Muhtazaf | M.Salih AYDIN
Benim saf gönlüm!
Yabancı ülkelere dağılıp, ekmeğimize aş, evimize ailemize rızık kazanacaktık,
Ey gönlümün hüzünleri, yıkıntı üzerimize gelince, hayata dik duramadık,
Kimse bize akıl vermedi, ama kazandığımız paraları, bizim kârımız sandık,
Ne sağa baktık, ne sola baktık, her luzûmsuz konuşmayı, hikmet var sandık.
Çocuklarımıza bile örnek olamadık, analarına, bacılarına, hakaretle saldırdık,
Elin yurdu dedik, kızları bağladık, herif dedik, oğlanları çayırlara saldık,
Demedikki; bizim bir kitabımız, Kur’anımız var, kafamızdan din çıkarıp yaydık,
Ne düzen kaldı, ne din, birilerinin yoluna, ailelerimizi bırakıp, dünyaya daldık.
Yeter artık, diyemeden, birileri kaz gibi yoldu, paraları aldı, biz hayalde kaldık,
Bu çile bitmedi, binlerce çocuğumuz, elimizden alındı, ruhsuz evlâtsız kaldık,
Bizi dışladılar, yabancı, göçmen, vesair, vatana izine gidince, Almancı olduk,
Artık dayanma gücümüz kalmadı, sonunda bu işlerden, bayağı bir yorulduk.
Ve anladıkki Allah’tan başka bize sahip olacak yok, artık camilere koştuk,
Yüzlerce camiler külliyeler açtık, hayata bakışımız değişti, buralara temel attık,
Birinci, ikinci nesil yaşlandı, yoruldu, halsiz kaldı, lâkin doğru olanı hayata kattık,
Salih; Emek vermezsen hasat olmaz demişler, Güzel bir sonuca yürüdük artık.
M.S.A.
Moderatör tarafında düzenlendi:
bilinçsiz insanların bu sözleri sizleri hep kırdı yıprattı ağlarımm bu dünya böyle işte 
