GECELER BENİ YALNIZLIĞA SÜRÜKLERKEN…
Önce ALLAH, ın selâm,ı rahmeti, bereketi bütün müminlerin üzerine olsun. Rahmetiyle örtsün müminlerin üzerini örtsün ki korusun bütün kötülerden ve kötülüklerden çünkü bizi ondan başka koruyacak kimsemiz yokki.
Onun kapısında onun kulu olarak ona inananları sevmek ve saymak mecburiyetindeyiz.
Başka seçeneğimiz yok kardeşlerim onun için inanan müminleri katıksız seviyorum.
Bir anda düşünme ve irkilme tutar beni, sanki kâbus sarar etrafımı.
Ağlamak ise onun cabası, hasret olduğum ızdırap dolu Müslümanlarım canlanır gözlerimde, Açmadan dalında kuruyan yavrular, kadınlar, gençler, kardeşlerim kâbus görmüş gibi uyanmak isterim.
Ne mümkün uyanmak o kadar kolay mı yılların verdiği yorgunluk beni çoktan alıp götürmüş bile.
Karanlık bir odada kendinden geçmiş bir halde düşünürken.
Şimdi mum ışığında aydınlanmayı bekliyorum.
İslam güneşi etrafı aydınlatırken kardeşlerim dindaşlarım görmüyorlar.
Ben bayramsız Gonca Küçücük yavruların kokusunu, taaaa ciğerlerimde hissetmek istiyorum.
Birden bir ürperti ile silkiniyorum, yine etrafım sessiz ve sakin yapayalnız meydanda kalıveriyorum…
Ağlamak geliyor içimden.
Acılar içimi sarıyor sanki üşümüş gibi titriyorum.
Bütün bunları düşünmek bile insanın tüylerinin ürpermesine sebep olabiliyor. Peki, Ümmet nerede?
M.S. A. / Muhtazaf...
Önce ALLAH, ın selâm,ı rahmeti, bereketi bütün müminlerin üzerine olsun. Rahmetiyle örtsün müminlerin üzerini örtsün ki korusun bütün kötülerden ve kötülüklerden çünkü bizi ondan başka koruyacak kimsemiz yokki.
Onun kapısında onun kulu olarak ona inananları sevmek ve saymak mecburiyetindeyiz.
Başka seçeneğimiz yok kardeşlerim onun için inanan müminleri katıksız seviyorum.
Bir anda düşünme ve irkilme tutar beni, sanki kâbus sarar etrafımı.
Ağlamak ise onun cabası, hasret olduğum ızdırap dolu Müslümanlarım canlanır gözlerimde, Açmadan dalında kuruyan yavrular, kadınlar, gençler, kardeşlerim kâbus görmüş gibi uyanmak isterim.
Ne mümkün uyanmak o kadar kolay mı yılların verdiği yorgunluk beni çoktan alıp götürmüş bile.
Karanlık bir odada kendinden geçmiş bir halde düşünürken.
Şimdi mum ışığında aydınlanmayı bekliyorum.
İslam güneşi etrafı aydınlatırken kardeşlerim dindaşlarım görmüyorlar.
Ben bayramsız Gonca Küçücük yavruların kokusunu, taaaa ciğerlerimde hissetmek istiyorum.
Birden bir ürperti ile silkiniyorum, yine etrafım sessiz ve sakin yapayalnız meydanda kalıveriyorum…
Ağlamak geliyor içimden.
Acılar içimi sarıyor sanki üşümüş gibi titriyorum.
Bütün bunları düşünmek bile insanın tüylerinin ürpermesine sebep olabiliyor. Peki, Ümmet nerede?
M.S. A. / Muhtazaf...
