nefsimutmainne
Aktif Üyemiz
Koskoca bir bahcede harikulade cicekler icinde bir papatya..Ve asik olmus yanmis tutusmus ak sakalli bahcivana.Bir ümit bekliyormus,yüzlerce cicegin arasindan,onunla sadece onunla ilgilensin.Buz gibi suyunu sadece ona döksün istiyormus.Sadece ona degsin makasi sadece ona gülsün dudaklari,kiskniyormus bahcivani kirmizi güllerden,sari lalelerden,mor menekselerden,zambaklardan.Papatya sadece bahcivan icin aciyormus bembeyaz yapraklarini.Bir gün aski öyle büyümüs ki...Papatya yapraklarini tasiyamaz olmus,egilivermis boynu topraga bakiyormus artik.Bahcivanin sadece sesini duyuyormus ayaklarini görüyormus.Bunada sükür diyormus,yetiyormus ona bahcivanin varligini hissetmek zaman akip gidiyormus.Papatya bahcivanin yüzünü görmeyeli cok olmus,ne var sanki boynumu kaldirsa bir kerecik daha görsem yüzünü diyormus...
Ve iste birgün bahcivan papatyaya dogru yaklasmis .incecik bedenini ellerinin arasina almis,elindeki sopayi köklerinin yanina topraga sokmus,bir iple papatyanin gövdesini baglayivermis,sopaya papatya o an daha cok sevmis bahcivani,hala göremiyormus onu ama bedeni kurtulmus.Uzun bir müddet sonra bahcivan ugramaz olmus,bahceye gelen giden yokmus kahrindan ölecekmis papatya...
Ama iste bir sabah hortumdan akan suyun sesiyle uyanmis derin bir ah cekmis.Cilgincasina sevdigi bahcivan geri gelmis.Birden kendisine dogru gelen iki ayak görmüs.Bu onun delicesine sevdigi bahcivan degilmis,baska biriymis,adamin elinde birde makas varmis.Papatyanin kafasini kaldirmis yukariya dogru ....
Ne güzel acmissin sen öyle demis.Bu gencecik yakisikli bir delikanliymis.Gözleri gök mavisi saclari günes sarisiymis,ama gövden seni tasimiyor demis.Elindeki makasi papatyanin boynuna dogru uzatmis,ve bir hamlede bagini gövdesinden ayirmis.Papatya yere düserken hatirlamis sevdigini ...O ak sacli, ak sakalli yasli bahcivani hatirlamis.Birde o gencecik yakisikli delikanliyi düsünmüs,ve o an anlamis neden o yasli bahcivani sevdigini,o herseye ragmen papatyaya emek vermis.Ona hic bir zaman güzel oldugunu söylememis,ama onu aslinda hep sevmis...
Papatya anlamis artik...
Sevgi emek istermis...
Yere düstügünde son bir kez düsünmüs sevdigini...
Tesekkür etmis ona icinden...
Son yapragida kurudugunda biliyormus artik...
Gercek sevginin söylemeden,yasamadan ve asla kavusmadan var olabilecegini...
