MURATS44
Özel Üye
Cüneyd-i Bağdadî Hazretleri (k.s.) şöyle anlatıyor:
Üstazım oldukça hastaydı. Onu ziyarete gitmiştim. Benimde o sırada elimde bir yelpaze vardı. Onunla hocamı rahatlatmak istedim. Bana şöyle söyledi:
– “Evladım Cüneyd! Elindeki yelpazeyi bırak, yelleme, çünkü ateş yelledikçe daha çabuk tutuşur, daha sür’atli yanar.” Ben elimdeki yelpazeyi bıraktım. Daha sonra:
– “Efendim, bir vasiyetin var mı?” dedim ve vasiyette bulunmalarını rica ettim. Bana:
– “Halkla konuşmaya dalıp da Allah’ı zikretmeyi unutma, daima Allah’ı zikreyle.” buyurdu. Bunun üzerine ben:
– “Üstazım, eğer bunu daha evvel söylemiş olsaydın, sizinle bile sohbet etmezdim.” dedim.
Üstazım oldukça hastaydı. Onu ziyarete gitmiştim. Benimde o sırada elimde bir yelpaze vardı. Onunla hocamı rahatlatmak istedim. Bana şöyle söyledi:
– “Evladım Cüneyd! Elindeki yelpazeyi bırak, yelleme, çünkü ateş yelledikçe daha çabuk tutuşur, daha sür’atli yanar.” Ben elimdeki yelpazeyi bıraktım. Daha sonra:
– “Efendim, bir vasiyetin var mı?” dedim ve vasiyette bulunmalarını rica ettim. Bana:
– “Halkla konuşmaya dalıp da Allah’ı zikretmeyi unutma, daima Allah’ı zikreyle.” buyurdu. Bunun üzerine ben:
– “Üstazım, eğer bunu daha evvel söylemiş olsaydın, sizinle bile sohbet etmezdim.” dedim.
Moderatör tarafında düzenlendi:
