Eski Mısır’da son derece doğal olarak bilinen bir olguydu büyüler. Ancak yine de herkes büyü yapamazdı. Bu konuda özel (!) yetenekleri olan tanrılarla (cinlerle) iletisim kurabilen kisiler büyü yapabiliyordu. Büyülerin kimi kötü yani kara büyü niteliğindeydi, kimisi koruma büyüsü kimisi ise büyü bozmaya yarayan büyülerdi. Kara büyülerde genellikle büyü yapılmak istenen kişinin kendisine ait bir sey ele geçirilir ve bunun yardımıyla balmumundan yapılmış insan figürüne bakır şişler saplanırdı.
Insan figürü büyü yapilan kişiyi simgelerdi. Balmumu eriyince kişi ölürdü. Bu oldukça sevimsiz olaya karşın bundan korunmaya yarayan büyüler de vardi. Büyü yapılan kişi hastalandığı zaman tıp konusunda oldukça ilerlemiş olan Mısırlılar bunun büyü olduguna karar verirlerdi ve bu çoğunlukla doğru çıkardı. En iyi rahipler ve büyücüler aracılığıyla bir nevi ayinle kişi kurtarılmaya çalışlırdı. Bu her zaman istenildiği gibi sonuçlanmazdı. Hatta tarihte birçok firavunun çocuklarının ve eşlerinin büyü nedeniyle öldüğünden bahsedilir. Büyünün ilk örneği Tanrılar arasında yaşanan savaşta görülmüstür.
Osiris-İsis-Horus Kızıl saçlı Seth kardesi Osiris’i 14 parçaya bölünce Osiris’in eşi İsis onu tekrar hayata getirmek için Amon’un gizli adını kullanarak bir büyü yapmıştır. Osiris’in 13 parçası Mısır’ın birçok yerinde bulunmuş ancak sadece cinsel organı bulunamamıştı (bunu ise Timsah Tanri Sobek’in yediği düşünülmektedir.) 13 Parça olmasına rağmen İsis, Osiris’i hayata döndürmüştür. Büyücü kimi zaman Tanrıyla (cin’le) bir olurdu. Tanri’ya (cin’e) kendini kabul ettirir ve eğer tanrı (cin) kabul ederse ona istediğini yaptırırdı. Bunun olması çok zor olmasına rağmen kimi büyücüler başarabilmiştir. Mısır tarihinin her yönünde olduğu gibi bu da şu anda bize oldukça ilginç ve garip gelebilmektedir. Ancak Mısırlılar için nefes almak kadar doğal bir şeydi…
