Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Herkim imanla ve ecrini Allah’tan umarak Ramazan orucunu tutarsa, onun geçmiş günahları bağışlanır’ buyurdu.”
Buhari 190, Müslim 760/175, Ebu Davud 1371, Nesei 2202, 2203, 2204, Tirmizi 808, Darimi 2/26, İbni Mace 1326, 1641, İbni Hibban 3432, Ahmed 2/232, Albânî İrva 907
Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Allah, Âdemoğlunun yaptığı her amel kendisi içindir, sadece oruç öyle değildir; o benim içindir; onun ecrini ancak ben veririm,’ buyurmuştur. Oruç bir kalkandır. Herhangi biriniz oruçlu olduğu gün çirkin söz ve işlerde bulunmasın, düşmanlık da yapmasın. Bir kimse ona söver veya onunla dövüşürse, ben oruçlu bir kimseyim desin. Muhammed’in nefsi elinde olan Zata yemin ederim ki, oruçlu ağzın kokusu Allah’ın katında misk kokusundan daha hoştur. Oruçlunun sevineceği iki sevinci vardır. İlki, iftar ettiği zaman sevinmesi, diğeri, Rabbiyle karşılaştığı zaman sevinmesidir’ buyurdu.”
Buhari’deki başka bir rivayette hadisin baş kısmı şöyle gelmiştir:
“...O kimse benim için yemesini, içmesini ve nefsi arzularını terk etti...”
Buhari 1769, Nesei 2215, İbni Mace 1638, Abdurrezzak 7893, İbni Huzeyme 1896, İbni Hibban 3422, Beyhaki 4/304, Begavi 1710, Ahmed 2/237
Sehl bin Sa’d (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Cennette Reyyan denilen bir kapı vardır. O kapıdan sadece oruç tutanlar girer. Ondan oruç tutanlardan gayrı hiç kimse giremez. Kıyamet günü oruç tutanlar nerededir? denilir. Oruç tutanlar ayağa kalkarlar ve o kapıdan içeri girerler ondan oruç tutanlardan gayrı hiç kimse giremez. Onlar girdiği zaman o kapı kapanır da artık o kapıdan hiç kimse içeri giremez’ buyurdu.”
Buhari 1771, Müslim 1152, Nesei 2235, 2236, İbni Hibban 3420, Beyhaki 4/305, Tirmizi 765, Begavi 1709, İbni Mace 1640, Albânî Tergib 965
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Herkim imanla ve ecrini Allah’tan umarak Ramazan orucunu tutarsa, onun geçmiş günahları bağışlanır’ buyurdu.”
Buhari 190, Müslim 760/175, Ebu Davud 1371, Nesei 2202, 2203, 2204, Tirmizi 808, Darimi 2/26, İbni Mace 1326, 1641, İbni Hibban 3432, Ahmed 2/232, Albânî İrva 907
Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Allah, Âdemoğlunun yaptığı her amel kendisi içindir, sadece oruç öyle değildir; o benim içindir; onun ecrini ancak ben veririm,’ buyurmuştur. Oruç bir kalkandır. Herhangi biriniz oruçlu olduğu gün çirkin söz ve işlerde bulunmasın, düşmanlık da yapmasın. Bir kimse ona söver veya onunla dövüşürse, ben oruçlu bir kimseyim desin. Muhammed’in nefsi elinde olan Zata yemin ederim ki, oruçlu ağzın kokusu Allah’ın katında misk kokusundan daha hoştur. Oruçlunun sevineceği iki sevinci vardır. İlki, iftar ettiği zaman sevinmesi, diğeri, Rabbiyle karşılaştığı zaman sevinmesidir’ buyurdu.”
Buhari’deki başka bir rivayette hadisin baş kısmı şöyle gelmiştir:
“...O kimse benim için yemesini, içmesini ve nefsi arzularını terk etti...”
Buhari 1769, Nesei 2215, İbni Mace 1638, Abdurrezzak 7893, İbni Huzeyme 1896, İbni Hibban 3422, Beyhaki 4/304, Begavi 1710, Ahmed 2/237
Sehl bin Sa’d (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Cennette Reyyan denilen bir kapı vardır. O kapıdan sadece oruç tutanlar girer. Ondan oruç tutanlardan gayrı hiç kimse giremez. Kıyamet günü oruç tutanlar nerededir? denilir. Oruç tutanlar ayağa kalkarlar ve o kapıdan içeri girerler ondan oruç tutanlardan gayrı hiç kimse giremez. Onlar girdiği zaman o kapı kapanır da artık o kapıdan hiç kimse içeri giremez’ buyurdu.”
Buhari 1771, Müslim 1152, Nesei 2235, 2236, İbni Hibban 3420, Beyhaki 4/305, Tirmizi 765, Begavi 1709, İbni Mace 1640, Albânî Tergib 965
