniş, güzel ve latîfdi gözü,
nûr saçardı hep, mübârek yüzü.
Kuvve-i bâsıra-i Mustafavî,
gece gündüz gibi, olurdu kavî.
Bakmak arzû etseydi, bir yere,
cism-i pâki de dönerdi bile.
Başa tâbi’ ederdi cesedi,
bunu terk etmemişdi ebedî.
Hem, cism idi, Resûl-i ekrem,
yaraşır, rûh-i mücessem desem.
Güzel, hem sevimli idi Resûl,
Hakka çok, sevgili idi Resûl.
Mâlikle Ebû Hâle, söyledi,
hilâl gibi, açık kaşlı idi.
İki kaşı arası, her zemân
gümüş gibi görünürdü, ayân.
Mübârek yüzü, az yuvarlakdı,
derisi, berrak, hem de parlakdı.
Siyâh kaşları mihrâbı,
ânın, kıblesi idi, bütün cihânın.
 
MURATS44

MURATS44

Özel Üye
Ortası yüksekce görünürdü,
yandan bakınca, mübârek burnu.
Çok güzel idi, çekme ve latîf,
edemez gören, Onu tam ta’rîf.
Seyrek idi, dişlerinin arası,
parlardı, sanki inci sırası.
Ön dişleri, etdikçe zuhûr,
her tarafı, kaplardı bir nûr.
Gülse idi, iki cihânın serveri,
canlı cansız, herşeyin Peygamberi.
Görünürdü, ön dişleri, pek afîf,
dolu dâneleri gibi, çok latîf.
İbni Abbâs der, Habîb-i Hudâ,
gülmeğe, eyler idi istihyâ.
Hem hayâsından O, dînin senedi,
kahkaha etmedi derler, ebedî.
Nâzik, mahcûb idi, Resûl-i cenâb,
dâim eyler idi, bakmağa hicâb.
Yüzü benzerdi, yuvarlak aya,
zâti aynaydı, yüce Mevlâya.
Nûrlu idi hep, o vech-i hasen,
bakılmazdı, tenevvüründen.
Gönüller aldı, o güzel Nebî,
âşıkı oldu yüzbin Sahâbî.
Bir kerrecik görenler, rü’yâda,
dediler, böyle zevk yok, dünyâda.
Hem güzel yanakları, bileler,
fazla etli değildi, diyeler.
Ânın etmişdi, cenâb-ı Hâlık,
severek, yüzün ak, alnın, açık.
Boynunun nûru, ederdi her ân,
saçları arasında, leme’an.
 
MURATS44

MURATS44

Özel Üye
Mübârek sakalından, iyi bil,
ağarmışdı ancak, on yedi kıl
Ne kıvırcıkdır, ne de uzun,
her uzvu gibi idi, mevzûn.
Gerden-i pâk-i Resûl-i âfak,
gâyet ak idi ve gâyet berrak.
Eshâb içinden, çok ehl-i edeb,
karnı, göğsiyle, birdi, dedi hep.
Açılsaydı, mübârek sînesi,
feyz saçardı, ilim hazînesi.
Aşka olunca, mahall-i teşrîf,
başka olurmu, o sadr-ı şerîf?
Mübârek sînesi, geniş idi,
ilm-i ledün, Ona inmiş idi.
Ak ve berrakdı, o sadr-ı kebîr,
sanırdı görenler, bedr-i münîr.
Ateş-i aşk-ı zât-ı ezelî,
odlara yakmışdı, O güzeli.
Bilir elbet bunu, pîr-ü civân,
yassı kürekliydi, Fahr-i cihân.
Sırtı ortası hem, etli idi,
kerem sâhibi, devletli idi.
Gümüş teninde, letâfet vardı,
irice mühr-i nübüvvet vardı.
Sırtında idi, mühr-i nübüvvet,
sağ tarafına yakındı, elbet.
Bildirdi bize, edenler ta’rîf,
Bir büyük ben idi, mühr-i Şerîf.
Rengi, sarıya yakın, karaydı.
güvercin yumurtası kadardı.
Etrâfını çevirmiş, sanki hatlar,
birbirine bitişik, kılcağızlar.
 
MURATS44

MURATS44

Özel Üye
Anlatanlar, O âlî nesebi,
dedi, iri kemikliydi Nebî.
Her kemik iri, merdâne idi,
sûreti, sîreti şâhâneydi.
Mübârek a’zâsının her biri,
uygun yaratılmışdı hem, kavî.
Çok hoş idi, her uzvu ânın,
âyetleri gibi, Kur’ânın.
Elleri ayası, O sultânın,
ayakları altı, dahî ânın.
Geniş ve pâk idi, nâzik mergûb,
tâze gül gibi, latîf ve mahbûb.
Çok mevzûn idi, der ehl-i nazar,
o kerâmetli, mübârek eller.
Selâm verseydi, birine eğer,
tebessüm ederdi hep, Peygamber.
Bir iki gün, geçseydi aradan,
hattâ uzasaydı da, bir aydan.
Belli olurdu, hoş kokusundan,
o kimse, adamlar arasından.
Billûr gibiydi, ten-i bîmûyu,
nice medh edeyim, ol pehlûyu.
Dostu seyr etmek için, O şerîf,
göz olmuşdu, bütün cism-i latîf.
Kemâl üzereydi, nâzik teni,
Hallâk göstermişdi. hikmetini.
Yokdu, göğsünde, karnında aslâ,
hiçbir kıl, sanki gümüş levha.
Göğsü ortasından aşağı yalnız,
bir sıra kıl, dizilmişdi, hilâfsız.
Bu siyâh hat, mübârek bedeninde,
hoşdu, hâle gibi, ay çevresinde.
 
MURATS44

MURATS44

Özel Üye
Bütün ömründe kalmışdı, kezâ,
gençlikde gibi, mübârek a’zâ.
İlerledikçe, sinn-i Nebevî,
tâzelenirdi hep, gonca gibi.
Hem dahî, kâinatın Sultânı,
zan eyleme ki, ola pek yağlı.
Ne za’îf, ne de pek etli idi,
mu’tedil, hem pek kuvvetli idi.
Lâhmı, şahmı, dediler ehl-i derûn,
birbirinden, ne ziyâdeydi, ne dûn.
Etmiş, ol beden serâyın üstâd,
adl-ü dâd ile, esâsın bünyâd.
İ’tidâl üzere idi, pâk teni,
nûra gark olmuşdu, bütün bedeni.
Orta boylu idi, o Sidre mekân,
ortalık, Onun ile buldu nizâm.
Seyreden, mu’cize-i kâmetini,
dedi hep, medhedip hazretini.
Görmedik böyle, gül yüzlü güzel,
boyu, hem hûyu, hem yüzü güzel.
Orta boylu iken, Nebî,
uzun kimseyle yürüseydi.
Ne kadar, uzun olsa idi, o er,
yine yüksek görünürdü, Peygamber.
uzun boylu olandan o cevher,
yüksek idi, el ayası kadar.
Bir yol gitseydi, izzetle,
hızlı yürür idi, gâyetle.
Deriz, vasf-ı şerîfinde yine,
yürürken, eğilirdi önüne.
Ya’nî, bir yokuşdan iner gibi,
dâim önüne, az eğilirdi.
 
MURATS44

MURATS44

Özel Üye
Şanlı, şerefli idi, o Celîl,
İftihâr eylerdi, rûh-ı Halîl.
Bir zâtı ki, murâd ede Hudâ,
her a’zâsı, olur elbet a’lâ.
Yolda giderken, eğer bir kimse,
ansızın, Resûlullahı görse,
Korku düşerdi, kalbine ânın,
yüksekliğinden, Resûlullahın.
Hem de biri, Nebî ile, müdâm,
sohbet ederek, söylese kelâm.
Sözlerindeki lezzet ile, ol,
kul olurdu, kabûl etse Resûl.
Etmişdi Onu, Hallâk-ı ezel,
hüsn-i ahlâkla, bî misl-ü bedel.
Yâ Resûlallah! gücüm yok medhine,
yaratıldık hep, senin hurmetine.
Hâsılı, ey Şâh-ı iklîm-i vefâ,
sana cânım da fedâ, herşey fedâ!

Şeytân ve düşman şerrinden ve kötü nazardan korunmak için: E’ûzü Besmele ve Kul e’ûzü sûrelerini okuyup, sonra (E’ûzü bikelimâtillâhittâmmati min şerri külli şeytânın ve hâmmatin ve min şerri külli aynin lâmme) okumalı ve (Bismillâhillezî lâ-yedurru ma’asmihî şey’ün fil’ardı velâ fissemâ ve hüvessemî’ul’alîm) okumalı ve yetmiş kerre (Estagfirullah min külli mâ kerihallâhül’azîm ellezî lâ ilâhe illâ hüvel-hayyel kayyûm ve etûbü ileyh) okumalı ve hepsini okurken, ma’nâlarını düşünmelidir. [E’ûzü: sığınırım, hâmme: haşere, ayn: göz, lâmme: zararlı, hemezât: saldırmaklar, estagfirullah: beni afv et yâ Rabbî demekdir] ve (Allahümme innî e’ûzü bike min hemezâtişşeyâtîn) okumalı, sonra (Allahümme innî e’ûzü bike min azâbil-kabri ve min azâbinnâr ve min fitnetil mahyâ velmemâti ve min fitnetil Mesîhiddeccâl) okumalıdır.
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.

Son mesajlar

Üst Alt