Gönül Hun Oldu Dursun Ali Erzincanli

Gönül Hun Oldu Dursun Ali Erzincanli





Gönül hûn oldu şevkinden, boyandım yâ Rasûlallah
Nasıl bilmem bu nîrana, dayandım yâ Rasûlallah
Ezel bezminde bir dinmez, figandım yâ Rasûlallah
Cemâlinle ferahnâk et ki yandım yâ Rasûlallah
****
Yanan kalbe devâsın sen, bulunmaz bir şifâsın sen
Muazzam bir sehâsın sen, dilersen ruhnümasın sen
Habîbi Kibriyasın sen, Muhammed Mustafa’sın sen
Cemâlinle ferahnâk et ki yandım yâ Rasûlallah
****
Gül açmaz çağlayan akmaz İlâhi nurun olmazsa
Söner âlem nefes kalmaz felek manzûrun olmazsa
Firak ağlar, visal ağlar ezel mestûrun olmazsa
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasûlallah
****
Erir canlar o gül bûy’i revan bahşın hevasından
Güneş titrer yanar didarının bak ihtirasından
Perişan bir niyaz inler hayatın müntehasından
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasûlallah
****
Susuz kalsam yanan çöllerde can versem elem duymam
Yanardağlar yanar bağrımda ummanlardan nem duymam
Alevler yağsa göklerden ve ben messeylesem duymam
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasûlallah
****
Ne devlettir yumup aşkınla göz rahında can vermek
Nasip olmaz mı sultanım haremgahında can vermek
Sönerken gözlerim asan olur âhında can vermek
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasûlallah
****
Boyun büktüm perişanım bu derdin sende tedbîri
Lebim kavruldu ateşten döner pâyinde tezkîri
Ne dem gönlün murad eylerse taltif eyle kıtmîri
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasûlallah

Allah razı olsun, emegıne saglık çoook güzeldi...