MustafaCİLASUN
Özel Üye
Yüzümde resmeden
bir sürgünün melali var
Ne karın
naifliği yüreğimi
aklar ve ne de hasretin asudeliği bir ar
Ne kadar
yangın yaşamışsam,
hicranın katresiyle
yol alarak uyanmışsam ne har
Hoyratlığımın
kime ne zararı var, yabanlık
halimedir ey yar, aşkın demi latif bahar
Neyi
çok görmüşsem
ve nefesi hasretmişsem
Nasibin
kadrinde yol bularak
kanaat etmemişsem bir lekedir yar
Kim ruhumun
hicran damlalarını anlar,
Sine-i sürurumdan
kopan yapraklar ne ar
Hasretinin
firakıyla yandığım sabrın narında
sabahladığım hakikat için çırpındığım
An ve alıp götüren
o zamanın efkârındayım
Artık
suskun düşlerim
yüreğimi okşamıyor,
seherler davet etmiyor
Salalar göçenler için
ruhuma hücum ediyor,
ne nefesim aşka erişiyor, ar ne diyor
Hazanın
sökün eden gamı,
yüreğimdeki yangınların
hüznü boyun büktürüp ağlatıyor
Dilim hecelerin
prangasında elem sofrasında
Kalbim bilmem ki neyin
ihatasında, sancıların sızısıyla hıçkırıkta
Ne söylesem,
sükût ederek diz çöksem,
secdenin vecdiyle göçüp gitsem o şafakta
Kıraat edilen
kitabı celilin hükmüne türap
olduğum o kalbin sesiyle ayıldığım farkla
Ey yar dilerim ve
teslim ederim ki hasretsin
Dilin kal olduğu, halin ram
olduğu bir iklimle yücesin ve latifsin
Edebin rahlesinde
hasrettiğin nefesle kutsiyet
için fevksin, ruhum için bir ahitsin
Neslin halisi,
adamlığın gailesi, nisanın
naifi ülfetle ihsan ve ihlâs için mukaddersin
Beşer, insan
olmak için ilk etabın sayfasıdır
Akıl baliğ olunmadıkça
masumluk korunmaya muhtaç vakıadır
Erdem kim için
cenahı hazdır, kul olmak için
muhakeme niye mutlaktır o farktır
Mukallit kimliği,
nitelikten arîleşen bir hicrandır,
öte neden hesabidir, mizan aşktır
Şayet
vuslata ram
olmak, niyeti aşkla sunmak
Arifin dilinden, Abidin zikrinden
haberdar olarak yolu bulmak
Mecnunun aşkına,
vecdin hakikatine, idrakine
ülfetine kanarak sevdaya ulaşmak
Taklidin
nüvesinden, şekliyetin
rezaletinden, takiyyenin
kepazeliğinden kurtulmak
Ecelin,
titreten haşyetin,
beklenen bir vaktin
Sükût
ettiren meşkin, ıssız
sokaklarda bekleyen muhtaç nefesin
Esirgenen ecrin,
idrake aşkın kutsiyetini
haykıran fecrin, ihmal edilen her gecenin
Teheccüt için
kalbin muhtaçlığına şahit olan
ve seni muhabbetle bekleyen Rabbinin
Hasretini bir nebze
olsun anla, yaban kalma
Ne ten için
gayretin, ne heves
için vazgeçmenin, zevki neyleyim
Bizatihi idrak
için en değerli bir kültür
olduğunu terennüm edelim, bilinçlenelim
Aldatan
kim varsa ve hala ısrarını muhafaza
etmekte kararlıysa, elbette bir başka
Akide ve hukuk,
kul olabilmek için belki soğuk
Yabansan,
kaygıyla nefesi bırakırsan,
kalbin sahibinden ıraksan
Ruhunun
hicran damlalarını anlamadan,
kalbinin sesini baz almadan yaşarsan
Ne ahirin
ve ne de sana bahşedilen müddeti
nefesin manasına vasıl olmadan harsın
Mustafa CİLASUN
