nefsimutmainne
Aktif Üyemiz
KİB İR DÜŞÜNCESİNİ YANINA YAKLAŞTIRMA!
Onu herkes bilir.Ona kibir derler. Kibre uyanlar, canını imansız vereceklerdir. Kendinden başka kimseyi beğenmez; yükseklerde durur, hiç aşağı inmez. Nice tahta çıkanlar yere düşüp tahtından oldu. Nice benlik davasında bulunanlarda (Nemrut gibi) sineğe yenildi. Kibir düşüncesini yanına yaklaştırma.Kibre uyarsan, (Allah’tan) uzak düşersin. (Allah’tan) uzaklaşanların imanı yoktur. Zaten onların vücutlarında da canları yoktur. Can sahibi olan kişi, kendi kendine kusur etmemek için, canını korumalıdır. Kibirlenme ki canından vazgeç. Varlıktan vazgeçenlerin (benliğini öldürenlerin) yolunda toplanasın. Kapıyı gözet (mütevazı ol) dibi (kibri) gözetmeyi bırak. Ebedi mutluluk, kapıdadır, onu bırakıp gitme!
Hakk’a giden yol gönlündedir, fakat kibirli kimse onu göremez. Çünkü o kendi ülkesinde (kendi kendisine) yabancıdır. Dosdoğru (layıkıyla) bak, Hak yolu gönlünde bir sırdır. Bu bütün hassalar, gönülde birdir. Gönlünden uzaklaşanlar, nasiplerini kaptırırlar. Kendilerine yabancı olanlar, ne kazanabilirler? Gönül eri, gönlünün sesini ve bütün gönüllerin içinde olanları bilir.
Yazık, bütün ömrün boşa geçti! Kibirlenmek seni yoldan çıkardı. Kibir nedir ki sen ona uyarsın. Hakk’ın sesini duymaktan ümidin yok mudur? Her zaman bakıp kendini görürsün. Kendi kendine bakıp mağrur olursun. Bu boş düşüncelerinde, ne zamana kadar duracaksın? Bu alışkanlıklarınla tevbe edemeden, ölmektesin.
Kibir dirler ana bilirler anı
Ana uyan imânsuz vire cânu
Özinden gayrı kimseyi beğenmez
Yüce yirde durur aşağa inmez.
Nice tahta binenler yere düşti
Nice benin diyene sinek üşti.
Sana ugratma kibrin endişesi
Uyarsan kibre ıraga düşersin.
Irak düşenlerün îmânı yokdur
Ki zîrâ sûretinde cânı yoktur.
Gerek canlu kişi cânun sakına
Ki taksîr itmeye kendü hakına
Tekebbür eyleme kim sevrikesin
Sevürkmişler yolına birikesin.
Kapu gözet kapı ko dip gözetme
Ki devlet kapudadır kola gitme.
Hakk’a giden yolı gönlü içinde
Göremez ol anı yâddur ilinde
Onat gör Hakk yolu gönlünde sırdır.
Bu cümle haslar gönülde birdür.
Şular kim ol gönülden taşra kala
Nasibin aldurur ayruk ne ala
Gönül erü bilür gönül haberün
Kamu gönüllerin içinde varın.
Dirîgâ cümle ömrün hayfa vardı
Tekebbürlük seni yoldan ayırdı.
Tekebbür nedür ana uyasın sen
Ümîdin yok mı Hakk’ı tuyasın sen
Hemişe bakuban seni görürsin
Görip kendü özini magrûr olursın
Nice turmak bu ham endişelerde
Ölürsün tevbesiz bu pişelerde
YUNUS EMRE
Onu herkes bilir.Ona kibir derler. Kibre uyanlar, canını imansız vereceklerdir. Kendinden başka kimseyi beğenmez; yükseklerde durur, hiç aşağı inmez. Nice tahta çıkanlar yere düşüp tahtından oldu. Nice benlik davasında bulunanlarda (Nemrut gibi) sineğe yenildi. Kibir düşüncesini yanına yaklaştırma.Kibre uyarsan, (Allah’tan) uzak düşersin. (Allah’tan) uzaklaşanların imanı yoktur. Zaten onların vücutlarında da canları yoktur. Can sahibi olan kişi, kendi kendine kusur etmemek için, canını korumalıdır. Kibirlenme ki canından vazgeç. Varlıktan vazgeçenlerin (benliğini öldürenlerin) yolunda toplanasın. Kapıyı gözet (mütevazı ol) dibi (kibri) gözetmeyi bırak. Ebedi mutluluk, kapıdadır, onu bırakıp gitme!
Hakk’a giden yol gönlündedir, fakat kibirli kimse onu göremez. Çünkü o kendi ülkesinde (kendi kendisine) yabancıdır. Dosdoğru (layıkıyla) bak, Hak yolu gönlünde bir sırdır. Bu bütün hassalar, gönülde birdir. Gönlünden uzaklaşanlar, nasiplerini kaptırırlar. Kendilerine yabancı olanlar, ne kazanabilirler? Gönül eri, gönlünün sesini ve bütün gönüllerin içinde olanları bilir.
Yazık, bütün ömrün boşa geçti! Kibirlenmek seni yoldan çıkardı. Kibir nedir ki sen ona uyarsın. Hakk’ın sesini duymaktan ümidin yok mudur? Her zaman bakıp kendini görürsün. Kendi kendine bakıp mağrur olursun. Bu boş düşüncelerinde, ne zamana kadar duracaksın? Bu alışkanlıklarınla tevbe edemeden, ölmektesin.
Kibir dirler ana bilirler anı
Ana uyan imânsuz vire cânu
Özinden gayrı kimseyi beğenmez
Yüce yirde durur aşağa inmez.
Nice tahta binenler yere düşti
Nice benin diyene sinek üşti.
Sana ugratma kibrin endişesi
Uyarsan kibre ıraga düşersin.
Irak düşenlerün îmânı yokdur
Ki zîrâ sûretinde cânı yoktur.
Gerek canlu kişi cânun sakına
Ki taksîr itmeye kendü hakına
Tekebbür eyleme kim sevrikesin
Sevürkmişler yolına birikesin.
Kapu gözet kapı ko dip gözetme
Ki devlet kapudadır kola gitme.
Hakk’a giden yolı gönlü içinde
Göremez ol anı yâddur ilinde
Onat gör Hakk yolu gönlünde sırdır.
Bu cümle haslar gönülde birdür.
Şular kim ol gönülden taşra kala
Nasibin aldurur ayruk ne ala
Gönül erü bilür gönül haberün
Kamu gönüllerin içinde varın.
Dirîgâ cümle ömrün hayfa vardı
Tekebbürlük seni yoldan ayırdı.
Tekebbür nedür ana uyasın sen
Ümîdin yok mı Hakk’ı tuyasın sen
Hemişe bakuban seni görürsin
Görip kendü özini magrûr olursın
Nice turmak bu ham endişelerde
Ölürsün tevbesiz bu pişelerde
YUNUS EMRE
