Çünkü ben Hemşireyim
Mevlâm insanoğlunu, en şerefli yaratmış,
Yer yüzünde her şeyi, insan için vâr etmiş.
Ve de onu en güzel cevherlerle donatmış.
Böyle üstün varlığa, öyleyse güç vereyim,
Tâ ki sağlıklı kalsın, mâdemki Hemşireyim.
İnsana hizmet etmek, dâima övülmüştür,
En hayırlı sayılıp, hep üste koyulmuştur.
Böyle fedakârlığa, pek saygı duyulmuştur.
Hazır fırsat elimde, ne demeye durayım,
En önde olmalıyım, çünkü ben Hemşireyim.
Ne güzel insanlardan, duâ teşekkür almak,
Bu feyzli karşılıktan, sevinmek- sükûn bulmak.
O yüzden, gönüllerde aranan biri olmak,
Akıllılıktır bilip, bir nicelik göreyim,
Hep duâ almalıyım, çünkü ben Hemşireyim.
Şefkat ve merhametin, her an eğlendiği yer,
Ya anne yüreğidir, ve yâhut Hemşireler,
Yaşatmaktır amacı, bunu görev addeder,
Şunu biliyorum ki; ben gerçekten çâreyim,
Çâreyse esirgemem, çünkü ben Hemşireyim.
Medet bekleyenlere, bâzen içim sızılar,
Âcizdir- tâkatsızdır, yardım ister bazılar.
Kimi ümitsiz olur, değişmezdir yazılar.
Can simidi misâli, tek ki, ümit vereyim,
Tutuncak dal olurum, çünkü ben Hemşireyim.
Yardım için yalvaran, bakışlar görmek vardır,
Onlara lâkayd kalmak, baş çevirmek çok zordur.
İşte nurlu Hemşirem, medâr’ı- iftihardır,
Tut ki o kimse benim, şefkat saçar yüreğim,
Elimi uzatırım, çünkü ben Hemşireyim.
Kendim üzgün olsam da, ben gene gülümserim,
Beni gören hastalar, huzur bulsun isterim.
İyilik ve merhamet, dolar taşar hislerim,
Gönlüm der ki; onlara şifa gibi varayım,
Belki onlar da güler, çünkü ben Hemşireyim.
Yer yüzünde her şeyi, insan için vâr etmiş.
Ve de onu en güzel cevherlerle donatmış.
Böyle üstün varlığa, öyleyse güç vereyim,
Tâ ki sağlıklı kalsın, mâdemki Hemşireyim.
İnsana hizmet etmek, dâima övülmüştür,
En hayırlı sayılıp, hep üste koyulmuştur.
Böyle fedakârlığa, pek saygı duyulmuştur.
Hazır fırsat elimde, ne demeye durayım,
En önde olmalıyım, çünkü ben Hemşireyim.
Ne güzel insanlardan, duâ teşekkür almak,
Bu feyzli karşılıktan, sevinmek- sükûn bulmak.
O yüzden, gönüllerde aranan biri olmak,
Akıllılıktır bilip, bir nicelik göreyim,
Hep duâ almalıyım, çünkü ben Hemşireyim.
Şefkat ve merhametin, her an eğlendiği yer,
Ya anne yüreğidir, ve yâhut Hemşireler,
Yaşatmaktır amacı, bunu görev addeder,
Şunu biliyorum ki; ben gerçekten çâreyim,
Çâreyse esirgemem, çünkü ben Hemşireyim.
Medet bekleyenlere, bâzen içim sızılar,
Âcizdir- tâkatsızdır, yardım ister bazılar.
Kimi ümitsiz olur, değişmezdir yazılar.
Can simidi misâli, tek ki, ümit vereyim,
Tutuncak dal olurum, çünkü ben Hemşireyim.
Yardım için yalvaran, bakışlar görmek vardır,
Onlara lâkayd kalmak, baş çevirmek çok zordur.
İşte nurlu Hemşirem, medâr’ı- iftihardır,
Tut ki o kimse benim, şefkat saçar yüreğim,
Elimi uzatırım, çünkü ben Hemşireyim.
Kendim üzgün olsam da, ben gene gülümserim,
Beni gören hastalar, huzur bulsun isterim.
İyilik ve merhamet, dolar taşar hislerim,
Gönlüm der ki; onlara şifa gibi varayım,
Belki onlar da güler, çünkü ben Hemşireyim.
VuSLaT
