ceylannur
Yeni Üyemiz
Tesettür, kılığına girilecek bir şey midir Ayşe?
Miyavlamak insanı kedi yapmaz. “Semâzen” kıyafeti giymek de “semâ ehli” etmez insanı. Bu yüzdendir “semâ ediyor”diye anons etmezler kimi sanatçıları. “Semâ gösterisi” yaparlar en fazla. Gösteriyle kalırlar sadece. Mevlânâ’ca duymasalar da olur, semâlara ağmasalar da olur. “Başörtüsü takmak, çarşaf kılığına girmek, abaye kıyafetlere bürünmek “mütesettir” eylemez seni
Tesettür, dışarıdan başlamaz ki, bacım benim. İçeridedir tesettür; gizlidir. İçeridendir tesettür; sırlanmaktır güzelliği. Başa geçirilmez bir hamlede. “Nur” olmak içindir tesettür; tenden şehvetten soyunup kalbiyle ve ruhuyla görmek/görünmektir. Haberin yok galiba, başörtüsüyle görünmediği halde ‘tesettür’e sımsıkı bürünenler var aramızda. Tesettürün, senin başına doladığın “görünür” cephesini tamam edemezlerse de, derinlerinde buzdağınca bir örtü saklarlar. Görünmezdir o örtü. “Örtü” diye görünse de, yine görünmez. Başörtülülerin hepsi bir değildir. Başörtülünün hepsi başörtüsü değildir. Tesettürü olmayan başörtülü de olabilir. Başörtülü olmayan tesettürlü de olabilir. Başörtüsünün içinde senin gibi zoraki duranlar da vardır. Başının örtüsünü başını verecekler de vardır. Benzer davranış kalıpları sergileyen “laboratuvar yaratıkları” değildir onlar. Birinin resmini ansiklopediye koyunca hepsi hakkında fikir edinebileceğin tek tip bir “deniz altı canlısı türü” de değildir.
Gösteriye dökülür bir şey olsaydı tesettür, kılığına girebilirdin belki.
Tesettürün senin göremediğin bedelleri vardır gerilerde. Senin giyinemeyeceğin libaslar diker gönüllerde. Senin üzerinde gösteremeyeceğin dikişleri, dikilişleri vardır tesettürün. Hürriyet’li bir irtica haberiyle, diplomasından olmak gibi bir bedel meselâ. Milliyet’çe bir namaz ihbarıyla, delikanlıların (ki sen sadece kızlar örtünür sanıyorsun) taşkınlıklara karşı kendilerine örtü edindikleri secdelerden utandırılmalarının yükü vardır meselâ. Cesaretin varsa, Uğurlu Kanal D haberlerinin başörtülüdür diye ele güne rezil ettiği, üzerindeki iftiralardan aklanmak için hâlâ daha çırpındıkları fedakâr doktorların, idealist öğretmenlerin suskun hüzünlerini giyin, mütevekkil sabırlarını dola başına. Kabına sığmıyorsan, ülkesinden kovulup Viyana’da, Prag’da, Bükreş’te anne babasına hasret çeken sürgün kızların sessiz çığlığını kuşan, gurbet sızılarını al omuzlarına.
Senin patronunun Tower’i ‘tesettürlü Ayşe’yi ya ‘hizmetli’ olarak, ya “biz de dine saygılıyız” gösterisine gönüllü hizmet sunmaya razı ‘folklorik bir detay’ olarak ya da sahiden tesettürlü Ayşe’leri sosyolojik malzeme, fantastik çeşitleme olarak yağmalamaya hevesli “tesettürlü Ayşe”ymiş gibi gezecek gazeteci olarak hoş görebiliyor.
Sen, yani sahiden sen, orada, sahici tesettürün içinde olsaydın Ayşe, gazeteci rolü oynayan Ayşe değil de, sen Ayşe örtünseydin, Tower’ları ne olurdu acaba?
Senai Demirci
