Hasret ruzgari
Aktif Üyemiz
(Dereli Hafız Ahmed Efendi’nin
çok manidar rüyalı bir fıkrasıdır.)
Aziz ve müşfik Üstadım efendim,
Bir gün âlem-i menamda bir sahrada gezerken, bir çok kalabalık ahalinin içine girdim. Dersim olan kelime-i tevhide devam ediyordum. O ahalinin cümlesi Nasâra* imiş. Biz aşikâre kelime-i tevhidi çektiğimizden, hepsi bize iştirak etti. Her yüz başında, “Muhammedü’r-resulüllah” diyorum. O Nasâralar, “İsa ruhullah” diyorlar. Onlara dedim ki; “Yahu, biz İsa aleyhisselâmı tasdik ediyoruz. Ve kendilerine kelime-i tevhidi okudum, “İsa ruhullah” dedim. “İşte bakınız, ben sizin peygamberinizi tasdik ediyorum, siz de bizim peygamberimizi tasdik etseniz ne olur?” dedim. “Hayır! İsa aleyhisselâm gökten inmedikçe ve sizin peygamberinizi aşikâr tasdik etmedikçe, biz tasdik etmeyiz.” dediler. Bunun üzerine yanımda iki arkadaş bulundu. Lâkin arkadaşlarım kimler olduğunu bilemiyorum. “Biz dua edelim de, İsa aleyhisselâm gelsin ve bizi nasıl tasdik ediyor göreceksiniz.” Dua ettik. İki kişi, “amin” dediler. Lâkin İsa aleyhisselâm gelmeyince müteessir olduk. Yine dua ettik: “Ya Rabbi, bizi bunların yanında mahcub etme” dedik. “Bu din âlî değil mi?”
Tahminen, arası bir saat veya birbuçuk saat sonra, karşıdan üç kişi çıktı. Elhamdülillâh İsa aleyhisselâm geliyor. Baktım birisi sakallı, ikisi şabb-i emred. Dedim: “İsa aleyhisselâm otuz üç yaşında olduğu halde göğe uruc etti. Ne için sakalında beyaz var?” Kalbime geldi ki; Allahu a’lem, İsa aleyhisselâm değilse? Bu zat, o iki arkadaşıyla yanıma geldiler. Dikkatle baktım; Üstadımın siması ve elbisesidir. Bizim yanımıza gelince -bizim altımız mağara imiş- yanındaki iki kişiye emretti: “Şurada kilitli salipler, haçlar var, cümlesini çıkarınız.” Çıkardılar. Nasaralara karşı hepsini kırdı ve kelime-i tevhidi getirip Peygamberimizi tasdik edince, biz de Nasâralara; “Bakınız, işte İsa aleyhisselâmın vekili geldi.” deyince, cümlesi tasdik ettiler.
Allahu a’lem bu rüyanın bir tabiri şudur ki: Üstadımızın, Kur’an-ı Hakîmden aldığı ve neşrettiği Risale-i Nur vasıtasıyla Nasâranın bir kısmı İslâmiyeti kabul edecek ve Nasâra Müslümanları veya Hristiyan mü’minleri hükmüne geçip Üstadımızın sözlerini İsa aleyhisselâmın sözleri nev’inden hüsn-ü kabul edeceklerine işarettir.
çok manidar rüyalı bir fıkrasıdır.)
Aziz ve müşfik Üstadım efendim,
Bir gün âlem-i menamda bir sahrada gezerken, bir çok kalabalık ahalinin içine girdim. Dersim olan kelime-i tevhide devam ediyordum. O ahalinin cümlesi Nasâra* imiş. Biz aşikâre kelime-i tevhidi çektiğimizden, hepsi bize iştirak etti. Her yüz başında, “Muhammedü’r-resulüllah” diyorum. O Nasâralar, “İsa ruhullah” diyorlar. Onlara dedim ki; “Yahu, biz İsa aleyhisselâmı tasdik ediyoruz. Ve kendilerine kelime-i tevhidi okudum, “İsa ruhullah” dedim. “İşte bakınız, ben sizin peygamberinizi tasdik ediyorum, siz de bizim peygamberimizi tasdik etseniz ne olur?” dedim. “Hayır! İsa aleyhisselâm gökten inmedikçe ve sizin peygamberinizi aşikâr tasdik etmedikçe, biz tasdik etmeyiz.” dediler. Bunun üzerine yanımda iki arkadaş bulundu. Lâkin arkadaşlarım kimler olduğunu bilemiyorum. “Biz dua edelim de, İsa aleyhisselâm gelsin ve bizi nasıl tasdik ediyor göreceksiniz.” Dua ettik. İki kişi, “amin” dediler. Lâkin İsa aleyhisselâm gelmeyince müteessir olduk. Yine dua ettik: “Ya Rabbi, bizi bunların yanında mahcub etme” dedik. “Bu din âlî değil mi?”
Tahminen, arası bir saat veya birbuçuk saat sonra, karşıdan üç kişi çıktı. Elhamdülillâh İsa aleyhisselâm geliyor. Baktım birisi sakallı, ikisi şabb-i emred. Dedim: “İsa aleyhisselâm otuz üç yaşında olduğu halde göğe uruc etti. Ne için sakalında beyaz var?” Kalbime geldi ki; Allahu a’lem, İsa aleyhisselâm değilse? Bu zat, o iki arkadaşıyla yanıma geldiler. Dikkatle baktım; Üstadımın siması ve elbisesidir. Bizim yanımıza gelince -bizim altımız mağara imiş- yanındaki iki kişiye emretti: “Şurada kilitli salipler, haçlar var, cümlesini çıkarınız.” Çıkardılar. Nasaralara karşı hepsini kırdı ve kelime-i tevhidi getirip Peygamberimizi tasdik edince, biz de Nasâralara; “Bakınız, işte İsa aleyhisselâmın vekili geldi.” deyince, cümlesi tasdik ettiler.
Allahu a’lem bu rüyanın bir tabiri şudur ki: Üstadımızın, Kur’an-ı Hakîmden aldığı ve neşrettiği Risale-i Nur vasıtasıyla Nasâranın bir kısmı İslâmiyeti kabul edecek ve Nasâra Müslümanları veya Hristiyan mü’minleri hükmüne geçip Üstadımızın sözlerini İsa aleyhisselâmın sözleri nev’inden hüsn-ü kabul edeceklerine işarettir.
