MustafaCİLASUN
Özel Üye
Bazen
İçinden çıkamıyorum
Her ne kadar düşünsem,
Derinliğin hicranıyla nefeslensem
An be an hissiyatımı celbeden ne varsa
Merakıyla hüzün içinde nazar etsem
İçime gam düşüyor,
Sessizlik ne kadar cazip geliyor,
Söyleyemediklerim dilleniyor
Çaresiz
Boyun büküyorum
Nede bu hal içindeyim diye
Sual etmeden de duramıyorum
Sakince akan gözyaşlarımı siliyorum,
İçimi çekerek, etrafımı süzerek ilerliyorum
Gördüğüm mezar taşına dikkat kesiliyorum,
Yazılanı okuyunca nasıl içleniyorum
Demek ki
Yalnız değilmişim
Benzer hissiyatların yazılan
Sayfalarını aralıyorum, ah ediyorum
Sabır için direniyorum,
Kanaat için ey hak diyorum,
Bir gün güleceğimi umuyorum
Hasretin sadrında,
Sukutumun avazı çıktıkça,
Çığlık çığlığa kendimden geçiyorum
Neden
Umuduma ram olamadım
Yıllara sâri hicranı
Sinemden atamadım,
Bir ömür yalvarıp durdum
Yoksa yakarmanın
Manasını mı unuttum,
Galebe çalan duygulara mı boğuldum
Neden bu kadar erken yoruldum,
Nefesin müddetine doğru ağlayarak, bir yol aldım
Nedensiz
Cezbe gelmek olur mu
Sinemi yakan narın dağladığı lahzalar
Bir an olsun unutulur mu
Solgun düşler, asık çehreler,
Bezgin nefesler,
Uyutmayan o sancılı geceler durur mu
Ölüm, aşkın ve sevginin toprağında,
Maşukun vicdanında artık bu gönlümü alır mı
Adsız ve
Mekânsız olmalıyım
Ruhumun sahibiyle, kalbimin
Banisiyle edep içinde buluşmalıyım
Ne kadar hicranım varsa, içinde boğulduğum
Hüzün bırakmasa da varmalıyım
Yeniden uyanmalı, can suyumu aşkının
Hikmetinde bulmalıyım ve umutlanmalıyım
Mustafa CİLASUN
