MURATS44
Özel Üye
Ay’la ilgili olarak elde edilen bilgilerin bizlere ne kadarı açıkland? Ortada ciddi ve çarpıcı iddialar var. Daha da ötesi, bilimcilerin gözlemleri var. Öyleyse işin aslı nedir? En inanilmazı ise, Ay’ın yapay bir uydu olduğu iddiasıdır. Yani Ay, dünya dışı bir zeka tarafından üretilmiş ve bilinmeyen bir nedenle dünyanın yörüngesine konmuştur. Bunlar doğru olabilir mi? Ama öncelikle bilimin gözlemlerini görelim;
Ünlü Condon Raporu’na göre Apollo 8 astronotları inanılması güç bir rapor vermislerdi; Frank Bormann, James Loveli ve William Anders, ilk yörünge uçuşundayken (24 Aralik 1968), yüzeyde uçuş pistine benzer bir alan gözlerine çarptı. Ay’ın öteki yüzüne geçtiklerinde, dev boyutlarda bir cisim gördüler ve fotoğrafını çektiklerini söylediler. Cisim, astronotların tanımına göre 10 mil kare büyüklügündeydi. Ama bir dahaki geçişte cisim yoktu. Bir diğer olay, Apollo 10’da yaşandı; astronotlar Eugene Ceman, Thomas Stafford ve John Young, Ay’a inmek için hazırlanırken yine uçuş pistine benzer dört alan gördüler. Ay modülü Snoopy ile yüzeye inerken, ışıklı bir cismin yanlarından geçip gittiğini rapor ettiler.
Apollo 11 ‘de, yani Ay’a yapılan ilk inişte; Armstrong ve Aldrin, yüzeye indiklerinde Michael Collins, Columbia adlı kumanda modülünde yörüngedeydi ve Collins gördüğü cisimleri “Bogey” adıyla tanımlayarak dünyaya rapor etti. Daha sonraki saatlerde, Aldrin ve Armstrong, Ay yüzeyinden örnekler topluyorlardı. Armstrong, birden haykırdı; “Bu da ne! Bu ne biçim şey. Bilmemiz gerek…” Ve konusma devam etti. Yer Kontrol: “Nerede? Yer Kontrol, Apollo-11’i arıyor…” Apollo 11: “Bu bebekler çok büyük… Çok iriler… Tanrım, inanamazsınız… Size bir başka uzay aracını anlatmak istiyorum… Kraterin uzak kenarındalar… Ay’da bizi izliyorlar… Onlar, bizden önce buradaydılar…” Yer Kontrol, bu andan sonra astronotlara konusmayı kesmelerini ve objeleri filme almalarını söyledi. Ama bu filmler asla yayınlanmadı ve hatta varlıkları reddedildi.
Apollo 12 misyonunda ise, astronotlar garip sesler duydular ve ışıklı bir cismi Yer Kontrol’e bildirdiler. Apollo 15 astronotları olan James lrwin ve David Scott, Ay üzerindeyken önlerinde uçan garip bir cismi bir süre izlediler ama kaybettiler. Apollo 16 astronotu Thomas Mattingiy, kumanda modülünden Ay yüzeyi üzerindeki yanıp sönen ışıklı bir cismi rapor etti. NASA uzmanlarindan Dr. Faruk El Baz, cismin bir UFO, yani Tanımlanamayan Uçan Cisim oldugunu belirtti. O anda, Ay’da SSCB veya ABD’ye ait bir başka uzay aracı yoktu. Apollo 17 aracının astronotları olan Ron Evans ve Harrison Schmitt de, Ay’da ışıklı noktalar gördüklerini belirttiler.
Ay’ın geçmişi nedir veya orjini nereden geliyor? Bu sorunun cevabı yoktur ya da bir bulmacadır. Bugün bilim, üç ana kuram üzerinde duruyor. Sovyet bilimcileri tarafından geliştirilen bu üç ana kuram şöyle:
1. Ay, bir zamanlar, dünyanın bir parçasıydı ve dünyadan koparak uzaklaştı. Ama bu görüş, büyük bir bilim grubu tarafından reddediliyor.
2. Ay, aynen dünya gibi, Günes Sistemi oluşurken, bir gaz bulutuydu ve doğal olarak Ay’ın uydusu oldu.
3. Ay, farklı bir cisimdir. Yani dünya dışıdır. Güneş Sistemi’nin içinde bir yerden veya Güneş Sistemi’nin dışından gelmiş, dünyanın çekim alanına girerek, orada bir uydu olarak kalmştır.
Sovyet bilim adamları olan Vasin ve Shcherbakov, şaşırtıcı bir açıklama yaptılar; “Gerçekten de bilimciler, Evren’in kökenini ciddiyetle uzun süredir araştırıyorlar ama daha henüz kesin bir cevap veya açiklama yoktur. Aynı şekilde, Ay – Dünya sistemi de açıklanamıyor. Bize göre Ay, dünyanın yapay bir uydusudur ve bilinmeyen bir zeka oluşumu tarafından yörüngeye konulmuş olabilir.” Bu iki bilim adamına göre Dünya’nın çekim gücü, kübik santimetrede 5.5 gr.’dir Ay’ınki ise 3.33 gr’dir. Öyleyse Ay’ın içi boş olmalıdır. Yani yapaydır. Yapılmıştır ama kimin tarafından? Gizemin çözümü, kraterlerin içinde. Ay yolculukları sonucunda elde edilen bilgiler, çok önemli ama gizli tutulmaktadır. “Neden?” diye sorduğumuzda, uzmanlara göre kesin çözüm henüz yoktur veya erkendir.
Peki Ay, nereden gelmiş olabilir? Bir NASA dökümanında, “Bu, en büyük bulmacadır.” deniyor. NASA bilim adamları, kesin bir çözüm olmadığını açıkça söylüyorlar. Çalışmalar var, bilgiler, olaylar var; ama henüz kesin cevap yok.
Günümüzün bilim adamlarının gerçeğinde, uygun bir kuram henüz bulunamadı. O zaman, genelde bakabileceğimiz yaklaşımlar vardır. Eğer Ay, evrenin bir yerinden gelmişse, bunu birgün öğreneceğiz.
Apollo yolculukları öncesinde, Nobel ödüllü Dr. Harold Urey ve bir grup bilim adamının inanışına göre; “Ay, kozmosun bir parçasıdır ve Ay’da yabancı bir uygarlığın izleri bulunacaktır. Ay’a ayak basmamız ve bilgi toplamamız, Mars’a, Venüs’e veya asteroidlere ayak basmamız kadar önemlidir.” Urey, şöyle diyordu; “Dünya’yı ve Ay’ı toplarsanız, bütün olarak hemen hemen uzaydaki herhangi bir cisim olarak düşünebilirsiniz. Bu kadar yoğun bir materyalden dev bir kitle oluşur ama dünyanın yoğunluğu, bu kadar büyük bir cismin olması gereken yoğunlukta değildir. Yogunluğumuz, daha küçük bir cisme aittir. Göründüğü kadarıyla, Ay ve Dünya’nın tek bir cisim olmasını kabullenmek, bugün için olanaksızdır.”
Sorular çok sayıda ve önemli görünüyor. Şimdi bunları ve bazı açıklamaları alt alta dizelim;
1. Ay, Dünya’dan daha yaşlıdır, öyleyse kökeninin başka bir yer olması mümkündür.
2. Niçin bazı bilim adamları, Ay taşlarının 20 milyar yıllık olduğunu iddia ediyorlar? Yani, Dünya’dan daha eski…
3. NASA, bir Ay kayasının 5.3 milyar yıllık olduğunu saptadı. Ama bu, Güneş Sistemi öncesine ait bir tarihti.
4, Önemli bilim adamları ve Ay uzmanları, Ay’dan getirilen elementlerin Dünya’dakilerden daha eski olduğunu belirlediler; ama neden resmen açıklamadılar?
5. 40 Ay taşının en azından 7 milyar yıllık oldukları belirlendi. Bu tarihleme, Dünya’dan ve Güneş’ten iki kez daha eskidir.
6. Buna karşın Ay’ın yüzey toprağı, Ay taşlarından daha eskidir. Farklılık nereden geliyor?
7. Bir grup bilim adamı, Ay’ın yıldızlararası bir yerde yapıldığı görüşündeler ve Dünya tarafından yakalandığını düşünüyorlar. Peki bu nasıl olabilir?
8. Neden bazı bilimciler, Ay’ın içinin yoğunluğunun yüzeyden farklı olduğu düşüncesindeler? Gerçekten Ay’ın içi boş olabilir mi? Ve bu biliniyor mu?
9. Niçin Ay’ın 8 mil üstünde, yüksek dozda radyoaktivite var? Bu, elementer olarak doğal mıdır?
10. NASA tarafından 100 millik bir alana yayılmış su buharı saptandı; ama Ay’da su olmadıgı biliniyor. Bu gizem, Ay’ın yapay olduğu anlamında mı?
11. Ay’ın çok eskiden sıcak olduğu ileri sürülüyor; ama bunu dünyadaki benzerleri gibi kanıtlayan bir kanıt bulunmuş değil. Bu çelişki, henüz açıklanamadı.
12. Sonuç, Ay’la ilgili neden bu kadar çok cevapsız soru var?
1. Ay, hem Dünya’nın doğal uydusu olamayacak kadar büyük, hem de çok uzaktadır.
2. Ay, olması gerekenden daha düzgün bir yörüngeye sahiptir.
3. Ay kraterleri, çok fazla ve garip bir biçimde yüzeyseldir.
4. Ay’ın dünyaya bakmayan yüzü çıkıntılı veya kamburdur ve Günes Sistemi’nde onun gibi gezegenine tek yüzünü gösteren bir başka uydu yoktur.
5. Ay ölçümlemeleri, çok fazla demir olduğunu gösteriyor.
6. Ay toprağı, Ay kayalarından çok daha yaşlıdır.
7. Ay’ın bileşimi, dünyadan farklıdır.
8. Doğa kanunlarına aykırı olarak, ağır metaller yüzeydedir.
9. Ay’da önceden eriyik olan metaller yoktur.
10. Ay, dev bir gong sesi çıkarmaktadır ve yörüngede dönerken titreşmektedir.
11. Ay, bir moloz yığını gibi gözükmektedir.
12. Ay, periyodik olarak sarsılmaktadir. Bu, bize düzenli bir sismik aktiviteyi gösteriyor. Sismik dalgalar, sanki tek bir kütleymiş gibi tüm yüzeyi dolaşabiliyorlar.
13. Dünyadan bakıldığında Ay, bir Güneş diski gibidir. Yani tutulmalarda, Güneş’i tam olarak kapatır, ne biraz küçük veya büyüktür. Sanki büyüklüğü, güneşi örtmek için ayarlanmıştır.
14. Eger Ay, Dünya tarafından yakalanmışsa, bunun sonu gelecek ve Ay, yine uzaklaşıp gidecektir.
15. Normalde Ay’ın çizdiği yörünge, Dünya’nın ekvatoral çemberiyle karşıt olmalıdır; ama Ay, garip bir şekilde, Dünya’nın yaptığı gibi, Güneş’e bağımli bir yörünge çizer.
16. Her ne kadar Ay volkanlarının ölü oldukları söyleniyorsa da, yüzyıllardır Ay’da garip ışıklar, parlamalar görülmekte ve hala izlenmektedir.
Bunların sonucunda, Ay’ın yapay bir transformer dünya olduğu söylenebilir veya iddia edilebilir. Ay’da bir yaşam oldugu ile ilgili bir belirti veya iz bulunamamıştır; ama Dünya’daki volkanik küllere benzeyen Ay toprağı veya tozu üzerinde yapilan deneylerde, bitkisel yaşama elverişli olduğu anlaşılmıştır. Ama ortada böyle bir yaşam yoktur. Marjinal iddialara göre Ay, UFO’ların üssüdür veya kullandıklari özel bir araçtır; ama bu da bir iddiadan öteye gitmemektedir. Yüzeyde zaman zaman garip ve geometrik şekiller görülmüş; ama bu görüntüler ya hemen kaybolmuş, ya da bir daha görülememiştir.
2001 Uzay Yolu Macerası “A Space Odyssey” filmini hatırlarsınız. Filmin temel objesi, dev bir monolit, yani taş bir bloktu. Arthur C.Clarck’ın bu ölümsüz romanında ve de filminde monolit, insanlığa yol gösteriyordu.
Ranger Krateri yakınında, benzer bir monolit, birkaç kez görüldü; ama sonra kayboldu. Derken başka yerlerde yine görüldü; ama onlar da kayboldular. Adı gizli tutulan bir NASA görevlisinden aldığı fotoğrafı kanıt olarak gösteren araştırmacı George Leonard, yine aynı kraterin yanındaki dev taş blogu gösterdi. Resim, çok netti ve üzerinde Y ve Z harflerine benzer şekiller vardı. Leonard, şöyle diyor; “Ay, UFO’lara aittir. Bizi Bronz Çagı’ndan beri izliyorlar. Politikalarımızı ve savaşlarımızı gözlemliyorlar. Aslinda, Dünya üzerinde birçok iz bırakmışlardı. Ranger 7’nin fotoğrafları, bunları gösteriyor.”
En azından astronotların gördüklerini saklıyor. Hatta onların bizzat anlattıklarını dahi inkâr ediyor. Peki, NASA bunu neden yapiyor? Eğer astronotların Yer Kontrol ile konuştukları doğruysa – ki elde birçok teyp bantı vardır – bunlar neden yeterli görülmüyor? California Üniversitesi’nden Dr. James Harder, kayıtları NASA kayıtlarıyla karşılaştırdığını ama NASA’nın her nedense bu kayıtları resmen kabul etmediğini; ama üst düzeyde özel olarak dogrulandığını söylüyor. Bir hükümet ajanı ise olayların örtüldüğünü kabul ederken, korkunun panik kaygısından kaynaklandığını belirtiyor. UFO’lar bir yana, Ay’la ilgili bilgilerin SSCB ve ABD tarafından saklanması için gösterilen “panik” olgusu yeterli değil… Bu olay, belki kapalı bir rejim olan SSCB’de yeterli olabilirdi; ama demokratik bir ülke olan
ABD’de normal değildir. FBI ve CIA tarafindan VVashington’un bürokratik koridorlarında oluşturulan ketumiyet girdabın arkasında kimler vardir? Ve soru yine gündeme geliyor; neden???
George Leonard, tüm çalışmalarını ve araştırmalarını, hayâtî ama başka bir soruya yöneltiyor; “Eldeki veriler ve sınırli fotoğraflar, NASA tarafından kabul ediliyor; ama yaptıkları çalışmalar çok az veya bireysel. Ay’la ilgili sistematik bir çalışmanın yapılmasına engel olan nedir? Ya da NASA, neleri, ne nadar biliyor? Gizemi çözmek isteyenlerin ellerindeki bilgiler, NASA ve eski Sovyet yetkilileri tarafından kısıtlanmış yada özellikle yetersiz kılınmıştır.” Tam ve gerçek bir resmî açıklama, toplumu paniğe sokabilir mi? Geçmişte evet ama bugün belki. Hatta hayır; çünkü günümüzün toplumu böylesine evrensel bir olaya dahi duyarsız kalacaktır ve bu olası davranış, yetkililer tarafından artık bilinmektedir. Öyleyse, ya astronotların ve gözlemcilerin anlattıklari dogru degildir, ya da gizliliğin arkasında çok daha geçerli bir neden vardir. Ne mi? Leonard, burada da iddiali; “Geçerli neden, çok daha makrodur. Yani dünyadışı bir zeka ile bir anlaşma veya ortak bir görüş birliği sağlanmıştır. Bunun da toplum tarafından bilinmesi, birilerine göre yetersizdir..”
Arizona’daki Amerikan Meteorit Müzesi Müdürü otan Dr. H. H. Nininger, 1952 yılında yapılan bir gözlemde, Ay’da 20 mil uzunluğunda bir cam duvarın bulunduğunun resmen kanıtlanlandığını söylüyordu. Nininger’e göre, bu duvarın bulunduğu Verimlilik Vadisi’ndeki Messier ve Pickering kraterleri, normal değildirler ve hatta yapay olmaları gerekir. Bu iki kraterin arasında girişinin gözlemlendişi bir tünel vardır (Science Sgest-Kasım 1952).
Benzeri bir iddia, Britanya Astronomi Birligi’nden DR. H. P.Wilkins tarafından ileri sürülmüştür. Bilim adamına göre, Ay’ın dış yüzeyinden içeri giden tüneller ve yollar, yani Ay’ın içinde bosluklar vardır. Akla hemen bilim kurgunun büyük ismi H. G. wells geliyor. “Ay’da ilk insanlar’ adlı çocuksu romanında, Ayın içinde yaşayan bir uygarlığı: Selenitler’i hikâye etmişti. Oca Wells, birşey biliyor muydu? Galiba kesin sözü burada vemek mümkün değil; biraz daha zaman gerekiyor olabilir. Ama insanlığın dikkati artik Mars’a yönelmiş durumda ve sanki artık Ay yokmuş gibi davranılıyor. Ya da gidildi, görüldü ve daha fazla karıştırılmaması mı istendi?
12 Ağustos 1971’de, Apollo-15’in kumandanı astronot David Scott, bir basın toplantısı yaptı; “Aya gittik, gözlemcilerin elde attiği bilgileri test ettik; ama araçlarımızın kaydettiği bilgiler, mekanik veya elektroniktir. Daha önemlisi düşüncelerimizdeki bilgilerdir. Plutarch’dan gelen bir sözcük var; ‘Düşünce, rastgele doldurulan bir kap veya tas değildir, ama düşünce, bir ateştir ve onu yakmak için ateş gerekir.” Sonuç olarak, Ay’ın yapay bir uydu olduğunu düşünmeyebiliriz; ama bunun için düşünsel bir devrime ihtiyacımız var gibi. Yani geçmişimizdeki tutuculuk bağlarğndan kurtulmalıyız. Yeni bir insan gerçeğini aramalı ve düşünceyi özgür bırakmalıyız. Bir zamanlar, Ay’a ayak bastığımızda çok heyecanlanmıştık. Ama eğer Ay, bilinmeyen bir zekanın ürünü olan yapay bir uyduysa, bunu kanıtlamak, insanlığın kendisini ve yasadığı ortamı tanıması yönünden daha heyecan verici olacaktır.
5 Mart 1587 “Ay’ın yüzeyinde bir yıldız görüldü.” Yüzlerce insan, bu mucizeye saşırdı. Işığın sivri uçları ve boynuzları vardı. (Harrison 1876 – Lowes 1927)
12 Kasım 1671 Gökbilimci ve fizikçi Cassini, Ay’ın üzehnde küçük beyaz bir bulut gördü.
18 Mayıs 1787 Astronom Halley ve De Louville, Ay yüzeyinde hareketli ışıklar gördüler.
Mart-Nisan 1787 William Herschel, Ay’da parlak noktalar ve dört volkan gördü. Açıklamakta zorluk çekiyordu ve en çok, gördüklerinin hareket etmesine saşırmıştı.
Temmuz 1821 Alman astronom Gruithuisen, Ay yüzeyinde, birden parlayan ışık patlamaları gördü. Yanıp sönen bu ışıkları birkaç kez görmüştü.
12 Nisan 1826 Fizikçi Emmett, Ay’daki Krizler Denizi üzerinde, kara bir bulutun hareket ettigini rapor etti. Benzer bir rapor, 1954 yılında modern astronomlar tarafından da verilmişti.
Şubat 1877 Işıklı bir hat veya çizgi, Eudoxus Krateri’nin batısından doğusuna giderken görüldü. Olay, bir saat sürdü.
4 Temmuz 1881 Ay yüzeyinde piramit şeklinde ışıklı iki tümsek belirdi ve bir saat içinde yavaş yavaş sönerek kayboldu.
24 Nisan 1882 Aristotle Bölgesi’nde hareket eden dev gölgeler gözlemlendi.
31 Ocak 1915 Yunanca’daki Gamma işaretine benzer 7 beyaz ışık görüldü.
23 Nisan 1915 Clavius Krateri yanında dar ve ışıklı bir çizgi belirdi ve on dakika sonra kayboldu.
14 Haziran 1940 Sisli, keskin bir çizgi, çok net olarak Plato Krateri yanında görüldü. Çevresinde binlerce küçük ışık yanıp sönüyordu.
19 Ekim 1945 Darvin Duvarı yanında üç büyük parlak nokta görüldü; Olay, astronom Moore ve daha birçok astronom tarafından rapor edildi.
24 Mayıs 1955 Ay’ın güney kutbu bölgesinde, elektriksel panamalar, bilimci Firsolf tarafından izlendi.
8 Eylül 1955 Taurus Hattı sınırında iki parlak ışık görüldü. Bu yer, yıllar sonra Apollo 17’nin indiği yerdi.
21 Haziran 1964 İki saat süreyle, gözlemci Floss D. tarafından, haraket eden büyük, siyah bir gölge izlendi.
3 Temmuz 1965 Bir saat on dakika süreyle, Aristarchus Bölgesi’nde nabız gibi yanıp sönen bir ışık gözlendi.
25 Eylül 1966 Yine Plato Krateri yakınında, yanıp sönen ışıklar gözlendi; Bazılarına göre kırmızımsı bir yama gibiydiler; aynı gün, Gassendi Bölgesi’nde 30 dakika süreyle kırmızı, büyük bir ışık belirdi. Bir ay sonra ise, aynı yerde yine yanıp sönen kırmızı ışıklar vardı.
11 Eylül 1967 İnsanlığın ilk ayak bastığı yer olan Sessizlikler Denizi’nde görülen kara bir bulut, sonradan mor renge dönüstü. Olayın Montreal’i, bir astronomi grubu tarafından gözlendiği NASA tarafından açıklandı.
Ünlü Condon Raporu’na göre Apollo 8 astronotları inanılması güç bir rapor vermislerdi; Frank Bormann, James Loveli ve William Anders, ilk yörünge uçuşundayken (24 Aralik 1968), yüzeyde uçuş pistine benzer bir alan gözlerine çarptı. Ay’ın öteki yüzüne geçtiklerinde, dev boyutlarda bir cisim gördüler ve fotoğrafını çektiklerini söylediler. Cisim, astronotların tanımına göre 10 mil kare büyüklügündeydi. Ama bir dahaki geçişte cisim yoktu. Bir diğer olay, Apollo 10’da yaşandı; astronotlar Eugene Ceman, Thomas Stafford ve John Young, Ay’a inmek için hazırlanırken yine uçuş pistine benzer dört alan gördüler. Ay modülü Snoopy ile yüzeye inerken, ışıklı bir cismin yanlarından geçip gittiğini rapor ettiler.
Apollo 11 ‘de, yani Ay’a yapılan ilk inişte; Armstrong ve Aldrin, yüzeye indiklerinde Michael Collins, Columbia adlı kumanda modülünde yörüngedeydi ve Collins gördüğü cisimleri “Bogey” adıyla tanımlayarak dünyaya rapor etti. Daha sonraki saatlerde, Aldrin ve Armstrong, Ay yüzeyinden örnekler topluyorlardı. Armstrong, birden haykırdı; “Bu da ne! Bu ne biçim şey. Bilmemiz gerek…” Ve konusma devam etti. Yer Kontrol: “Nerede? Yer Kontrol, Apollo-11’i arıyor…” Apollo 11: “Bu bebekler çok büyük… Çok iriler… Tanrım, inanamazsınız… Size bir başka uzay aracını anlatmak istiyorum… Kraterin uzak kenarındalar… Ay’da bizi izliyorlar… Onlar, bizden önce buradaydılar…” Yer Kontrol, bu andan sonra astronotlara konusmayı kesmelerini ve objeleri filme almalarını söyledi. Ama bu filmler asla yayınlanmadı ve hatta varlıkları reddedildi.
Apollo 12 misyonunda ise, astronotlar garip sesler duydular ve ışıklı bir cismi Yer Kontrol’e bildirdiler. Apollo 15 astronotları olan James lrwin ve David Scott, Ay üzerindeyken önlerinde uçan garip bir cismi bir süre izlediler ama kaybettiler. Apollo 16 astronotu Thomas Mattingiy, kumanda modülünden Ay yüzeyi üzerindeki yanıp sönen ışıklı bir cismi rapor etti. NASA uzmanlarindan Dr. Faruk El Baz, cismin bir UFO, yani Tanımlanamayan Uçan Cisim oldugunu belirtti. O anda, Ay’da SSCB veya ABD’ye ait bir başka uzay aracı yoktu. Apollo 17 aracının astronotları olan Ron Evans ve Harrison Schmitt de, Ay’da ışıklı noktalar gördüklerini belirttiler.
Ay, dünyanın yörüngesine neden kondu?
Ay’ın geçmişi nedir veya orjini nereden geliyor? Bu sorunun cevabı yoktur ya da bir bulmacadır. Bugün bilim, üç ana kuram üzerinde duruyor. Sovyet bilimcileri tarafından geliştirilen bu üç ana kuram şöyle:
1. Ay, bir zamanlar, dünyanın bir parçasıydı ve dünyadan koparak uzaklaştı. Ama bu görüş, büyük bir bilim grubu tarafından reddediliyor.
2. Ay, aynen dünya gibi, Günes Sistemi oluşurken, bir gaz bulutuydu ve doğal olarak Ay’ın uydusu oldu.
3. Ay, farklı bir cisimdir. Yani dünya dışıdır. Güneş Sistemi’nin içinde bir yerden veya Güneş Sistemi’nin dışından gelmiş, dünyanın çekim alanına girerek, orada bir uydu olarak kalmştır.
Sovyet bilim adamları olan Vasin ve Shcherbakov, şaşırtıcı bir açıklama yaptılar; “Gerçekten de bilimciler, Evren’in kökenini ciddiyetle uzun süredir araştırıyorlar ama daha henüz kesin bir cevap veya açiklama yoktur. Aynı şekilde, Ay – Dünya sistemi de açıklanamıyor. Bize göre Ay, dünyanın yapay bir uydusudur ve bilinmeyen bir zeka oluşumu tarafından yörüngeye konulmuş olabilir.” Bu iki bilim adamına göre Dünya’nın çekim gücü, kübik santimetrede 5.5 gr.’dir Ay’ınki ise 3.33 gr’dir. Öyleyse Ay’ın içi boş olmalıdır. Yani yapaydır. Yapılmıştır ama kimin tarafından? Gizemin çözümü, kraterlerin içinde. Ay yolculukları sonucunda elde edilen bilgiler, çok önemli ama gizli tutulmaktadır. “Neden?” diye sorduğumuzda, uzmanlara göre kesin çözüm henüz yoktur veya erkendir.
Ay’ı Dünya’ya Kim “Uydu”rdu?
Günümüzün bilim adamlarının gerçeğinde, uygun bir kuram henüz bulunamadı. O zaman, genelde bakabileceğimiz yaklaşımlar vardır. Eğer Ay, evrenin bir yerinden gelmişse, bunu birgün öğreneceğiz.
Apollo yolculukları öncesinde, Nobel ödüllü Dr. Harold Urey ve bir grup bilim adamının inanışına göre; “Ay, kozmosun bir parçasıdır ve Ay’da yabancı bir uygarlığın izleri bulunacaktır. Ay’a ayak basmamız ve bilgi toplamamız, Mars’a, Venüs’e veya asteroidlere ayak basmamız kadar önemlidir.” Urey, şöyle diyordu; “Dünya’yı ve Ay’ı toplarsanız, bütün olarak hemen hemen uzaydaki herhangi bir cisim olarak düşünebilirsiniz. Bu kadar yoğun bir materyalden dev bir kitle oluşur ama dünyanın yoğunluğu, bu kadar büyük bir cismin olması gereken yoğunlukta değildir. Yogunluğumuz, daha küçük bir cisme aittir. Göründüğü kadarıyla, Ay ve Dünya’nın tek bir cisim olmasını kabullenmek, bugün için olanaksızdır.”
12 Maymun sorusu…
1. Ay, Dünya’dan daha yaşlıdır, öyleyse kökeninin başka bir yer olması mümkündür.
2. Niçin bazı bilim adamları, Ay taşlarının 20 milyar yıllık olduğunu iddia ediyorlar? Yani, Dünya’dan daha eski…
3. NASA, bir Ay kayasının 5.3 milyar yıllık olduğunu saptadı. Ama bu, Güneş Sistemi öncesine ait bir tarihti.
4, Önemli bilim adamları ve Ay uzmanları, Ay’dan getirilen elementlerin Dünya’dakilerden daha eski olduğunu belirlediler; ama neden resmen açıklamadılar?
5. 40 Ay taşının en azından 7 milyar yıllık oldukları belirlendi. Bu tarihleme, Dünya’dan ve Güneş’ten iki kez daha eskidir.
6. Buna karşın Ay’ın yüzey toprağı, Ay taşlarından daha eskidir. Farklılık nereden geliyor?
7. Bir grup bilim adamı, Ay’ın yıldızlararası bir yerde yapıldığı görüşündeler ve Dünya tarafından yakalandığını düşünüyorlar. Peki bu nasıl olabilir?
8. Neden bazı bilimciler, Ay’ın içinin yoğunluğunun yüzeyden farklı olduğu düşüncesindeler? Gerçekten Ay’ın içi boş olabilir mi? Ve bu biliniyor mu?
9. Niçin Ay’ın 8 mil üstünde, yüksek dozda radyoaktivite var? Bu, elementer olarak doğal mıdır?
10. NASA tarafından 100 millik bir alana yayılmış su buharı saptandı; ama Ay’da su olmadıgı biliniyor. Bu gizem, Ay’ın yapay olduğu anlamında mı?
11. Ay’ın çok eskiden sıcak olduğu ileri sürülüyor; ama bunu dünyadaki benzerleri gibi kanıtlayan bir kanıt bulunmuş değil. Bu çelişki, henüz açıklanamadı.
12. Sonuç, Ay’la ilgili neden bu kadar çok cevapsız soru var?
Peki bütün bunlara karşı, şunları söyleyebilir miyiz?
1. Ay, hem Dünya’nın doğal uydusu olamayacak kadar büyük, hem de çok uzaktadır.
2. Ay, olması gerekenden daha düzgün bir yörüngeye sahiptir.
3. Ay kraterleri, çok fazla ve garip bir biçimde yüzeyseldir.
4. Ay’ın dünyaya bakmayan yüzü çıkıntılı veya kamburdur ve Günes Sistemi’nde onun gibi gezegenine tek yüzünü gösteren bir başka uydu yoktur.
5. Ay ölçümlemeleri, çok fazla demir olduğunu gösteriyor.
6. Ay toprağı, Ay kayalarından çok daha yaşlıdır.
7. Ay’ın bileşimi, dünyadan farklıdır.
8. Doğa kanunlarına aykırı olarak, ağır metaller yüzeydedir.
9. Ay’da önceden eriyik olan metaller yoktur.
10. Ay, dev bir gong sesi çıkarmaktadır ve yörüngede dönerken titreşmektedir.
11. Ay, bir moloz yığını gibi gözükmektedir.
12. Ay, periyodik olarak sarsılmaktadir. Bu, bize düzenli bir sismik aktiviteyi gösteriyor. Sismik dalgalar, sanki tek bir kütleymiş gibi tüm yüzeyi dolaşabiliyorlar.
13. Dünyadan bakıldığında Ay, bir Güneş diski gibidir. Yani tutulmalarda, Güneş’i tam olarak kapatır, ne biraz küçük veya büyüktür. Sanki büyüklüğü, güneşi örtmek için ayarlanmıştır.
14. Eger Ay, Dünya tarafından yakalanmışsa, bunun sonu gelecek ve Ay, yine uzaklaşıp gidecektir.
15. Normalde Ay’ın çizdiği yörünge, Dünya’nın ekvatoral çemberiyle karşıt olmalıdır; ama Ay, garip bir şekilde, Dünya’nın yaptığı gibi, Güneş’e bağımli bir yörünge çizer.
16. Her ne kadar Ay volkanlarının ölü oldukları söyleniyorsa da, yüzyıllardır Ay’da garip ışıklar, parlamalar görülmekte ve hala izlenmektedir.
Bunların sonucunda, Ay’ın yapay bir transformer dünya olduğu söylenebilir veya iddia edilebilir. Ay’da bir yaşam oldugu ile ilgili bir belirti veya iz bulunamamıştır; ama Dünya’daki volkanik küllere benzeyen Ay toprağı veya tozu üzerinde yapilan deneylerde, bitkisel yaşama elverişli olduğu anlaşılmıştır. Ama ortada böyle bir yaşam yoktur. Marjinal iddialara göre Ay, UFO’ların üssüdür veya kullandıklari özel bir araçtır; ama bu da bir iddiadan öteye gitmemektedir. Yüzeyde zaman zaman garip ve geometrik şekiller görülmüş; ama bu görüntüler ya hemen kaybolmuş, ya da bir daha görülememiştir.
Yine dünyadışı bir anlaşma mı?
2001 Uzay Yolu Macerası “A Space Odyssey” filmini hatırlarsınız. Filmin temel objesi, dev bir monolit, yani taş bir bloktu. Arthur C.Clarck’ın bu ölümsüz romanında ve de filminde monolit, insanlığa yol gösteriyordu.
Ranger Krateri yakınında, benzer bir monolit, birkaç kez görüldü; ama sonra kayboldu. Derken başka yerlerde yine görüldü; ama onlar da kayboldular. Adı gizli tutulan bir NASA görevlisinden aldığı fotoğrafı kanıt olarak gösteren araştırmacı George Leonard, yine aynı kraterin yanındaki dev taş blogu gösterdi. Resim, çok netti ve üzerinde Y ve Z harflerine benzer şekiller vardı. Leonard, şöyle diyor; “Ay, UFO’lara aittir. Bizi Bronz Çagı’ndan beri izliyorlar. Politikalarımızı ve savaşlarımızı gözlemliyorlar. Aslinda, Dünya üzerinde birçok iz bırakmışlardı. Ranger 7’nin fotoğrafları, bunları gösteriyor.”
NASA, neleri saklıyor?
En azından astronotların gördüklerini saklıyor. Hatta onların bizzat anlattıklarını dahi inkâr ediyor. Peki, NASA bunu neden yapiyor? Eğer astronotların Yer Kontrol ile konuştukları doğruysa – ki elde birçok teyp bantı vardır – bunlar neden yeterli görülmüyor? California Üniversitesi’nden Dr. James Harder, kayıtları NASA kayıtlarıyla karşılaştırdığını ama NASA’nın her nedense bu kayıtları resmen kabul etmediğini; ama üst düzeyde özel olarak dogrulandığını söylüyor. Bir hükümet ajanı ise olayların örtüldüğünü kabul ederken, korkunun panik kaygısından kaynaklandığını belirtiyor. UFO’lar bir yana, Ay’la ilgili bilgilerin SSCB ve ABD tarafından saklanması için gösterilen “panik” olgusu yeterli değil… Bu olay, belki kapalı bir rejim olan SSCB’de yeterli olabilirdi; ama demokratik bir ülke olan
ABD’de normal değildir. FBI ve CIA tarafindan VVashington’un bürokratik koridorlarında oluşturulan ketumiyet girdabın arkasında kimler vardir? Ve soru yine gündeme geliyor; neden???
George Leonard, tüm çalışmalarını ve araştırmalarını, hayâtî ama başka bir soruya yöneltiyor; “Eldeki veriler ve sınırli fotoğraflar, NASA tarafından kabul ediliyor; ama yaptıkları çalışmalar çok az veya bireysel. Ay’la ilgili sistematik bir çalışmanın yapılmasına engel olan nedir? Ya da NASA, neleri, ne nadar biliyor? Gizemi çözmek isteyenlerin ellerindeki bilgiler, NASA ve eski Sovyet yetkilileri tarafından kısıtlanmış yada özellikle yetersiz kılınmıştır.” Tam ve gerçek bir resmî açıklama, toplumu paniğe sokabilir mi? Geçmişte evet ama bugün belki. Hatta hayır; çünkü günümüzün toplumu böylesine evrensel bir olaya dahi duyarsız kalacaktır ve bu olası davranış, yetkililer tarafından artık bilinmektedir. Öyleyse, ya astronotların ve gözlemcilerin anlattıklari dogru degildir, ya da gizliliğin arkasında çok daha geçerli bir neden vardir. Ne mi? Leonard, burada da iddiali; “Geçerli neden, çok daha makrodur. Yani dünyadışı bir zeka ile bir anlaşma veya ortak bir görüş birliği sağlanmıştır. Bunun da toplum tarafından bilinmesi, birilerine göre yetersizdir..”
Arizona’daki Amerikan Meteorit Müzesi Müdürü otan Dr. H. H. Nininger, 1952 yılında yapılan bir gözlemde, Ay’da 20 mil uzunluğunda bir cam duvarın bulunduğunun resmen kanıtlanlandığını söylüyordu. Nininger’e göre, bu duvarın bulunduğu Verimlilik Vadisi’ndeki Messier ve Pickering kraterleri, normal değildirler ve hatta yapay olmaları gerekir. Bu iki kraterin arasında girişinin gözlemlendişi bir tünel vardır (Science Sgest-Kasım 1952).
Benzeri bir iddia, Britanya Astronomi Birligi’nden DR. H. P.Wilkins tarafından ileri sürülmüştür. Bilim adamına göre, Ay’ın dış yüzeyinden içeri giden tüneller ve yollar, yani Ay’ın içinde bosluklar vardır. Akla hemen bilim kurgunun büyük ismi H. G. wells geliyor. “Ay’da ilk insanlar’ adlı çocuksu romanında, Ayın içinde yaşayan bir uygarlığı: Selenitler’i hikâye etmişti. Oca Wells, birşey biliyor muydu? Galiba kesin sözü burada vemek mümkün değil; biraz daha zaman gerekiyor olabilir. Ama insanlığın dikkati artik Mars’a yönelmiş durumda ve sanki artık Ay yokmuş gibi davranılıyor. Ya da gidildi, görüldü ve daha fazla karıştırılmaması mı istendi?
12 Ağustos 1971’de, Apollo-15’in kumandanı astronot David Scott, bir basın toplantısı yaptı; “Aya gittik, gözlemcilerin elde attiği bilgileri test ettik; ama araçlarımızın kaydettiği bilgiler, mekanik veya elektroniktir. Daha önemlisi düşüncelerimizdeki bilgilerdir. Plutarch’dan gelen bir sözcük var; ‘Düşünce, rastgele doldurulan bir kap veya tas değildir, ama düşünce, bir ateştir ve onu yakmak için ateş gerekir.” Sonuç olarak, Ay’ın yapay bir uydu olduğunu düşünmeyebiliriz; ama bunun için düşünsel bir devrime ihtiyacımız var gibi. Yani geçmişimizdeki tutuculuk bağlarğndan kurtulmalıyız. Yeni bir insan gerçeğini aramalı ve düşünceyi özgür bırakmalıyız. Bir zamanlar, Ay’a ayak bastığımızda çok heyecanlanmıştık. Ama eğer Ay, bilinmeyen bir zekanın ürünü olan yapay bir uyduysa, bunu kanıtlamak, insanlığın kendisini ve yasadığı ortamı tanıması yönünden daha heyecan verici olacaktır.
5 Mart 1587 “Ay’ın yüzeyinde bir yıldız görüldü.” Yüzlerce insan, bu mucizeye saşırdı. Işığın sivri uçları ve boynuzları vardı. (Harrison 1876 – Lowes 1927)
12 Kasım 1671 Gökbilimci ve fizikçi Cassini, Ay’ın üzehnde küçük beyaz bir bulut gördü.
18 Mayıs 1787 Astronom Halley ve De Louville, Ay yüzeyinde hareketli ışıklar gördüler.
Mart-Nisan 1787 William Herschel, Ay’da parlak noktalar ve dört volkan gördü. Açıklamakta zorluk çekiyordu ve en çok, gördüklerinin hareket etmesine saşırmıştı.
Temmuz 1821 Alman astronom Gruithuisen, Ay yüzeyinde, birden parlayan ışık patlamaları gördü. Yanıp sönen bu ışıkları birkaç kez görmüştü.
12 Nisan 1826 Fizikçi Emmett, Ay’daki Krizler Denizi üzerinde, kara bir bulutun hareket ettigini rapor etti. Benzer bir rapor, 1954 yılında modern astronomlar tarafından da verilmişti.
Şubat 1877 Işıklı bir hat veya çizgi, Eudoxus Krateri’nin batısından doğusuna giderken görüldü. Olay, bir saat sürdü.
4 Temmuz 1881 Ay yüzeyinde piramit şeklinde ışıklı iki tümsek belirdi ve bir saat içinde yavaş yavaş sönerek kayboldu.
24 Nisan 1882 Aristotle Bölgesi’nde hareket eden dev gölgeler gözlemlendi.
31 Ocak 1915 Yunanca’daki Gamma işaretine benzer 7 beyaz ışık görüldü.
23 Nisan 1915 Clavius Krateri yanında dar ve ışıklı bir çizgi belirdi ve on dakika sonra kayboldu.
14 Haziran 1940 Sisli, keskin bir çizgi, çok net olarak Plato Krateri yanında görüldü. Çevresinde binlerce küçük ışık yanıp sönüyordu.
19 Ekim 1945 Darvin Duvarı yanında üç büyük parlak nokta görüldü; Olay, astronom Moore ve daha birçok astronom tarafından rapor edildi.
24 Mayıs 1955 Ay’ın güney kutbu bölgesinde, elektriksel panamalar, bilimci Firsolf tarafından izlendi.
8 Eylül 1955 Taurus Hattı sınırında iki parlak ışık görüldü. Bu yer, yıllar sonra Apollo 17’nin indiği yerdi.
21 Haziran 1964 İki saat süreyle, gözlemci Floss D. tarafından, haraket eden büyük, siyah bir gölge izlendi.
3 Temmuz 1965 Bir saat on dakika süreyle, Aristarchus Bölgesi’nde nabız gibi yanıp sönen bir ışık gözlendi.
25 Eylül 1966 Yine Plato Krateri yakınında, yanıp sönen ışıklar gözlendi; Bazılarına göre kırmızımsı bir yama gibiydiler; aynı gün, Gassendi Bölgesi’nde 30 dakika süreyle kırmızı, büyük bir ışık belirdi. Bir ay sonra ise, aynı yerde yine yanıp sönen kırmızı ışıklar vardı.
11 Eylül 1967 İnsanlığın ilk ayak bastığı yer olan Sessizlikler Denizi’nde görülen kara bir bulut, sonradan mor renge dönüstü. Olayın Montreal’i, bir astronomi grubu tarafından gözlendiği NASA tarafından açıklandı.
