MustafaCİLASUN
Özel Üye
Ne vakit bir ney işitsem
Pervazları okşayarak çığlık atan rüzgârdan geçsem
Hicranın sayfalarında bedbinliğimle yüzleşsem annem aklımda
Çok çaresiz ve sessizdi
Son nefeslerinde her şeyden habersiz ve renksizdi
Müteretlik kuşanmış ve kaygıyla iç içe kalan nefesle şevksizdi
Çaresiz başucundaydım
Elim ayağım bağlanmış durumda kaskatı kalmıştım
Aldığı darbelerle ve mecalsiz haliyle şuuru kapanmış vaziyette
Yolun ortasında yatıyordu
Kazaya sebep olan zanlı korkuyla barışık zavallıydı
Kalabalık nüksetti, can havliyle sesler kelimelerle derlenmişti
Sen bunlardan habersizdin
Yanında en yakınlarından uzakta çaresiz nefestin
Fakülteye getirilmiştin, habersizlik içinde takviye teneffüsle
Tespit ve teşhis için bekliyor
Başındaki doktorlardan habersiz öylece inliyordun
Haber gelir gelmez can havliyle koştuk ama farkında değildin
Gözlerinin içine bakamadım
Her nasılsa kendimi tutamadım ve için için ağladım
Vakur olmalıydım, sükûnetimi korumalıydım lakin hali dağladım
Nihayetinde bir acil servisti
Ne gelenler ve ne de giden eksikti telaşa içindeydi
On yaşlarında bir çocuk geldi ve hekimler acilen seni terk etti
Sen çok zor nefes alıyordun
Ben başucunda halini temaşa ederek dua ediyordum
Kırılan her yanını hayıflanarak hekimlerden imdat bekliyordum
Lakin hissediyordum gidiyordun
Acizliğimle kalbimi baş başa bırakıp öteleri diliyordun
Ben yanındayken, vedalaşmayı beceremesem de hissediyordum
Mustafa CİLASUN
Pervazları okşayarak çığlık atan rüzgârdan geçsem
Hicranın sayfalarında bedbinliğimle yüzleşsem annem aklımda
Çok çaresiz ve sessizdi
Son nefeslerinde her şeyden habersiz ve renksizdi
Müteretlik kuşanmış ve kaygıyla iç içe kalan nefesle şevksizdi
Çaresiz başucundaydım
Elim ayağım bağlanmış durumda kaskatı kalmıştım
Aldığı darbelerle ve mecalsiz haliyle şuuru kapanmış vaziyette
Yolun ortasında yatıyordu
Kazaya sebep olan zanlı korkuyla barışık zavallıydı
Kalabalık nüksetti, can havliyle sesler kelimelerle derlenmişti
Sen bunlardan habersizdin
Yanında en yakınlarından uzakta çaresiz nefestin
Fakülteye getirilmiştin, habersizlik içinde takviye teneffüsle
Tespit ve teşhis için bekliyor
Başındaki doktorlardan habersiz öylece inliyordun
Haber gelir gelmez can havliyle koştuk ama farkında değildin
Gözlerinin içine bakamadım
Her nasılsa kendimi tutamadım ve için için ağladım
Vakur olmalıydım, sükûnetimi korumalıydım lakin hali dağladım
Nihayetinde bir acil servisti
Ne gelenler ve ne de giden eksikti telaşa içindeydi
On yaşlarında bir çocuk geldi ve hekimler acilen seni terk etti
Sen çok zor nefes alıyordun
Ben başucunda halini temaşa ederek dua ediyordum
Kırılan her yanını hayıflanarak hekimlerden imdat bekliyordum
Lakin hissediyordum gidiyordun
Acizliğimle kalbimi baş başa bırakıp öteleri diliyordun
Ben yanındayken, vedalaşmayı beceremesem de hissediyordum
Mustafa CİLASUN
