Osmanlı döneminde 18. yüzyılda yaşayan Keçeci Hayrettin Efendi isimli bir zât, padişahların yaptırdığı camilere imrenerek, kendisi de bir cami yaptırmak ister. Fakat cami yaptıracak parası olmadığından para biriktirmeye karar verir.
Bunun için de, şanlı devletin dört bir yanında yaşanan destanlara yeni bir destan ekleyecek uzun vadeli bir projeyi hayata geçirir.
Canı bir şey çektiğinde ve onu almaya karar verdiğinde almayıp fakat aldığını hayal ederek; "Sanki Yedim" (varsay ki yedim) deyip harcaması gereken miktardaki parayı da bir kenarda biriktirmeye başlamış.
20 yıl boyunca azimle biriktirdiği bu paralar bir cami yaptırmaya yetecek miktara ulaşınca da projesini tamamlayarak küçük de olsa bir cami yaptırmayı başarmış ve yaptırdığı caminin adı da halk arasında Sanki Yedim Camii olarak anılmıştır.
(Sanki Yedim Camii orjinali 1. Dünya Savaşı yıllarında, Unkapanı bölgesinde etkili olan büyük bir yangın sırasında büyük ölçüde zarar görmüştür. İstanbul'un Fatih ilçesinde yer alan ve 1959 yılına değin metruk hâlde kalan bina, bir süre marangozhane olarak kullanılmış, ancak daha sonra mahalle halkının topladığı yardım paralarıyla büyük bir onarım geçirerek tekrar yapılmıştır. Günümüzde caminin iç mekânı 100 metrekare büyüklüğünde olup, yaklaşık 200 kişi aynı anda ibadet edebilmektedir. Tek şerefeli, beyaz boyalı bir minaresi vardır. Bugün, cami çevresi ev ve apartmanlarla çevrilidir.)
