Nereye kadar?
Nereye bu gidiş yolların biteceğini bile, bile niçin bu lades.
Hayata ve yaşamın içine bakıyorum.
Aileler hızlı bir şekilde dağılırken sebeb şiddetli geçimsizlik.
Peki bu geçimsizliğin en tetikleyici sebebi ne?
İsraf haddinden fazla harcama doyumsuzluk.
Peki inanç yönünden bakıyoruz, bir çoğumuz islamı ebeveynlerinden miras almışlar.
Araştırıyorsunuz, araştırıyoruz. İnsanlarımızın bir çoğu İslam’ dan bi haber yani bilgi dağarcığında birşey
yok.
İşte bu anlamda bu durumu nasıl düzeltebiliriz?
İşler bu eksende iken ne yapabiliriz?
Hayatın en dar sokağına girdiğimizi ve bu labirentin içinden çıkacağımızı kendimize inandırmamız gerekmezmi?
İnsan olduğumuzu ve bu işe en yakın dostumuzdan başlamamız gerekmezmi?
İşte bu noktada insan yaptığı bir ikaz için dostuna teşekkür etmezmi?
Bütün bu güzellikleri bana veya bize hatırlatıyor diye.
Yok nasihattan anlamadın ve eski tas eski hamam işe devam diyorsan insana sormazlarmı?
Bu gidiş nereye ve nereye kadar?
Bütün ömrünü boşu boşuna bir hiç uğruna harcarken neredeydin demezlermi?
Ve bütün zorluklara rağmen ayaktayım diyorsan.
Kendimi ve ailemi ait olduğum yerde görmek istiyorum birlik ve beraberlik içinde diyorsan.
Daha geç kalmadın ne kadar erken başlarsan kardır.
Yarın olmayabilirsin.
İkilemde isen otur ve düşünme melekesini çalıştır belki işe yarar.
Bütün bunları düşünüyorum diyorsan, o zaman diyecek birşey kalmıyor.
Yok beni bu meseleler ilğilendirmiyor israfda ne diyorsan.
Nereye kadar bütün bunlar diye size soruyorum.
Nereye kadar?
Bu sorudan sonra israftan diyorumki israftan kaçınırsak aile biz ve toplum kazanacak kaçınmazsak hepsi kaybedecek.
En azından deneyelim!
Her lazım olan alet ve edevattan birer tane olması gerekirken bir kaç tane almıyalım.
Yemede içmede aşırıya gitmeyelim.
İnancımızı öğrenip doğru olanı yapalım.
Ondan sonrada ellerimizi RAB’BUL alemine dua ve tövbe edelim O bereketimizi verecek ve bizde böylece paylaşmayı öğreneceğiz.
Öyle ise daha ne duruyoruz.
Elleri kolları sıvayarak işe başlıyalım.
M.S.A.
Nereye bu gidiş yolların biteceğini bile, bile niçin bu lades.
Hayata ve yaşamın içine bakıyorum.
Aileler hızlı bir şekilde dağılırken sebeb şiddetli geçimsizlik.
Peki bu geçimsizliğin en tetikleyici sebebi ne?
İsraf haddinden fazla harcama doyumsuzluk.
Peki inanç yönünden bakıyoruz, bir çoğumuz islamı ebeveynlerinden miras almışlar.
Araştırıyorsunuz, araştırıyoruz. İnsanlarımızın bir çoğu İslam’ dan bi haber yani bilgi dağarcığında birşey
yok.
İşte bu anlamda bu durumu nasıl düzeltebiliriz?
İşler bu eksende iken ne yapabiliriz?
Hayatın en dar sokağına girdiğimizi ve bu labirentin içinden çıkacağımızı kendimize inandırmamız gerekmezmi?
İnsan olduğumuzu ve bu işe en yakın dostumuzdan başlamamız gerekmezmi?
İşte bu noktada insan yaptığı bir ikaz için dostuna teşekkür etmezmi?
Bütün bu güzellikleri bana veya bize hatırlatıyor diye.
Yok nasihattan anlamadın ve eski tas eski hamam işe devam diyorsan insana sormazlarmı?
Bu gidiş nereye ve nereye kadar?
Bütün ömrünü boşu boşuna bir hiç uğruna harcarken neredeydin demezlermi?
Ve bütün zorluklara rağmen ayaktayım diyorsan.
Kendimi ve ailemi ait olduğum yerde görmek istiyorum birlik ve beraberlik içinde diyorsan.
Daha geç kalmadın ne kadar erken başlarsan kardır.
Yarın olmayabilirsin.
İkilemde isen otur ve düşünme melekesini çalıştır belki işe yarar.
Bütün bunları düşünüyorum diyorsan, o zaman diyecek birşey kalmıyor.
Yok beni bu meseleler ilğilendirmiyor israfda ne diyorsan.
Nereye kadar bütün bunlar diye size soruyorum.
Nereye kadar?
Bu sorudan sonra israftan diyorumki israftan kaçınırsak aile biz ve toplum kazanacak kaçınmazsak hepsi kaybedecek.
En azından deneyelim!
Her lazım olan alet ve edevattan birer tane olması gerekirken bir kaç tane almıyalım.
Yemede içmede aşırıya gitmeyelim.
İnancımızı öğrenip doğru olanı yapalım.
Ondan sonrada ellerimizi RAB’BUL alemine dua ve tövbe edelim O bereketimizi verecek ve bizde böylece paylaşmayı öğreneceğiz.
Öyle ise daha ne duruyoruz.
Elleri kolları sıvayarak işe başlıyalım.
M.S.A.
