Nur Hanım
Aktif Üyemiz
Kur'an-ı Kerim'in Etimolojisi Hakkında Bilgiler Forum kuralları
En yaygın ismi Kur’ân-ı Kerîm / el-kur'ân el-kerim)'dir.
Kur’ân sözcüğü Arapça okudu anlamındaki qarâ'â sözcüğünün üç harfli mastarıdır.
" okunan şey " veya " okumak "; Kerîm ise "soylu, asil" ve "eli açık, cömert" anlamlarına gelir.
Ayrıca "Kur’ân" kelimesi Kur’ân'da "okunan, okuyuş, okuma" "ekli, katlı, derli" anlamında da kullanılmıştır.
Kur’ân kelimesi, Kur’ân'ın 58 ayetinde geçer.
Biz onu, akıl etmeniz için Arapça okunuşla indirdik. (Yusuf Suresi: 2)
Kur’ân okuyacağında kovulmuş şeytanın şerrinden Allah'a sığın. (Nahl Suresi: 98)
Kur’ân okunduğunda/okununca onu işitin de durup düşünün ki merhamet olunasınız. (A'râf Suresi: 204)
Şüphesiz, bu Kur’ân, en doğru yola iletir ve salih amellerde bulunan mü'minlere, onlar için gerçekten büyük bir ecir olduğunu müjdelemektedir. (İsrâ Suresi: 9)
Kur’ân'dan indirir olduklarımız, inananlara şifâ ve rahmettir. (İsrâ Suresi: 82)
Birçok âyette "el-Kitâb" kelimesinin Kur’ân anlamında kullanıldığı görülür:
İşbu içinde kuşku olmayan Kitâp’tır, takvâ sahipleri için bir yol göstericidir. (Bakara: 1,2)
Bunlardan başka daha birçok âyette ise "Kur’ân" için başka isimlerin de kullanıldığı görülmektedir, bunlar arasında:
"el-Furkân" (Furkân Suresi: 1), "ez-Zikr" (Hicr Suresi: 9), "en-Nûr" (Nisâ Suresi: 174), "er-Rûh" (Şûrâ Suresi: 52) örnek olarak gösterilebilir.
Kur’ân ayrıca Furkân-ı Hâkim, Mushâf-ı Şerif, Kelâmullah, Kitâbullah gibi isimlerle de anılır.
Moderatör tarafında düzenlendi:
