HIZIR DURAĞI Alper Gencer şiirleri

[BHIZIR DURAĞI





nurhan ile corç için...




evet, canımızın yandığı doğrudur sayın hakimim

hızır ile çok otobüs bekledik bu durakta

musa gelince hemen toparlanırdık

gece oldu mu çıkar dağıtırdık sokakta

bizim de küllerimiz oldu sayın hakimim

bize de sundular o ateşten tas tas

yar bekleyince geliyor diye azıklandık

beklesek de gelmiyormuş yar

dağılın, kazıklandık!




biz fena dağıldık sayın hakimim külli müdafaamız çöktü

ağlamanın sonu duvar duvarın ardından biri

bizim göğsümüzü yerinden söktü

gövdemizde koca bir boşlukla geçtik kayıtlara

kimi yusuf kuyusu der bu cavidana

kimi jilet gösterir ya da hiç geçmeyen bir iz

bizi kordonlarımızdan kesmişler sayın hakimim

damar lazımsa hemen tedarik edebiliriz




okunsun neymiş

batırmışız bütün gemileri

sonra kafa tutmuşuz biraz rüzgara

yağmurla yamyaş arkadaş olmuşuz

öküz gibi ağlamışız tren girince gara

diplerin gemileri yüzmez mi sayın hakimim

ölü kaptanlar yaşamaz mı gariplerin güvertesinde

-kendi duvarlarını yakıyordur aşk

alışılmadık bir hareketlilikken yangının ertesinde-




bize kalırsa bu iş sizi aşar sayın hakimim

biz sizinle oturup içmedik ki hiç meyhanede

dert dinlemekle başlamıyor mu bütün hikayemiz

beraber ağlarken yakalanmışsak

dertlerimize de kahkahalarla gülebiliriz

biz hızır durağındanız sayın hakimim

öyle aklımız her şeye ermez bizim

ama şu kelebek ayın geceye doğması gibi konmasa

kendi bendini dağıtan bir nehir gibi çağlamasa bu hayat

güzelin cemalini bir defa görmek için

vallahi peçesini paramparça edebiliriz

küçük zindanlar büyük zindanları görünmez kılarlar bir

yeryüzünde insan sayısı kadar zindan ve özgürlük vardır iki

yatak denir uykunun ağırlandığı her yere üç

ve beklentinin parmak izleriyle doludur

hayal kırıklıkları mahalli

sabır koynuna beklemek koymaz sayın hakimim

ya kader

ya nasip

ya kısmet der geçeriz

biliriz karanlık bastırınca dünya

kapısını açan dostlar kadar küçülür

büyük mağaralar vardır dostluklarda

korkunun zırhlarıyla mühürlenen gönüller

ölüme mağaralarından açılır




konuşmak sükut ile insanın arasına girer hakimim

inanmak sevmenin yara üstüdür

yaşamak küstürmüştür ölüm ile insanı

mağaradan eve dönen müjdeli bir yolda

çok şükür bozdurmuşuz bütün lisanı

hayat dudaklarından okunur sayın hakimim

hayat dudaklarından öpülür diş diş

seher vakti yardan getirilmiş emrimiz

rüsva olsak da gayrı muradımızdır

giyotini boynumuzla bilemişiz biz



Alper Gencer B]