Ayyüzlüm
Yeni Üyemiz
Kurban, Rabb’imize yaklaştırır, çevremizle kaynaştırır
Kurban, Rabb’imize yaklaştırır, çevremizle kaynaştırır
Bayramlar, küs olanların barışması, birbirini tanımayan komşuların tanışması için büyük fırsattır. Bu anlamda bayramları iyi değerlendirmek gerekir.
Bayram günleri sevinç günleridir. Bu günlerde sevinçli ve güler yüzlü olmak tavsiye edilmiştir. Aslında bu bir tavsiyeden öte bir emir olsa yeridir. Bayramlık ayakkabılarımız, bayramlık kıyafetlerimiz oluyor da hiç olmazsa “bayramlık bir yüz”ümüz de olmalı değil mi?
Bayramlar maddi manevi zenginliklerin insanların üzerine yağdığı zaman dilimleridir. Hem dini hayatımızda, hem de toplumsal hayatımızda çok ayrı bir yeri vardır. Bayramlar gelip geçiyor ve küskünler hâlâ barışamıyorsa bu çok ciddi bir zaaftır, her iki taraf için de. Büyük ya da haklı olan tarafın “şefkat” eksikliğini gösterdiği gibi, “küçük ya da haksız” olan tarafın da inatçı ve “saygısız” olduğunu gösterir.
Bayramlar barışmak için fırsattır. Kişi, birisine küstüğü, tartıştığı zaman zaten hemen barışma yolları aramalıdır. Ama bu yollar bulunamamış ve kırgınlık da çok derinse o zaman bayramları kollayıp, o günleri, o ânların bereketini fırsat bilip barışma çareleri bulmalıyız. Siz uğraşırsınız, yüzünüzü yıkıp barışmak için el uzatan taraf olursunuz da karşı taraf cevap vermezse o zaman Rabbiniz’e karşı mes’uliyetiniz kalkar. Çünkü bir mü’minin bir başka mü’minle üç günden fazla küs kalması caiz değildir.
Bayram günlerinde herkes kendi imkan ve kabiliyetleri ölçüsünde neşe içindeyken biz “ayrık otu” gibi bir kenarda kös kös oturamayız. Hasta olabiliriz, borçlu olabiliriz, derin anlaşmazlıklar içinde olabiliriz. Ama her derdin devası, her hastalığın ilacı, her borcun edası bayram günlerinin bereketlerinde saklanmıştır. Yıllardır haberleşemediğiniz, görüşemediğiniz akrabalarınız, dostlarınız ve arkadaşlarınızla görüşmek kimbilir sizin için ne gibi maddi ve manevi kapılar açacaktır.
Zilhicce ayının 10 günü içinde oruç tutan, işi, sağlığı müsaitse tamamını oruçlu geçiren bir mü’minin kendisi ve sevdikleri için edeceği dualar makbul olacaktır.
Rabb’imize gönül huzuruyla dua ve tevekkül edebiliriz. Tevekkülümüz hareketsiz bir bekleyiş değil, harekete geçip “neticeyi Allah’a bırakmayı emreden” gayret motorumuzdur.
AKRABALARIMIZI ZİYARET EDERİZ
Bu günlerde akraba ve komşularımızla olan ilişkilerimiz kuvvetlenir, birlik ve kardeşliğimiz güçlenir. Bayram sabahı camilerimizi dolduran kalabalıkların hep birlikte ve içtenlikle yüce Allah’a yönelmeleri, O’ndan af ve bağışlanma dilemeleri ayrı bir önem taşır. Çünkü böyle bir amaçla bir araya gelen, aynı iman ve heyecanı taşıyan toplulukları yüce Allah’ın rahmeti kuşatır ve onları affeder.
ANNE-BABALAR SEVİNİR
Annemizin babamızın ellerini öpüp hayır dualarını almalıyız. Dinimizde Allah’a ibadetten sonra anne ve babaya saygı ve iyilik emredilmiş, onlara karşı “öf” demek dahi yasaklanmıştır. Akraba ve komşularla tebrikleşerek, karşılıklı sevgi ve saygı duyguları aktarılmalı, karşılaştığımız herkesle selâmlaşarak tebrikleşmeliyiz. Tanıdıklarımızı ziyaret ederek hatırlarını sormalı ve gönüllerini almalıyız. Hastahanelerde ve evlerde yatan hastaları görmeli, şifa dileklerimizi sunmalıyız. Yetimlerle ve kimsesiz çocuklarla ilgilenip onları okşamalı ve onlara anne ve babaları gibi davranmalıyız. Çevremizdeki yoksullara ve bakıma muhtaç çocuklara yardım ellerimizi uzatmalı, onların da bayram sevinci yaşamalarını sağlamalıyız.
KABRİSTANLAR DA BAYRAM EDER
Bizden hayır dua bekleyen ölülerimizin mezarlarına giderek onlara dua etmeli, ruhları için hayır ve hasenatta bulunmalıyız. Tanıdıklarımızdan dargın olanları barıştırmaya çalışmalı ve aralarını
bulmalıyız. Her zaman olduğu gibi bayram günlerinde de İslâm’ın emrettiği şekilde çevremizdeki insanlara iyi davranmalı, incitici ve zarar verici davranışlardan sakınmalıyız. Bütün bunlar, toplumu oluşturan fertleri birbirleriyle kaynaştırarak milli birliğin sağlanmasında ve toplumu rahatsız eden ayrılık ve düşmanlıkların yok olmasında etkili olur.
SEVDİKLERİMİZLE KAYNAŞIRIZ
Bayram günleri toplum şuuru bütünleşir. Toplum fertleri birbirleriyle sevinip kaynaşır. Hayatın bitmek tükenmek bilmeyen sıkıntıları içinde bunalan, bitkin ve yorgun hale gelen insanları, bayramlar dinçleştirir ve çalışma azimlerini artırır.
SİZ DANA MI KESTİNİZ, BİZ DE DÜVE KESTİK!
Bayram ziyaretlerinde sohbetlerimiz Allah rızası için olmalı. Gittiğimiz yerlerde konuşmalarımızda “sahici” olmalıyız. “Ee, daha daha nasılsınız?”lar millet olarak ne kadar kuruduğumuzun, birbirimize karşı aslında ne kadar ilgisizleştiğimizin ifadesidir. “Siz dana mı kestiniz? Biz de düve kestik. Kaç kilo et çıktı?”lardan öteye geçmeli muhabbetlerimiz.
Bütün önemli dini faaliyetlerimiz atamız Hz. İbrahim’e (as) dayanmaktadır. Rabb’imizin Kur’an’ında ısrarla ve sık sık buna atıfta bulunması, Efendimiz’in Hz. İbrahim’in asıl takipçisi olduğunu nazarlara vermesi çok önemlidir. O yüzden her hanım kendinde Hz. Hacer’in teslimiyet, sabır ve tevekkülünü canlandırmalıdır. Evet, yaşadığımız hayat şartları çok ağır ama, hiçbirimiz Hz. Hacer ya da Hz. İbrahim gibi çöllerin ortasında ciğerpârelerimizle sınanmadık. Daha şuurlu, daha aklı başında olmaya, Rabb’imize her hâl ve şartta şükretmeye gayret etmeliyiz. Hz. İbrahim’le (as) Hz. İsmail’in (as) sabır, tevekkül ve teslimiyetleri doğru bilgilerle gençlere hatırlatılmalı, bayramın bazılarının ileri sürdüğü gibi “kavurma bayramı” değil, sabır, tevekkül, itaat ve teslimiyet bayramı olduğu sürekli gündemde olmalıdır.
KURBAN BAĞIŞLAYABİLİRSİNİZ
Siz yıl içinde sürekli et yiyor olabilirsiniz. Ailenize de en az iki kurban düşüyor. İşte tam kırılma noktası. Ne yapacaksınız? Birisini kesip, diğerini fakirlere, afetzedelere bağışlasanız olamaz mı? Ne dersiniz?
Her şey “asıl bayram” için Mevlâ bizi affede bayram o bayram olur. Cürm ü hatalar gide bayram o bayram olur. Alvarlı Efe Hazretleri
ailem
Kurban, Rabb’imize yaklaştırır, çevremizle kaynaştırır
Bayramlar, küs olanların barışması, birbirini tanımayan komşuların tanışması için büyük fırsattır. Bu anlamda bayramları iyi değerlendirmek gerekir.
Bayram günleri sevinç günleridir. Bu günlerde sevinçli ve güler yüzlü olmak tavsiye edilmiştir. Aslında bu bir tavsiyeden öte bir emir olsa yeridir. Bayramlık ayakkabılarımız, bayramlık kıyafetlerimiz oluyor da hiç olmazsa “bayramlık bir yüz”ümüz de olmalı değil mi?
Bayramlar maddi manevi zenginliklerin insanların üzerine yağdığı zaman dilimleridir. Hem dini hayatımızda, hem de toplumsal hayatımızda çok ayrı bir yeri vardır. Bayramlar gelip geçiyor ve küskünler hâlâ barışamıyorsa bu çok ciddi bir zaaftır, her iki taraf için de. Büyük ya da haklı olan tarafın “şefkat” eksikliğini gösterdiği gibi, “küçük ya da haksız” olan tarafın da inatçı ve “saygısız” olduğunu gösterir.
Bayramlar barışmak için fırsattır. Kişi, birisine küstüğü, tartıştığı zaman zaten hemen barışma yolları aramalıdır. Ama bu yollar bulunamamış ve kırgınlık da çok derinse o zaman bayramları kollayıp, o günleri, o ânların bereketini fırsat bilip barışma çareleri bulmalıyız. Siz uğraşırsınız, yüzünüzü yıkıp barışmak için el uzatan taraf olursunuz da karşı taraf cevap vermezse o zaman Rabbiniz’e karşı mes’uliyetiniz kalkar. Çünkü bir mü’minin bir başka mü’minle üç günden fazla küs kalması caiz değildir.
Bayram günlerinde herkes kendi imkan ve kabiliyetleri ölçüsünde neşe içindeyken biz “ayrık otu” gibi bir kenarda kös kös oturamayız. Hasta olabiliriz, borçlu olabiliriz, derin anlaşmazlıklar içinde olabiliriz. Ama her derdin devası, her hastalığın ilacı, her borcun edası bayram günlerinin bereketlerinde saklanmıştır. Yıllardır haberleşemediğiniz, görüşemediğiniz akrabalarınız, dostlarınız ve arkadaşlarınızla görüşmek kimbilir sizin için ne gibi maddi ve manevi kapılar açacaktır.
Zilhicce ayının 10 günü içinde oruç tutan, işi, sağlığı müsaitse tamamını oruçlu geçiren bir mü’minin kendisi ve sevdikleri için edeceği dualar makbul olacaktır.
Rabb’imize gönül huzuruyla dua ve tevekkül edebiliriz. Tevekkülümüz hareketsiz bir bekleyiş değil, harekete geçip “neticeyi Allah’a bırakmayı emreden” gayret motorumuzdur.
AKRABALARIMIZI ZİYARET EDERİZ
Bu günlerde akraba ve komşularımızla olan ilişkilerimiz kuvvetlenir, birlik ve kardeşliğimiz güçlenir. Bayram sabahı camilerimizi dolduran kalabalıkların hep birlikte ve içtenlikle yüce Allah’a yönelmeleri, O’ndan af ve bağışlanma dilemeleri ayrı bir önem taşır. Çünkü böyle bir amaçla bir araya gelen, aynı iman ve heyecanı taşıyan toplulukları yüce Allah’ın rahmeti kuşatır ve onları affeder.
ANNE-BABALAR SEVİNİR
Annemizin babamızın ellerini öpüp hayır dualarını almalıyız. Dinimizde Allah’a ibadetten sonra anne ve babaya saygı ve iyilik emredilmiş, onlara karşı “öf” demek dahi yasaklanmıştır. Akraba ve komşularla tebrikleşerek, karşılıklı sevgi ve saygı duyguları aktarılmalı, karşılaştığımız herkesle selâmlaşarak tebrikleşmeliyiz. Tanıdıklarımızı ziyaret ederek hatırlarını sormalı ve gönüllerini almalıyız. Hastahanelerde ve evlerde yatan hastaları görmeli, şifa dileklerimizi sunmalıyız. Yetimlerle ve kimsesiz çocuklarla ilgilenip onları okşamalı ve onlara anne ve babaları gibi davranmalıyız. Çevremizdeki yoksullara ve bakıma muhtaç çocuklara yardım ellerimizi uzatmalı, onların da bayram sevinci yaşamalarını sağlamalıyız.
KABRİSTANLAR DA BAYRAM EDER
Bizden hayır dua bekleyen ölülerimizin mezarlarına giderek onlara dua etmeli, ruhları için hayır ve hasenatta bulunmalıyız. Tanıdıklarımızdan dargın olanları barıştırmaya çalışmalı ve aralarını
bulmalıyız. Her zaman olduğu gibi bayram günlerinde de İslâm’ın emrettiği şekilde çevremizdeki insanlara iyi davranmalı, incitici ve zarar verici davranışlardan sakınmalıyız. Bütün bunlar, toplumu oluşturan fertleri birbirleriyle kaynaştırarak milli birliğin sağlanmasında ve toplumu rahatsız eden ayrılık ve düşmanlıkların yok olmasında etkili olur.
SEVDİKLERİMİZLE KAYNAŞIRIZ
Bayram günleri toplum şuuru bütünleşir. Toplum fertleri birbirleriyle sevinip kaynaşır. Hayatın bitmek tükenmek bilmeyen sıkıntıları içinde bunalan, bitkin ve yorgun hale gelen insanları, bayramlar dinçleştirir ve çalışma azimlerini artırır.
SİZ DANA MI KESTİNİZ, BİZ DE DÜVE KESTİK!
Bayram ziyaretlerinde sohbetlerimiz Allah rızası için olmalı. Gittiğimiz yerlerde konuşmalarımızda “sahici” olmalıyız. “Ee, daha daha nasılsınız?”lar millet olarak ne kadar kuruduğumuzun, birbirimize karşı aslında ne kadar ilgisizleştiğimizin ifadesidir. “Siz dana mı kestiniz? Biz de düve kestik. Kaç kilo et çıktı?”lardan öteye geçmeli muhabbetlerimiz.
Bütün önemli dini faaliyetlerimiz atamız Hz. İbrahim’e (as) dayanmaktadır. Rabb’imizin Kur’an’ında ısrarla ve sık sık buna atıfta bulunması, Efendimiz’in Hz. İbrahim’in asıl takipçisi olduğunu nazarlara vermesi çok önemlidir. O yüzden her hanım kendinde Hz. Hacer’in teslimiyet, sabır ve tevekkülünü canlandırmalıdır. Evet, yaşadığımız hayat şartları çok ağır ama, hiçbirimiz Hz. Hacer ya da Hz. İbrahim gibi çöllerin ortasında ciğerpârelerimizle sınanmadık. Daha şuurlu, daha aklı başında olmaya, Rabb’imize her hâl ve şartta şükretmeye gayret etmeliyiz. Hz. İbrahim’le (as) Hz. İsmail’in (as) sabır, tevekkül ve teslimiyetleri doğru bilgilerle gençlere hatırlatılmalı, bayramın bazılarının ileri sürdüğü gibi “kavurma bayramı” değil, sabır, tevekkül, itaat ve teslimiyet bayramı olduğu sürekli gündemde olmalıdır.
KURBAN BAĞIŞLAYABİLİRSİNİZ
Siz yıl içinde sürekli et yiyor olabilirsiniz. Ailenize de en az iki kurban düşüyor. İşte tam kırılma noktası. Ne yapacaksınız? Birisini kesip, diğerini fakirlere, afetzedelere bağışlasanız olamaz mı? Ne dersiniz?
Her şey “asıl bayram” için Mevlâ bizi affede bayram o bayram olur. Cürm ü hatalar gide bayram o bayram olur. Alvarlı Efe Hazretleri
ailem
