faruk islam
Özel Üye
22.16. HZ. MUHAMMED (A.S.)'İN HZ. HATİCE İLE NİKÂHI
Daha önce işaret ettiğimiz gibi, Mekke'den Suriye'ye ve Suriye'den tekrar Mekke'ye kadar ticaret yolculuğu sırasında Meysere gece gündüz Hz. Muhammed (a.s.) ile beraber olmuş, dürüstlüğüne ve yüksek ahlâkına hayran kalmıştı. Meysere, Hz. Muhammed (a.s.) hakkındaki düşüncelerini Hz. Hatice'ye de nakletmişti. Hz. Hatice zaten bu övgüleri duyduktan sonra Hz. Muhammed (a.s.) ile evlenmeye karar vermişti. Hz. Hatice'nin daha önce de Hz. Muhammed (a.s.) hakkında bilgisi yok değildi. Kureyşlilerin çoğu Hz. Muhammed (a.s.)'in çok iyi bir insan olduğunu biliyorlardı ve Hz. Hatice de onlardan Hz. Muhammed (a.s.)'in medhini dinliyordu. Ama Meysere'nin anlattıkları başka idi ve ticaretteki dürüstlüğünü kendi gözüyle görmüştü. Bu bakımdan kendisi için Hz. Muhammed (a.s.)'den daha iyi, emin ve güvenilir bir koca bulamayacağına kanaat getirdi. Evlilik için temasların kuruluşu ve nikâh kıyılışıyla ilgili rivâyetlerde ise biraz ihtilâf vardır.
İbn İshâk'ın rivâyetine göre, Hz. Hatice Hazreti Peygamber (a.s.) ile konuştu ve "ey amca oğlum, sizinle bir akrabalığım ]var. Ve ben sizin eminliğiniz, doğruluğunuz, dürüstlüğünüz, güzel ahlâkınız ve soyluluğunuza hayranım, ben sizinle evlenmek istiyorum" dedi.
Başka bir rivâyete göre (ki İbn Sa'd tarafından, Nüfeyse binti Münye'ye dayanılarak nakledilmiştir). Hz. Hatice (r.a.) evlenme teklifinde bulunmadan önce Hz. Nüfeyse binti Münye'danıştı ve Hz. Muhammed (a.s.)'in fikrini öğrenmek amacıyla kendisini yanına gönderdi. Nüfeyse (r.a.), Hz. Muhammed (a.s.)'e gidip, "ey Muhammed (a.s.) siz neden evlenmiyorsunuz?" diye sordu. Rasûlullah (a.s.) dedi ki, "Bende ne var ki evleneyim?" Nüfeyse bunun üzerine şöyle dedi: "Siz merak etmeyin, bu iş tamamdır. Size, güzellik, zenginlik, mal-ü mülk, şeref, namus ve kabiliyetin bulunduğu bir yerden evlenme teklifi getirdim. Siz acaba kabul eder misiniz?" Dedi, "kimden acaba?" Hatice'den... Hz. Muhammed (a.s.), "ben O'nunla nasıl evlenebilirim?" diye sordu. "Bu işi bana bırakın" dedi. Hz. Muhammed (a.s.) de dedi ki, "öyleyse ben hazırım."
Bundan sonra Hz. Hatice (r.a.) Hz. Peygamber'e falanca saatte gelmesi için haber gönderdi. Bu arada, amcası Amr bin Esed'in kendisine gelip nikâhlarını kıymasını istedi. (Hz. Hatice'nin babası Huveylid vefat etmişti). Bir taraftan Amr bin Esed ve bir taraftan Rasûlullah (a.s.)'ın amcaları Hamza ve Ebû Tâlib ile Hz. Hatice'nin evine geldiler ve ikisi arasında nikâh kıyıldı.Nikâhta Hz. Ebû Bekr ve Kureyşlilerin bazı diğer kabile reisleri de hazır bulunmuşlardı. Hz. Muhammed (a.s.) mehr olarak Hz. Hatice'ye 20 deve verdi. İbn Abdil-Berr'in ifadesine göre, bu evlilik Hz. Peygamber (a.s.)'in Suriye'den dönüşünden iki ay 25 gün sonra gerçekleşti. Hz. Peygamber (a.s.) o sırada 25, Hatice de 40 yaşında idi
Hz. Peygamber (a.s.)'in Hatice(r.a.)'den Doğan Çocukları
Hz. Peygamber (a.s.)'in, İbrahim (ki Mariya Kıbtî'den doğmuştu) dışındaki bütün evlâtları Hz. Hatice'den doğdular. Bunların ikisi erkek ve dördü kızdı. Bunların adları şöyledir: 1) Kasım, ki bu münasebetle Hz. Peygamber (a.s.)'e Ebu'l-Kâsım denilirdi. 2) Abdullah, ki kendisi Tayyib ve Tâhir lakabıyla da çağırılırdı. 3) Hz. Zeyneb (r.a.), 4) Hz. Rukiyye (r.a.), 5), Hz. Ümm-ü Külsum ve 6) Hz. Fâtıma (r.a.). Bu evlâtlardan hangisinin en büyük olduğu kesinlikle bilinmiyor. Fakat, Hz. Zeyneb'in doğduğu zaman Hz. Peygamber'in 30 yaşında olduğu (İsabe), Hz. Fatma (r.a.) doğduğu zaman da 41 yaşında olduğu biliniyor. (Şerh-i Mevâhib). Ayrıca, Biset'ten 5 yıl sonra Habeşistan'a yapılan hicret sırasında, Hz. Rukıyye'nin, kocası, Hz. Osman ile birlikte gittiği de tarih kitaplarından sabittir. Bu demektir ki, Hz. Rukiyye, Hz. Zeyneb'ten iki yaş küçüktü.
Allah'tan korkmayan bazı kimseler, Hz. Peygamber (a.s.)'in Hz. Hatice'nin batınından doğan tek kızının Hz. Fatma (r.a.) olduğunu, diğerlerinin ise öbür zevcelerinden doğabileceğini utanmadan söylerler. Halbuki, Kur'ân-ı Kerim'de Cenab-ı Allah açıkça buyurmuştun
"Ey Peygamber! Hanımlarına, kızlarına ve mü'minlerin kadınlarına söyle...." (Ahzâb; 59)
Bu ayet, Peygamber (a.s.)'in bir değil, birkaç kızı olduğunu göstermektedir. Tarihi kayıtlar da, Hz. Peygamber (a.s.)'in Hz. Hatice ve Mariya Kıbti'den başka bir zevcesinden herhangi bir çocuğunun olmadığını göstermektedirler. O halde, bu kızların mutlaka Hz. Hatice'nin batınından doğduklarını söyleyebiliriz. Aslında, bu çeşit İnsanlar mel'un gayelerine hizmet için Hz. Peygamber (a.s.)'in ailevî bağlarına gölge düşürüyorlar ve böylece ahirette büyük bir azaba maruz kalacaklarını da anlamamaya çalışıyorlar. Bütün muteber rivayetlere göre Hz. Peygamber (a.s.)'in, Hz. Hatice'nin batınından doğan kızı sadece Fatma değil, diğer üç kızıdır da.
Hz. Peygamber (a.s.)'in siretini ilk önce kaleme alan Muhammed bin İshâk, Hz. Peygamber (a.s.)'in Hz. Hatice ile evliliğinden bahsederken şunları yazmıştır: "İbrahim hariç, Hz. Peygamber (a.s.)'in bütün çocukları Hz. Hatice'nin batınından doğmuşlardır. Bunların isimleri şöyledir: Kâsım, Tâhir ve Tayyib; Zeyneb, Rukiyye, Ümm-ü Külsum ve Fatıma. (Siret-i İbni Hişâm, C. I, s. 202). Meşhur antropolog, Hişâm bin Muhammed bin Es-Saib Kelbî, Hazreti Abdullah bin Abbas'a dayanarak şunları yazmıştır: "Mekke'de nübüvvetten önce Hz. Peygamber (a.s.)'in evinde ilk önce Hz. Kâsım doğdu. Daha sonra Zeyneb, sonra Hz. Rukiyye, sonra Fatma ve en son Ümm-ü Külsum. Nübüvvetten sonra ise Abdullah doğdu ki, kendisi Tayyib ve Tahir olarak biliniyordu. Bunların hepsinin annesi Hz. Hatice (r.a.) idi. (Tabakat-ı İbn Sa'd, C.I, s. 133). İbn Hazm'ın, "Cevâmi' es-Siret" adlı kitabında belirtildiği gibi, Hz. Hatice'nin batımdan Hz. Peygamber (a.s.)'in dört kızı doğmuştu. Bunların en büyüğü Hz. Zeyneb'ti, ondan küçük Hz. Rukiyye, ondan daha küçük Hz. Fatıma ve ondan küçük Ümm-ü Külsûm'dü. (s. 38-40). Taberî, İbn Sa'd, Ebu Cafer Muhammed bin Habib (Kitab'ul-Muhabber) ve İbni Abd-il Berr (Kitab'ul İstiab), muhtelif muteber kaynaklara dayanarak, Hz. Muhammed (a.s.)'den önce Hz. Hatice'nin iki kocası olduğunu, bunlardan birinin Ebu Hâle, diğerinin Uteyyık bin Abid Mahzumi olduğunu açıklamışlardır. Bu yazarlara göre, Ebu Hâle'den Hind ve Hale, Uteyyık'tan Hind adında bir kız doğmuşlardı. Bundan sonra Hz. Hatice Hz. Peygamber (a.s.)'le evlendi.
Bütün tarihçi ve antropologlar, Hz. Peygamber (a.s.)'in, Hz. Hatice'nin batınından adları yukarıda geçen dört kızı olduğunda ittifak etmişlerdir. (Bk. Taberî, c. II, s. 11, Tabakat-ı İbn Sa'd, C. VIII, s. 14-16, Kitab'ul-Muhabber, s. 8, 79, 452, el-İstiab, eli, s. 718) Bütün bu rivayetlerin üstüne Kur'an-ı Kerim'in ifadesi de var ki, Hz. Peygamber (a.s.)'in bir değil, birkaç kızı olduğuyla ilgilidir.
. Evlilik Hayatı
Hazreti Peygamber ile Hazreti Hatice arasında 15 yıllık yaş farkı vardı, ama ikisi arasındaki sevgi o kadar büyüktü ki, Hz. Hatice'nin vefatından sonra Hz. Peygamber (a.s.) ömrü boyunca O'nun aziz hatırasını kalbinde taze tuttu. Sahih-i Buhârî'de Hz. Ali (r.a.)'nin rivayet ettiği hadise göre, Hz. Peygamber şöyle derdi: "Hayr-ü Nisa'hâ Meryem ve hayr-ü Nisâ'ha Hatice." Bu sözlerin bir anlamı şudur: "Kendi ümmetinin en iyi kadını Meryem'di, bu ümmetin en iyi kadını da Hatice (r.a.)'dir." Fakat Müslim'de bu hadisi Vaki'nin naklettiği belirtilmiştir. Rivâyete göre Vaki' Hz. Peygamber (a.s.)'in bu sözlerini aktarırken göğe ve yere bakmıştı. Bu demektir ki, Vaki' veya başka kimseler bu sözlerden şu anlamı çıkarmışlardı: "Gökte ve yerde, kısacası bütün dünyada, en iyi kadın Hz. Meryem ve Hz. Hatice'dir"ler. Buhârî'de Hz. Ayşe'nin şu sözlerine rastlanıyor: "Rasûlullah (a.s.)'ın zevceleri arasında benim en çok kıskandığım Hz. Hatice (r.a.) idi. Halbuki, ben Rasûlullah ile evlendiğim zaman Hz. Hatice vefat etmişti. Bunun sebebi, Rasûlullah'ın ekseriye Hz. Hatice'den bahsetmesiydi. Kocam (Hz. Peygamber) ne zaman bir keçi keserse bunun etinden bir bölümünü Hz. Hatice'nin akraba ve tanıdık kadınlarına gönderirdi." Buhârî'de Hz. Ayşe (r.a.)'nin bir hadisi daha var. Bunda Hz. Ayşe diyor ki: "Bir defasında Hz. Hatice'nin kız kardeşi Hâle binti Huveylid bize ziyarete geldi ve evimizin içine girme izni istedi. Hz. Peygamber (a.s.) O'nun sesini duyunca bir hal oldu ve "Vallahi bu Hale'dir" dedi. Zira, Hale'nin sesi kardeşi Hatice'ye çok benziyordu. Bunun üzerine çok kıskandım ve hışımla Rasûlullah'a, "pes doğrusu öleli bunca zaman olan Kureyşli ihtiyar bir kadını şimdiye kadar unutmadınız mı? Halbuki, Allah size O'ndan daha iyi bir zevce vermiştir!" Müsned-i Ahmed ile Taberânî'de yer alan hadiste şu ek satır da vardır: "Benim bu çıkışım, Rasûlullah (a.s.)'ı kızdırdı. Kendisinin hayli kızdığını görünce arz ettim. "Sizi Hak'la dünyaya gönderen Allah'a yemin ediyorum, bundan böyle O'nun (Hz. Hatice) hakkında kötü bir şey söylemeyeceğim." İbn Sa'd'in rivâyetine göre Bedir savaşında Rasûl-i Ekrem (a.s.)'in damadı Ebu'l-As da esir alınmıştı. O sırada Mekke'de bulunan Hz. Peygamber (a.s.)'in kızı Zeyneb, kocası Ebu'l-As'ın serbest bırakılması için Rasûlullah (a.s.)'a bir fidye gönderdi. Fidyede, Hz. Zeyneb'in Ebu'l-As ile cahiliyye devrinde evliliği sırasında Hz. Hatice'nin genç çifte hediye olarak verdiği bir kolye de vardı. Bu kolyeyi görünce Rasûlullah'ın gözleri doldu ve ashabına dedi ki, "eğer uygun görüyorsanız, Zeyneb'in esirini serbest bırakın ve fidyeyi de kendisine geri gönderin". Ashab buna razı oldular ve Ebu'l-As fidye alınmadan salıverildi. Belâzuri'nin "Ensâb'ul-Eşrâf" isimli eserinde Hz. Ayşe'ye atıf yaparak naklettiği bir hadise göre, siyahî bir kadın Rasûlullah'ın huzuruna gelince kendisi onu sıcak bir şekilde karşıladı. O kadının gitmesinden sonra Hz. Ayşe, Rasûlullah'a, o kadını gördükten sonra niçin bu kadar sevindiğini sordu. Rasûlullah bu kadının sık sık Hz. Hatice'ye gelip gittiğini söyledi. Bu bölük pörçük hadise ve hikâyeler sanıyoruz, Hz. Muhammed Mustafa (a.s.)'nın Hz. Hatice'yi ne kadar sevdiğini, hatırasını ne kadar canlı tuttuğunu göstermeye yeter.
Hz. Peygamber (a.s.) ile Hz. Hatice (r.a.) 15 yıl nübüvvetten önce ve 10 yıl nübüvvetten sonra olmak üzere toplam 25 yıl aynı yastığa baş koydular. Nübüvvetin 10. yılında Hz. Peygamber (a.s.) 50 ve Hz. Hatice (r.a.) 65 yaşında iken bu beraberlik, Hz. Hatice'nin ebediyete intikal etmesiyle sona ermiş oldu. Fakat Hz. Peygamber (a.s.) bütün gençliğini yaşı kendisinden hayli büyük olan bu namuslu ve temiz hanımla geçirdi ve başka herhangi bir kadına bakmadı. Halbuki o devirde Araplarda bir erkeğin birden çok kadınla yaşaması gayet normal bir adetti ve kadınlar da bunu yadırgamazdı. Hz. Hatice'nin sülâlesi dahil Kureyş'in belli başlı diğer ailelerinde de bunun sayısız misalleri vardı ve her erkeğin en az üç-dört karısı vardı. Hal böyle iken, Hz. Muhammed (a.s.)'in 50 yaşına kadar 65 yaşındaki bir kadınla gül gibi geçinip gitmesinin ve imrenecek bir aile saadetini bulmuş olmasının; ömrünün geriye kalan 10 senesinde de muhtelif kadınlarla evlenmiş olmasının, haşa kadına düşkünlüğü ve nefsini tatmin etmeye çalışması gibi gösterilmesi iftiraların en büyüğü olsa gerekir. Yaşının ilerlediği bir sırada Hz. Peygamber (a.s.)'in hangi sebeple müteaddid hatunları harem-i mübâreke aldığını daha sonraki sayfalarda ayrıntılı olarak ele alacağız.
Daha önce işaret ettiğimiz gibi, Mekke'den Suriye'ye ve Suriye'den tekrar Mekke'ye kadar ticaret yolculuğu sırasında Meysere gece gündüz Hz. Muhammed (a.s.) ile beraber olmuş, dürüstlüğüne ve yüksek ahlâkına hayran kalmıştı. Meysere, Hz. Muhammed (a.s.) hakkındaki düşüncelerini Hz. Hatice'ye de nakletmişti. Hz. Hatice zaten bu övgüleri duyduktan sonra Hz. Muhammed (a.s.) ile evlenmeye karar vermişti. Hz. Hatice'nin daha önce de Hz. Muhammed (a.s.) hakkında bilgisi yok değildi. Kureyşlilerin çoğu Hz. Muhammed (a.s.)'in çok iyi bir insan olduğunu biliyorlardı ve Hz. Hatice de onlardan Hz. Muhammed (a.s.)'in medhini dinliyordu. Ama Meysere'nin anlattıkları başka idi ve ticaretteki dürüstlüğünü kendi gözüyle görmüştü. Bu bakımdan kendisi için Hz. Muhammed (a.s.)'den daha iyi, emin ve güvenilir bir koca bulamayacağına kanaat getirdi. Evlilik için temasların kuruluşu ve nikâh kıyılışıyla ilgili rivâyetlerde ise biraz ihtilâf vardır.
İbn İshâk'ın rivâyetine göre, Hz. Hatice Hazreti Peygamber (a.s.) ile konuştu ve "ey amca oğlum, sizinle bir akrabalığım ]var. Ve ben sizin eminliğiniz, doğruluğunuz, dürüstlüğünüz, güzel ahlâkınız ve soyluluğunuza hayranım, ben sizinle evlenmek istiyorum" dedi.
Başka bir rivâyete göre (ki İbn Sa'd tarafından, Nüfeyse binti Münye'ye dayanılarak nakledilmiştir). Hz. Hatice (r.a.) evlenme teklifinde bulunmadan önce Hz. Nüfeyse binti Münye'danıştı ve Hz. Muhammed (a.s.)'in fikrini öğrenmek amacıyla kendisini yanına gönderdi. Nüfeyse (r.a.), Hz. Muhammed (a.s.)'e gidip, "ey Muhammed (a.s.) siz neden evlenmiyorsunuz?" diye sordu. Rasûlullah (a.s.) dedi ki, "Bende ne var ki evleneyim?" Nüfeyse bunun üzerine şöyle dedi: "Siz merak etmeyin, bu iş tamamdır. Size, güzellik, zenginlik, mal-ü mülk, şeref, namus ve kabiliyetin bulunduğu bir yerden evlenme teklifi getirdim. Siz acaba kabul eder misiniz?" Dedi, "kimden acaba?" Hatice'den... Hz. Muhammed (a.s.), "ben O'nunla nasıl evlenebilirim?" diye sordu. "Bu işi bana bırakın" dedi. Hz. Muhammed (a.s.) de dedi ki, "öyleyse ben hazırım."
Bundan sonra Hz. Hatice (r.a.) Hz. Peygamber'e falanca saatte gelmesi için haber gönderdi. Bu arada, amcası Amr bin Esed'in kendisine gelip nikâhlarını kıymasını istedi. (Hz. Hatice'nin babası Huveylid vefat etmişti). Bir taraftan Amr bin Esed ve bir taraftan Rasûlullah (a.s.)'ın amcaları Hamza ve Ebû Tâlib ile Hz. Hatice'nin evine geldiler ve ikisi arasında nikâh kıyıldı.Nikâhta Hz. Ebû Bekr ve Kureyşlilerin bazı diğer kabile reisleri de hazır bulunmuşlardı. Hz. Muhammed (a.s.) mehr olarak Hz. Hatice'ye 20 deve verdi. İbn Abdil-Berr'in ifadesine göre, bu evlilik Hz. Peygamber (a.s.)'in Suriye'den dönüşünden iki ay 25 gün sonra gerçekleşti. Hz. Peygamber (a.s.) o sırada 25, Hatice de 40 yaşında idi
Hz. Peygamber (a.s.)'in Hatice(r.a.)'den Doğan Çocukları
Hz. Peygamber (a.s.)'in, İbrahim (ki Mariya Kıbtî'den doğmuştu) dışındaki bütün evlâtları Hz. Hatice'den doğdular. Bunların ikisi erkek ve dördü kızdı. Bunların adları şöyledir: 1) Kasım, ki bu münasebetle Hz. Peygamber (a.s.)'e Ebu'l-Kâsım denilirdi. 2) Abdullah, ki kendisi Tayyib ve Tâhir lakabıyla da çağırılırdı. 3) Hz. Zeyneb (r.a.), 4) Hz. Rukiyye (r.a.), 5), Hz. Ümm-ü Külsum ve 6) Hz. Fâtıma (r.a.). Bu evlâtlardan hangisinin en büyük olduğu kesinlikle bilinmiyor. Fakat, Hz. Zeyneb'in doğduğu zaman Hz. Peygamber'in 30 yaşında olduğu (İsabe), Hz. Fatma (r.a.) doğduğu zaman da 41 yaşında olduğu biliniyor. (Şerh-i Mevâhib). Ayrıca, Biset'ten 5 yıl sonra Habeşistan'a yapılan hicret sırasında, Hz. Rukıyye'nin, kocası, Hz. Osman ile birlikte gittiği de tarih kitaplarından sabittir. Bu demektir ki, Hz. Rukiyye, Hz. Zeyneb'ten iki yaş küçüktü.
Allah'tan korkmayan bazı kimseler, Hz. Peygamber (a.s.)'in Hz. Hatice'nin batınından doğan tek kızının Hz. Fatma (r.a.) olduğunu, diğerlerinin ise öbür zevcelerinden doğabileceğini utanmadan söylerler. Halbuki, Kur'ân-ı Kerim'de Cenab-ı Allah açıkça buyurmuştun
"Ey Peygamber! Hanımlarına, kızlarına ve mü'minlerin kadınlarına söyle...." (Ahzâb; 59)
Bu ayet, Peygamber (a.s.)'in bir değil, birkaç kızı olduğunu göstermektedir. Tarihi kayıtlar da, Hz. Peygamber (a.s.)'in Hz. Hatice ve Mariya Kıbti'den başka bir zevcesinden herhangi bir çocuğunun olmadığını göstermektedirler. O halde, bu kızların mutlaka Hz. Hatice'nin batınından doğduklarını söyleyebiliriz. Aslında, bu çeşit İnsanlar mel'un gayelerine hizmet için Hz. Peygamber (a.s.)'in ailevî bağlarına gölge düşürüyorlar ve böylece ahirette büyük bir azaba maruz kalacaklarını da anlamamaya çalışıyorlar. Bütün muteber rivayetlere göre Hz. Peygamber (a.s.)'in, Hz. Hatice'nin batınından doğan kızı sadece Fatma değil, diğer üç kızıdır da.
Hz. Peygamber (a.s.)'in siretini ilk önce kaleme alan Muhammed bin İshâk, Hz. Peygamber (a.s.)'in Hz. Hatice ile evliliğinden bahsederken şunları yazmıştır: "İbrahim hariç, Hz. Peygamber (a.s.)'in bütün çocukları Hz. Hatice'nin batınından doğmuşlardır. Bunların isimleri şöyledir: Kâsım, Tâhir ve Tayyib; Zeyneb, Rukiyye, Ümm-ü Külsum ve Fatıma. (Siret-i İbni Hişâm, C. I, s. 202). Meşhur antropolog, Hişâm bin Muhammed bin Es-Saib Kelbî, Hazreti Abdullah bin Abbas'a dayanarak şunları yazmıştır: "Mekke'de nübüvvetten önce Hz. Peygamber (a.s.)'in evinde ilk önce Hz. Kâsım doğdu. Daha sonra Zeyneb, sonra Hz. Rukiyye, sonra Fatma ve en son Ümm-ü Külsum. Nübüvvetten sonra ise Abdullah doğdu ki, kendisi Tayyib ve Tahir olarak biliniyordu. Bunların hepsinin annesi Hz. Hatice (r.a.) idi. (Tabakat-ı İbn Sa'd, C.I, s. 133). İbn Hazm'ın, "Cevâmi' es-Siret" adlı kitabında belirtildiği gibi, Hz. Hatice'nin batımdan Hz. Peygamber (a.s.)'in dört kızı doğmuştu. Bunların en büyüğü Hz. Zeyneb'ti, ondan küçük Hz. Rukiyye, ondan daha küçük Hz. Fatıma ve ondan küçük Ümm-ü Külsûm'dü. (s. 38-40). Taberî, İbn Sa'd, Ebu Cafer Muhammed bin Habib (Kitab'ul-Muhabber) ve İbni Abd-il Berr (Kitab'ul İstiab), muhtelif muteber kaynaklara dayanarak, Hz. Muhammed (a.s.)'den önce Hz. Hatice'nin iki kocası olduğunu, bunlardan birinin Ebu Hâle, diğerinin Uteyyık bin Abid Mahzumi olduğunu açıklamışlardır. Bu yazarlara göre, Ebu Hâle'den Hind ve Hale, Uteyyık'tan Hind adında bir kız doğmuşlardı. Bundan sonra Hz. Hatice Hz. Peygamber (a.s.)'le evlendi.
Bütün tarihçi ve antropologlar, Hz. Peygamber (a.s.)'in, Hz. Hatice'nin batınından adları yukarıda geçen dört kızı olduğunda ittifak etmişlerdir. (Bk. Taberî, c. II, s. 11, Tabakat-ı İbn Sa'd, C. VIII, s. 14-16, Kitab'ul-Muhabber, s. 8, 79, 452, el-İstiab, eli, s. 718) Bütün bu rivayetlerin üstüne Kur'an-ı Kerim'in ifadesi de var ki, Hz. Peygamber (a.s.)'in bir değil, birkaç kızı olduğuyla ilgilidir.
. Evlilik Hayatı
Hazreti Peygamber ile Hazreti Hatice arasında 15 yıllık yaş farkı vardı, ama ikisi arasındaki sevgi o kadar büyüktü ki, Hz. Hatice'nin vefatından sonra Hz. Peygamber (a.s.) ömrü boyunca O'nun aziz hatırasını kalbinde taze tuttu. Sahih-i Buhârî'de Hz. Ali (r.a.)'nin rivayet ettiği hadise göre, Hz. Peygamber şöyle derdi: "Hayr-ü Nisa'hâ Meryem ve hayr-ü Nisâ'ha Hatice." Bu sözlerin bir anlamı şudur: "Kendi ümmetinin en iyi kadını Meryem'di, bu ümmetin en iyi kadını da Hatice (r.a.)'dir." Fakat Müslim'de bu hadisi Vaki'nin naklettiği belirtilmiştir. Rivâyete göre Vaki' Hz. Peygamber (a.s.)'in bu sözlerini aktarırken göğe ve yere bakmıştı. Bu demektir ki, Vaki' veya başka kimseler bu sözlerden şu anlamı çıkarmışlardı: "Gökte ve yerde, kısacası bütün dünyada, en iyi kadın Hz. Meryem ve Hz. Hatice'dir"ler. Buhârî'de Hz. Ayşe'nin şu sözlerine rastlanıyor: "Rasûlullah (a.s.)'ın zevceleri arasında benim en çok kıskandığım Hz. Hatice (r.a.) idi. Halbuki, ben Rasûlullah ile evlendiğim zaman Hz. Hatice vefat etmişti. Bunun sebebi, Rasûlullah'ın ekseriye Hz. Hatice'den bahsetmesiydi. Kocam (Hz. Peygamber) ne zaman bir keçi keserse bunun etinden bir bölümünü Hz. Hatice'nin akraba ve tanıdık kadınlarına gönderirdi." Buhârî'de Hz. Ayşe (r.a.)'nin bir hadisi daha var. Bunda Hz. Ayşe diyor ki: "Bir defasında Hz. Hatice'nin kız kardeşi Hâle binti Huveylid bize ziyarete geldi ve evimizin içine girme izni istedi. Hz. Peygamber (a.s.) O'nun sesini duyunca bir hal oldu ve "Vallahi bu Hale'dir" dedi. Zira, Hale'nin sesi kardeşi Hatice'ye çok benziyordu. Bunun üzerine çok kıskandım ve hışımla Rasûlullah'a, "pes doğrusu öleli bunca zaman olan Kureyşli ihtiyar bir kadını şimdiye kadar unutmadınız mı? Halbuki, Allah size O'ndan daha iyi bir zevce vermiştir!" Müsned-i Ahmed ile Taberânî'de yer alan hadiste şu ek satır da vardır: "Benim bu çıkışım, Rasûlullah (a.s.)'ı kızdırdı. Kendisinin hayli kızdığını görünce arz ettim. "Sizi Hak'la dünyaya gönderen Allah'a yemin ediyorum, bundan böyle O'nun (Hz. Hatice) hakkında kötü bir şey söylemeyeceğim." İbn Sa'd'in rivâyetine göre Bedir savaşında Rasûl-i Ekrem (a.s.)'in damadı Ebu'l-As da esir alınmıştı. O sırada Mekke'de bulunan Hz. Peygamber (a.s.)'in kızı Zeyneb, kocası Ebu'l-As'ın serbest bırakılması için Rasûlullah (a.s.)'a bir fidye gönderdi. Fidyede, Hz. Zeyneb'in Ebu'l-As ile cahiliyye devrinde evliliği sırasında Hz. Hatice'nin genç çifte hediye olarak verdiği bir kolye de vardı. Bu kolyeyi görünce Rasûlullah'ın gözleri doldu ve ashabına dedi ki, "eğer uygun görüyorsanız, Zeyneb'in esirini serbest bırakın ve fidyeyi de kendisine geri gönderin". Ashab buna razı oldular ve Ebu'l-As fidye alınmadan salıverildi. Belâzuri'nin "Ensâb'ul-Eşrâf" isimli eserinde Hz. Ayşe'ye atıf yaparak naklettiği bir hadise göre, siyahî bir kadın Rasûlullah'ın huzuruna gelince kendisi onu sıcak bir şekilde karşıladı. O kadının gitmesinden sonra Hz. Ayşe, Rasûlullah'a, o kadını gördükten sonra niçin bu kadar sevindiğini sordu. Rasûlullah bu kadının sık sık Hz. Hatice'ye gelip gittiğini söyledi. Bu bölük pörçük hadise ve hikâyeler sanıyoruz, Hz. Muhammed Mustafa (a.s.)'nın Hz. Hatice'yi ne kadar sevdiğini, hatırasını ne kadar canlı tuttuğunu göstermeye yeter.
Hz. Peygamber (a.s.) ile Hz. Hatice (r.a.) 15 yıl nübüvvetten önce ve 10 yıl nübüvvetten sonra olmak üzere toplam 25 yıl aynı yastığa baş koydular. Nübüvvetin 10. yılında Hz. Peygamber (a.s.) 50 ve Hz. Hatice (r.a.) 65 yaşında iken bu beraberlik, Hz. Hatice'nin ebediyete intikal etmesiyle sona ermiş oldu. Fakat Hz. Peygamber (a.s.) bütün gençliğini yaşı kendisinden hayli büyük olan bu namuslu ve temiz hanımla geçirdi ve başka herhangi bir kadına bakmadı. Halbuki o devirde Araplarda bir erkeğin birden çok kadınla yaşaması gayet normal bir adetti ve kadınlar da bunu yadırgamazdı. Hz. Hatice'nin sülâlesi dahil Kureyş'in belli başlı diğer ailelerinde de bunun sayısız misalleri vardı ve her erkeğin en az üç-dört karısı vardı. Hal böyle iken, Hz. Muhammed (a.s.)'in 50 yaşına kadar 65 yaşındaki bir kadınla gül gibi geçinip gitmesinin ve imrenecek bir aile saadetini bulmuş olmasının; ömrünün geriye kalan 10 senesinde de muhtelif kadınlarla evlenmiş olmasının, haşa kadına düşkünlüğü ve nefsini tatmin etmeye çalışması gibi gösterilmesi iftiraların en büyüğü olsa gerekir. Yaşının ilerlediği bir sırada Hz. Peygamber (a.s.)'in hangi sebeple müteaddid hatunları harem-i mübâreke aldığını daha sonraki sayfalarda ayrıntılı olarak ele alacağız.
