ceylannur
Yeni Üyemiz
Ahlak felsefesi:
Ahlak : beli bir dönemde,beli insan guruplarınca benimsenmiş olan ve bireyler arası ilişkileri düzenleyen kurarlın tümüdür.
Etik: insan eylemlerini konu alan bir felsefe disiplinidir. Ahlakı davranışlarımızın kural ve ilkelerini anlamaya, açıklamaya ve en önemlisi onları değerlendirmeye çalışan felsefe disiplinidir.
Ahlak bir kişiyi yada topluma özgü olan değerleri; etik ise , genel olarak ahlak konusunu ele alır.
Ahlak felsefesinin temel kavramları “iyi ve kötü” dür.
a) İyi : insani değerlere uygun olan, bireysel ve toplumsal anlamda yararlı bulunan ve istenilen her şeydir.
b) Kötü : iyi kavramının karşıtı olmak bakımından , istenmeyen yada arzu edilmeyen her şeydir.
c) Özgürlük : kişinin baskı altında olmadan istediğini yapabilmesidir.
d) Erdem : bir insanın bilerek ve isteyerek yaptığı yada seçtiği bir davranısın sonucunu kabul etmesidir.
e) Vicdan : insanın ahlaki değerler bakımından sahip olduğu doğal bilinçtir.
Ahlak yasası :
Ahlaksal olanı belirleyen , yani ahlaksal olanı olmayandan ayıran ana ilkedir. İnsana yapılması gerekenle, yapılmaması gerekeni gösteren, insana insan olmaktan gelen ödev ve sorumluklarını anlatan ilkedir.
Ahlaki karar : bireyin ahlaki kuralara kendi özgür iradesi kararında uyması yada uymamasıdır.
Ahlaki eylem : bireyin olması gerekenler anlamında ve özgürce , herhangi bir çıkar duygusu hareket etmeksizin eylemde bulunmasıdır.
Ödev: yapmak zorunda olduğumuz ve yapmamız gereken her şeydir. Ahlakça yükümlü olduğumuz davranışları ifade eder.
İyimserlik: bütün olanlara olumlu bakış açısıyla baka bilmektir ve her şeyden iyi bir yan çıkara bilmektir.
Kötümserlik : bütün olanlara olumsuz bakış açıyla bakmak ve her şeyi kötü olarak değerlendirmek.
“insan ahlaki eylemde bulunurken özgümüdür” sorusu, felsefe tarihinde üç temel öğreti bağlamında değerlendiriliştir;
A) Determinizm (gerekircilik)=dogru yazdım yazımı böyle
İnsanın ahlaki eylemde bulunurken özgür olmadığını, toplumsal, psikolojik vb etmenlerin baskısı altında olduğunu savunur.
B) İndeterminizm (gerekirci olmayanlar)
İnsan ahlaki eylemde bulunurken tamamen özgür olduğunu , herhangi bir baskı altında kalmasının söz konusu olmadığını savunur.
C) Otodeterminizim(ahlaksal özerlik)
İradeyi ve ahlaki eylemleri bir kişilik ürünü olarak görürler. İnsan bilgi birikimini zenginleştirerek, kişiliğini geliştirerek ve aklını kullanarak özgürleşmiştir. Sonuç olarak kişiliği gelişmiş ve eğitimli olanlar , gelişmemiş ve eğitimsiz olanlardan daha özgürdür.
AHLAKİ EYLEMİN AMACI NEDİR ?
A)ARİSTPPOS: AHLAKİ EYLEMİN AMACI NEDİR ? SORUSUNA “ahlaki eylemin tek amacı hazdır” şeklinde cevaplamıştır.Mutluluk en çok hazza ulaşmaya endeksilidir. Bütün insanlar için ödev acıdan kaçınıp hazza ulaşmaya çalışmaktır.
B) EPİKÜROS : ona göre ahlaki eylemin yek amacı hazdır. Haz acının yok oldugu durumdur.
C) Sokrates : ahlaki eylemin tek amacı mutluluktur.
D)platon : ahlak eylemin tek amacı iylik ideasına ulaşmak ve mutlu olmaktır.
E) aristotoles: ahlaki eylemin tek amacı mutluluktur.
F)ımmanuel kant : ahlaki eylemin tek amacı ödevlerini yerine getire bilmektir.
EVRENSEL AHLAK YASASI VARMIDIR ?
REDEDENLER :
1) HAZ AHLAKI :
Hazın yaşamdaki tek yada temel iyi olduğunu ve ideal devaranış biçimini hazın peşinde koşmakla açıklayan felsefi bir öğretidir.
2) Bencilik : her insanın kendi iyliğini gözetmesi kendini düşünmesi olrak ahlak felsefesinde yer alır.
3) Fayda : bireyin çıkarlarına göre hareket etmesi , ona yarayan iyi yaramayanın kötü olması.
4) Anarşizim
evleti ve devletin bütün kurumları insanın üzerinde baskı kuran bir kurum olarak kabul eder. Bu nedenle başta devlet olmak üzere baskı kuran bütün kurumların kaldırılmasını savunur.
5) Nihilizim(hiççilik): ahlaki güç ve kuvvetleri yok sayan mevcut güçlere, değerlere ve düzene karşı çıkan, hiçbir iradeye boyun eğmeyi ilke olarak kabul etmeyenlerin genel adıdır.
6) Öz ahlakı : evrensel ahlak yasasının varlığını reddeder.
Evrensel ahlak yasasını belirleyen özelikler :
1) Sübjektif özelikler :
Faydacı ahlak geleneğinin savunduğu bir görüştür. Faydacılar yapılmış olan bir eylemin ne kadar iyi ve ne kadar kötü olduğunu ortaya koyma çabasındadır.
2) Objektif özelikler : ahlak nesnel,evrensel ve bağımsız bir yasa olarak değerlendiri. Faydacılardan farklı olarak farabi, kant,platon gibi filozoflar, insanların ihtiyaçi arzu ve eğilimlerinden bağımsız , nesnel ve evrensel bir ahlak alanının varlıgını kabul eder.
Din felsefesi : birden çok dinin varlıgını kabul eder.
Din felsefesinin temel kavramları :
Tanrı : var olanların tek varlık sebebi olduğuna inanılan, öncesi ve sonrası olmayan,yaratılmamış,zamanın ve mekanın dışında olan varlıktır.
Vahiy : tanırının insana neyin iyi neyin kötü olduğunu bildirişi ve bildirgelerin toplamıdır.
Peygamber: tanrının bildirdiklerini aktarmak için seçtiği kişidir.
İman : dinin inanılması istenen temel doğrularını oldugunu kabul etmesidir.
İbadet : tanrıya saygının veya tapınmanın üzere beli zamanlarda tekrarlanan davranışlardır.
Kutsal : bir varlıgı dokunulmaz kabul etmektir.
Mucize : insanca ölçüleri aşan ve insan sınırları dışında yer alan dini temeli bir kavramdır.
Yüce: tanrının insan üstü bir varlık olarak kabul edilmesi bakımından, O’nu tanımlamak adına kullanılan , sınırlandırılmayan varlık anlamında kullanılan kavramdır
Ahlak : beli bir dönemde,beli insan guruplarınca benimsenmiş olan ve bireyler arası ilişkileri düzenleyen kurarlın tümüdür.
Etik: insan eylemlerini konu alan bir felsefe disiplinidir. Ahlakı davranışlarımızın kural ve ilkelerini anlamaya, açıklamaya ve en önemlisi onları değerlendirmeye çalışan felsefe disiplinidir.
Ahlak bir kişiyi yada topluma özgü olan değerleri; etik ise , genel olarak ahlak konusunu ele alır.
Ahlak felsefesinin temel kavramları “iyi ve kötü” dür.
a) İyi : insani değerlere uygun olan, bireysel ve toplumsal anlamda yararlı bulunan ve istenilen her şeydir.
b) Kötü : iyi kavramının karşıtı olmak bakımından , istenmeyen yada arzu edilmeyen her şeydir.
c) Özgürlük : kişinin baskı altında olmadan istediğini yapabilmesidir.
d) Erdem : bir insanın bilerek ve isteyerek yaptığı yada seçtiği bir davranısın sonucunu kabul etmesidir.
e) Vicdan : insanın ahlaki değerler bakımından sahip olduğu doğal bilinçtir.
Ahlak yasası :
Ahlaksal olanı belirleyen , yani ahlaksal olanı olmayandan ayıran ana ilkedir. İnsana yapılması gerekenle, yapılmaması gerekeni gösteren, insana insan olmaktan gelen ödev ve sorumluklarını anlatan ilkedir.
Ahlaki karar : bireyin ahlaki kuralara kendi özgür iradesi kararında uyması yada uymamasıdır.
Ahlaki eylem : bireyin olması gerekenler anlamında ve özgürce , herhangi bir çıkar duygusu hareket etmeksizin eylemde bulunmasıdır.
Ödev: yapmak zorunda olduğumuz ve yapmamız gereken her şeydir. Ahlakça yükümlü olduğumuz davranışları ifade eder.
İyimserlik: bütün olanlara olumlu bakış açısıyla baka bilmektir ve her şeyden iyi bir yan çıkara bilmektir.
Kötümserlik : bütün olanlara olumsuz bakış açıyla bakmak ve her şeyi kötü olarak değerlendirmek.
“insan ahlaki eylemde bulunurken özgümüdür” sorusu, felsefe tarihinde üç temel öğreti bağlamında değerlendiriliştir;
A) Determinizm (gerekircilik)=dogru yazdım yazımı böyle
İnsanın ahlaki eylemde bulunurken özgür olmadığını, toplumsal, psikolojik vb etmenlerin baskısı altında olduğunu savunur.
B) İndeterminizm (gerekirci olmayanlar)
İnsan ahlaki eylemde bulunurken tamamen özgür olduğunu , herhangi bir baskı altında kalmasının söz konusu olmadığını savunur.
C) Otodeterminizim(ahlaksal özerlik)
İradeyi ve ahlaki eylemleri bir kişilik ürünü olarak görürler. İnsan bilgi birikimini zenginleştirerek, kişiliğini geliştirerek ve aklını kullanarak özgürleşmiştir. Sonuç olarak kişiliği gelişmiş ve eğitimli olanlar , gelişmemiş ve eğitimsiz olanlardan daha özgürdür.
AHLAKİ EYLEMİN AMACI NEDİR ?
A)ARİSTPPOS: AHLAKİ EYLEMİN AMACI NEDİR ? SORUSUNA “ahlaki eylemin tek amacı hazdır” şeklinde cevaplamıştır.Mutluluk en çok hazza ulaşmaya endeksilidir. Bütün insanlar için ödev acıdan kaçınıp hazza ulaşmaya çalışmaktır.
B) EPİKÜROS : ona göre ahlaki eylemin yek amacı hazdır. Haz acının yok oldugu durumdur.
C) Sokrates : ahlaki eylemin tek amacı mutluluktur.
D)platon : ahlak eylemin tek amacı iylik ideasına ulaşmak ve mutlu olmaktır.
E) aristotoles: ahlaki eylemin tek amacı mutluluktur.
F)ımmanuel kant : ahlaki eylemin tek amacı ödevlerini yerine getire bilmektir.
EVRENSEL AHLAK YASASI VARMIDIR ?
REDEDENLER :
1) HAZ AHLAKI :
Hazın yaşamdaki tek yada temel iyi olduğunu ve ideal devaranış biçimini hazın peşinde koşmakla açıklayan felsefi bir öğretidir.
2) Bencilik : her insanın kendi iyliğini gözetmesi kendini düşünmesi olrak ahlak felsefesinde yer alır.
3) Fayda : bireyin çıkarlarına göre hareket etmesi , ona yarayan iyi yaramayanın kötü olması.
4) Anarşizim
5) Nihilizim(hiççilik): ahlaki güç ve kuvvetleri yok sayan mevcut güçlere, değerlere ve düzene karşı çıkan, hiçbir iradeye boyun eğmeyi ilke olarak kabul etmeyenlerin genel adıdır.
6) Öz ahlakı : evrensel ahlak yasasının varlığını reddeder.
Evrensel ahlak yasasını belirleyen özelikler :
1) Sübjektif özelikler :
Faydacı ahlak geleneğinin savunduğu bir görüştür. Faydacılar yapılmış olan bir eylemin ne kadar iyi ve ne kadar kötü olduğunu ortaya koyma çabasındadır.
2) Objektif özelikler : ahlak nesnel,evrensel ve bağımsız bir yasa olarak değerlendiri. Faydacılardan farklı olarak farabi, kant,platon gibi filozoflar, insanların ihtiyaçi arzu ve eğilimlerinden bağımsız , nesnel ve evrensel bir ahlak alanının varlıgını kabul eder.
Din felsefesi : birden çok dinin varlıgını kabul eder.
Din felsefesinin temel kavramları :
Tanrı : var olanların tek varlık sebebi olduğuna inanılan, öncesi ve sonrası olmayan,yaratılmamış,zamanın ve mekanın dışında olan varlıktır.
Vahiy : tanırının insana neyin iyi neyin kötü olduğunu bildirişi ve bildirgelerin toplamıdır.
Peygamber: tanrının bildirdiklerini aktarmak için seçtiği kişidir.
İman : dinin inanılması istenen temel doğrularını oldugunu kabul etmesidir.
İbadet : tanrıya saygının veya tapınmanın üzere beli zamanlarda tekrarlanan davranışlardır.
Kutsal : bir varlıgı dokunulmaz kabul etmektir.
Mucize : insanca ölçüleri aşan ve insan sınırları dışında yer alan dini temeli bir kavramdır.
Yüce: tanrının insan üstü bir varlık olarak kabul edilmesi bakımından, O’nu tanımlamak adına kullanılan , sınırlandırılmayan varlık anlamında kullanılan kavramdır
