ceylannur
Yeni Üyemiz
Unutulmuş Yaralarıma Tuz/dur Adın
BU ŞARKI YARIM KALIR GİTME!
YILDIZLAR AZALIR GİTME!
BU ŞARKI YARIM KALIR GİTME!
Gitmek yazgısı asılmış boynuma,
Duramam olmadığın hiç bir yerde yar!
Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın,
Kavgadır kalbimin gözündeki fer..
Bir devrimin eskimiş yüzüyüm ben,
Derinimde puslu ihtilaller..
Gurbete gidiyorum,
Olmadığın yerin gurbetine...
GURBETE GİDEN DÖNER Mİ DÖNMEZ Mİ
BELLİ DEĞİL BİLİRİM
BEN BİR KARAAĞAÇ GÖLGESİ BULDUM,
CEBİMDE ÜMİTLERİM...
Cebimde taşıdım ümitleri yar!
Heybemde ne var ne yoksa çalındı..
Yollarımı kesti haramiler..
Bir ciğerimi sökemediler,
Vermedim, içinde nefesin var diye!
Yanmış süt kokan sabahların eşiğinde bekleyen gece,
Gidiyorum işte..
GİTME AKLIM SENDE KALIR,
UYUYAMAM GECELERİ!
HİÇ AYRILMADIK SENİNLE..
DEĞİL BİR SENE BİR GÜN BİLE GİTME
Gidiyorum yar!
İçim köz...
Sözüm söz...
Gidiyorum!
Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın yar..
Ne beni seven ardımdan gelsin,
Ne düşmanlarım yoluma çıksın!
Bana bir tek kalabalık yalnızlığım göz kırpsın,
Arsızca.. Fütursuzca..
Tek dileğim ağlama yar!
Birgün gelir, bu hasret biter..
Ağlama yar!..
AĞLAMA YAR!
BİRGÜN GELİR, BU HASRET BİTER,
DÖNECEĞİM AĞLAMA..
BEKLE BENİ AĞLAMA!
Ağlama yar!
Bu aşka yanma..
Örterim de sokakları gözlerime,
Öyle uyurum..
Yastığım olur bu kentin duvarları.
Ocağım tüter mi bilmem,
Gurbetin soğuk yalnızlığında..
Üşürsen ben yanarım seni ısıtmaya!
Tüter ocağın yangınımla.
Yanmasam tüter miydi ocağın!
YANMASAM OCAĞIN TÜTER Mİ?!
VEFASIZ YAR'E SÖZ dEÇER Mİ?!
HER GÜNÜM YALAN OLDU ŞİMDİ!
SEVDİM SEN UNUT BENİ...
Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın..
Seni aramaktır, bulmaktır boynumun borcu!
Şehir şehir dolaşırım,
Kovulurum dokuzuncu köyden de uğruna,
Yine de yılmam,
Vaz geçmem seni aramaktan..
Üstüme yıkılan her durak,
Onurudur sensizliğe batmış yüreğimin.
Ve yokluğun..
Alır-gider neyim var neyim yoksa..
ALDI, GİTTİ NEYİM VAR NEYİM YOKSA.
KALANLARSA YALIN YALIN YANGINSA!
BU CAN BU BEDENDEN AYRILMIYORSA,
DAHA ÇOK ACIYLA YANACAK ÖMRÜM.!
Yanan, gönlümün direğidir.
Bir incecik sızı kalır derinimde..
Ve ben bu can bedenden ayrılmadan daha,
Yedi geceyi geçtim..
Yedi güvercin vurdum..
Yedi yıldız biçtim..
Yedi nehir içtim..
Yedi kez titredim bakışlarının sırtında..
Yedi yemin verdim..
Unutulmak kadar acıdır bazen yaşamak!
Ve ne yeminler bozdum,
Geceler büyürken sensiz!
Ne yeminler bozdum..
NE YEMİNLER BOZDUM,
GECELER BÜYÜRKEN SENSİZ!
NE YEMİNLER BOZDUM,
YILLAR GEÇERKEN SİTEMSİZ!
NE YEMİNLER BOZDUM,
TARİFİ BİLE İMKANSIZ!
SENİN İÇİN EY KARAGÜL!
Senin için geçtim şehirlerden..
Seni aradı bu yürek olmadığın her yerde.
Bir tutam hayat buldum..
Kopmuştu, çekilmişti bütün suları!
Unutulmuştu bütün sözler..
Ben sözleri yokluğundan var ettim!
Su dedim, içtim andımızı..
Kader dedim, "yaz" dedim.
Son şarkımızı..
YANDIM AMAN, ÖLDÜM AMAN,
SARARIP SOLDUM AMAN,
KAR BORAN YOLLAR, ARDIMDA SEVDA/N VAR.
BIRAKIP GİDEMEM!..
Gidersen yıkılır bu kent, diyordu şairler!
Sen beni bırakıp da git(mez)din!
Peki o zaman neden ben seni arıyorum!?
Neden gitmediğim her yerde oluyorsun!
Görmek için kapanacak gözlerim..
Kör bir ölümü yarım bıraktın!
Yarsız bıraktın!.
YARIM BIRAKTIN
YARSIZ BIRAKTIN BENİ
YALNIZ DEĞİL,
ISSIZ BIRAKTIN BENİ..
Issızlığımı ıskalamış bütün kalabalıklar..
Ve çarpık hüzünler döşemişler,
Bu kentin kaldırımlarına..
Oysa sen benden gittin gideli,
Hiç yılmadım seni aramaktan..
Yorulmadım..
Utanmadım..
Ağlamadım..
Ve ufka baktım..
Ve ufkum oldun!
Beni her sabah bağrına basan güneşinin,
Beni her akşam satacağını bilerek,
Bundan da utanmadım..
Gocunmadım..
Yorulmadım..
Kimseye dargın değilim!
Bir kendime ağırım.
Bir kendime dargınım.
Öyle ağırım ki kendime,
Sen benden gittin gideli..
ÖYLE AĞIRIM Kİ KENDİME,
SEN BENDEN GİTTİN GİDELİ..
TENİM KÜS OLMUŞ TENİME,
SEN BENDEN GTTİN GİDELİ..
ÖYLE BIKMIŞIM Kİ KENDİMDEN,
KURUDUM DÜŞTÜM DALIMDAN..
SANKİ RUHUM ÇIKTI CANIMDAN,
SEN BENDEN GİTTİN GİDELİ..
Gidişin bir şey eksiltmez ki yar!
Seni bulmaya çoğaltır beni en çok.
Gitmeye duran giden gün batımları,
Hangi hüznü saklar senden..
Benden..
İkimizden..
Gözümün bebeğiydin yar!
Emeğimdin yar..
GÖZÜMÜN BEBEĞİSİN!
BEDENİM, YÜREĞİMSİN..
SEVMELER EMEK İSTER,
SEN BENİM EMEĞİMSİN!..
Emeğimdin yar!
Unutulmuş yaralarıma tuzdu adın..
Kavgaydı kalbimin gözündeki fer!
Bir cebinde birikmiş kan buldum, kullanılmış hayatın..
Alıp, bağrıma bastın..
Öfkendi çaresizliğin anladım.
Öfken çaresizlikti bildim.
Öfken çaresizliğindi..
Anladım..
ÖFKE ÇARESİZLİKTİR BİLİRİM
ÇARESİZLİĞİNE ÖLÜRÜM
SESİNDE AÇAN BULUTLARA
İNAN HERŞEYİMİ VEİRİRİM
SANMA Kİ BİR YİTİKTİR HÜZÜNLERE SARILMAM
SANMA Kİ GÜLÜM BU HÜZÜN ÖLDÜĞÜMDE BİTECEKTİR
BİR GÜN MAVİ BULUTLARA BİNER SONSUZA GİDERİM
DOST SESİNİ DUYANA DEK KARANLIĞA GÜLÜMSERİM..
Ölürsem, karanlığa gülümseyerek ölürüm.
Ve o zaman biter işte sensizlikte yaptığım yaşıyormuş taklidi..
Son kez yoklarım o zaman ceplerimi..
Son dikişte bir yanlızlık bulurum elbet kendime..
Ölümden korksam, aşık olmazdım yar!
Beni en çok yanlızlığım yaralar..
Meğer ne yanlızmışız insanoğluysak..
Meğer ne yanlızmışız!
MEĞER NE YANLIZIZ İNSAN OLMUŞSAK..
YAPRAK GİBİ DAL DA SESSİZ SOLMUŞSAK!
YERİ GELMİŞ ACIYA DA GÜLMÜŞSEK,
SANA OLAN SEVDAMDANDIR, BİLESİN!
Bilesin ki yar!
Eşkiya bir kahır biçmiş içimi.
Bir şiir yazdım,
İçinde ismin hiç geçmedi!..
Üstüm kalsın,
Söyleyemediklerimden anla beni'
Sustuklarımdan tanı beni..
DÜŞLERDE SEVDİM SENİ, SÖYLEYEMEDİM..
SESSİZ ÖPTÜM NEFESİNİ, SÖYLEYEMEDİM..
SANA BEN ŞİİRLER, SÖZLER BÜYÜTTÜM,
SANA BEN GÖZÜMDE YAŞLAR BÜYÜTTÜM,
SANA BEN HUMMALI AŞKLAR BÜYÜTTÜM,
SÖYLEYEMEDİM!..
Söyleyemediklerimden, sustuklarımdan anlasana yar!
Sevdanın hası suskun olandır!
Şimdi yaşadığın şehirde,
Dilimde suslarla kapındayım.
Açsana yar..!
Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın..
Tutsana yar, geldim işte kapına!.
GELDİM MUTSUZLUĞUMLA
YÜREK SUSUZLUĞUMLA
KOYNUNA AL DEMİYOM
EŞİKTE KOYMA BENİ
AÇ ELLERİN GİREYİM
SANA ÖMRÜM VEREYİM
KURUYAN DUDAKLARIMA
NEFESİNİ SÜREYİM
Nefesin tükendiğinde, gözlerime çark ettin karabasanları..
Bir elimi sana verdim, ötekini aramadın bile.!
Ne seni içimden terk edebildim
Ne de içimdeki sen beni terketti..
Yalnızdım hep yalnızdım, çünkü sen vardın!
Uçmak düşmeyi göze almaktı, uçamadım..
Kapında kaldım bir dilenci utancıyla!.
Öylece baktım uzaklardan...
Çünkü ben seni uzaklarda sevdim.
Ben seni tuzaklarda sevdim,
Ben seni yasaklarda..
BEN SENİ UZAKLARDA..
BEN SENİ TUZAKLARDA..
BEN SENİ YASAKLARDA SEVDİM!..
Ben aşkta izin aramam ki yasaklar sustursun beni!
Eşkiya bir kahır biçmiş işte ömrümü..
Bir yangın geçivermiş yamacımdan
Belki yanmaz taş-duvar ama
Büyük yangınların izini taşır yar!
Ve bilirsin uzun lafın kısası da olmaz,
Yüreğimi yaksa da hüzün..
YÜREĞİMİ YAKSA DA HÜZÜN
ELE KARŞI SOLMASIN YÜZÜN
YEDİVEREN GÜL GİBİ DOĞDUN İÇİME
ŞİMDİ BANA DEĞER HER SÖZÜN
Bulamadım şu yaralarıma en uygun azadı.
Sonrasında kavgalar.. Küskün ölümler..
Hayat bana öğretti,
Güneşin ve güllerin bir tek kendilerine batmadığını!
Aynı yollardan geçsem de farklı sehpalarda idam edildim hep!
Ne sen'li bir yarın bıraktın ne de nefret ettin benden..
Nesine yandım ben bu yarin ahh!
Nesine kandım. . .
NESİNE YANDIM BU YARİN
NESİNE KANDIM BU YARİN
Yandım, yandım da yine de unutmadım en deli hüznü,
Kor oldum ateşlerde..
Yakanlara değil, düşenlere eğiliriz bir tek!
Öyle onurlu yanarız yandık mı!
Öyle dimdik yanarız!..
Anlasana yar!
Nasıl yandım sana...
ANLASANA NASIL YANDIM SANA,
ANLASANA NASIL SEVDİM SENİ,
ANLASANA
Anlamadın yar!
Yalanın ve ihanetin insafızlığı bendeydi.
Eşkiya bir kahır biçti ömrümü..
Benden soruldu uykusuzluğun yük olduğu gecelerin hesabı!..
Yine de unutulmuş yaralarıma tuzdur adın.
Yollarımı açardı ölüm..
Ölüm gelirdi su gibi bakışlarından!..
SU BAKIŞLI DURU GULE
YAĞMURLARDAN ARI GULE
BİR GÖZ VURUP DÖNÜP GİTME
KOYMA BENİ DARA GULE
Yarım kalmışsam adamlığım ölmedi.
Ölüm tökezletir sadece..
Korkma ben düşmem yine de..
Herşeyden geçtim de bir aşkı geçemedim.
Bir aşka yenildim..
Şehirler eskittim, kapında bekledim!.
Açmadın!
Meğerse ölümmüş aşk diye aradığım!
Meğerse sulara yazmışım seni....
MEĞERSE SULARA YAZMIŞIM SENİ..
MEĞERSE RÜZGARA ÇİZMİŞİM SENİ..
YANIK KAVGAMDA SEVMİŞİM SENİ..
DÖNMESEN DE OLUR!
Dönmesen de olur ecelim beni aldıktan sonra!
Ölüm gelir, ben giderim!
Kendimi topladım ben hayattan..
Tuttum elimden, ağladım gözlerimi..
Aşk dedim attım içime!.
Sonrası kimsenin kalbini meşgul etmeyecek kadar basit!
İçimde bir sen aşk içinde..
İçinde bir ben, sen içinde..
İçinde bir biz, bin hiç içinde..
Sırrın kalemine perde indirdim
Ve ben bir kez daha yenildim!
Eşkiya bir kahır biçtiği ömrümde,
Unutulmuş yaralarıma tuz olan adını aldım,
İşte gidiyorum..
İŞTE GİDİYORUM..
BİRŞEY DEMEDEN, ARKAMI DÖNMEDEN
ŞİKAYET ETMEDEN
HİÇ BİR ŞEY ALMADAN, BİR ŞEY VERMEDEN..
YOL AYRILIMIŞ, GÖRMEDEN GİDİYORUM!.
NE KÜSLÜK VAR NE PİŞANLIK KALBİMDE..
YÜRÜYORUM SANKİ SENİN YANINDA!.
SESİN UZAKLAŞIR HER BİR ADIMDA,
AYAK İZİM KALMADAN GİDİYORUM!
GERDİĞİN TEL KALBİMDE KIRILMADI,
GÖNÜLKUŞU ŞARKIDAN YORULMADI..
BANA KİMSE SEN GİBİ SARILMADI!
IŞIĞIMIZ SÖNMEDEN GİDİYORUM..!
Gidiyorum yar!.. Eyv
hh..
YILDIZLAR AZALIR GİTME!
BU ŞARKI YARIM KALIR GİTME!
Gitmek yazgısı asılmış boynuma,
Duramam olmadığın hiç bir yerde yar!
Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın,
Kavgadır kalbimin gözündeki fer..
Bir devrimin eskimiş yüzüyüm ben,
Derinimde puslu ihtilaller..
Gurbete gidiyorum,
Olmadığın yerin gurbetine...
GURBETE GİDEN DÖNER Mİ DÖNMEZ Mİ
BELLİ DEĞİL BİLİRİM
BEN BİR KARAAĞAÇ GÖLGESİ BULDUM,
CEBİMDE ÜMİTLERİM...
Cebimde taşıdım ümitleri yar!
Heybemde ne var ne yoksa çalındı..
Yollarımı kesti haramiler..
Bir ciğerimi sökemediler,
Vermedim, içinde nefesin var diye!
Yanmış süt kokan sabahların eşiğinde bekleyen gece,
Gidiyorum işte..
GİTME AKLIM SENDE KALIR,
UYUYAMAM GECELERİ!
HİÇ AYRILMADIK SENİNLE..
DEĞİL BİR SENE BİR GÜN BİLE GİTME
Gidiyorum yar!
İçim köz...
Sözüm söz...
Gidiyorum!
Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın yar..
Ne beni seven ardımdan gelsin,
Ne düşmanlarım yoluma çıksın!
Bana bir tek kalabalık yalnızlığım göz kırpsın,
Arsızca.. Fütursuzca..
Tek dileğim ağlama yar!
Birgün gelir, bu hasret biter..
Ağlama yar!..
AĞLAMA YAR!
BİRGÜN GELİR, BU HASRET BİTER,
DÖNECEĞİM AĞLAMA..
BEKLE BENİ AĞLAMA!
Ağlama yar!
Bu aşka yanma..
Örterim de sokakları gözlerime,
Öyle uyurum..
Yastığım olur bu kentin duvarları.
Ocağım tüter mi bilmem,
Gurbetin soğuk yalnızlığında..
Üşürsen ben yanarım seni ısıtmaya!
Tüter ocağın yangınımla.
Yanmasam tüter miydi ocağın!
YANMASAM OCAĞIN TÜTER Mİ?!
VEFASIZ YAR'E SÖZ dEÇER Mİ?!
HER GÜNÜM YALAN OLDU ŞİMDİ!
SEVDİM SEN UNUT BENİ...
Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın..
Seni aramaktır, bulmaktır boynumun borcu!
Şehir şehir dolaşırım,
Kovulurum dokuzuncu köyden de uğruna,
Yine de yılmam,
Vaz geçmem seni aramaktan..
Üstüme yıkılan her durak,
Onurudur sensizliğe batmış yüreğimin.
Ve yokluğun..
Alır-gider neyim var neyim yoksa..
ALDI, GİTTİ NEYİM VAR NEYİM YOKSA.
KALANLARSA YALIN YALIN YANGINSA!
BU CAN BU BEDENDEN AYRILMIYORSA,
DAHA ÇOK ACIYLA YANACAK ÖMRÜM.!
Yanan, gönlümün direğidir.
Bir incecik sızı kalır derinimde..
Ve ben bu can bedenden ayrılmadan daha,
Yedi geceyi geçtim..
Yedi güvercin vurdum..
Yedi yıldız biçtim..
Yedi nehir içtim..
Yedi kez titredim bakışlarının sırtında..
Yedi yemin verdim..
Unutulmak kadar acıdır bazen yaşamak!
Ve ne yeminler bozdum,
Geceler büyürken sensiz!
Ne yeminler bozdum..
NE YEMİNLER BOZDUM,
GECELER BÜYÜRKEN SENSİZ!
NE YEMİNLER BOZDUM,
YILLAR GEÇERKEN SİTEMSİZ!
NE YEMİNLER BOZDUM,
TARİFİ BİLE İMKANSIZ!
SENİN İÇİN EY KARAGÜL!
Senin için geçtim şehirlerden..
Seni aradı bu yürek olmadığın her yerde.
Bir tutam hayat buldum..
Kopmuştu, çekilmişti bütün suları!
Unutulmuştu bütün sözler..
Ben sözleri yokluğundan var ettim!
Su dedim, içtim andımızı..
Kader dedim, "yaz" dedim.
Son şarkımızı..
YANDIM AMAN, ÖLDÜM AMAN,
SARARIP SOLDUM AMAN,
KAR BORAN YOLLAR, ARDIMDA SEVDA/N VAR.
BIRAKIP GİDEMEM!..
Gidersen yıkılır bu kent, diyordu şairler!
Sen beni bırakıp da git(mez)din!
Peki o zaman neden ben seni arıyorum!?
Neden gitmediğim her yerde oluyorsun!
Görmek için kapanacak gözlerim..
Kör bir ölümü yarım bıraktın!
Yarsız bıraktın!.
YARIM BIRAKTIN
YARSIZ BIRAKTIN BENİ
YALNIZ DEĞİL,
ISSIZ BIRAKTIN BENİ..
Issızlığımı ıskalamış bütün kalabalıklar..
Ve çarpık hüzünler döşemişler,
Bu kentin kaldırımlarına..
Oysa sen benden gittin gideli,
Hiç yılmadım seni aramaktan..
Yorulmadım..
Utanmadım..
Ağlamadım..
Ve ufka baktım..
Ve ufkum oldun!
Beni her sabah bağrına basan güneşinin,
Beni her akşam satacağını bilerek,
Bundan da utanmadım..
Gocunmadım..
Yorulmadım..
Kimseye dargın değilim!
Bir kendime ağırım.
Bir kendime dargınım.
Öyle ağırım ki kendime,
Sen benden gittin gideli..
ÖYLE AĞIRIM Kİ KENDİME,
SEN BENDEN GİTTİN GİDELİ..
TENİM KÜS OLMUŞ TENİME,
SEN BENDEN GTTİN GİDELİ..
ÖYLE BIKMIŞIM Kİ KENDİMDEN,
KURUDUM DÜŞTÜM DALIMDAN..
SANKİ RUHUM ÇIKTI CANIMDAN,
SEN BENDEN GİTTİN GİDELİ..
Gidişin bir şey eksiltmez ki yar!
Seni bulmaya çoğaltır beni en çok.
Gitmeye duran giden gün batımları,
Hangi hüznü saklar senden..
Benden..
İkimizden..
Gözümün bebeğiydin yar!
Emeğimdin yar..
GÖZÜMÜN BEBEĞİSİN!
BEDENİM, YÜREĞİMSİN..
SEVMELER EMEK İSTER,
SEN BENİM EMEĞİMSİN!..
Emeğimdin yar!
Unutulmuş yaralarıma tuzdu adın..
Kavgaydı kalbimin gözündeki fer!
Bir cebinde birikmiş kan buldum, kullanılmış hayatın..
Alıp, bağrıma bastın..
Öfkendi çaresizliğin anladım.
Öfken çaresizlikti bildim.
Öfken çaresizliğindi..
Anladım..
ÖFKE ÇARESİZLİKTİR BİLİRİM
ÇARESİZLİĞİNE ÖLÜRÜM
SESİNDE AÇAN BULUTLARA
İNAN HERŞEYİMİ VEİRİRİM
SANMA Kİ BİR YİTİKTİR HÜZÜNLERE SARILMAM
SANMA Kİ GÜLÜM BU HÜZÜN ÖLDÜĞÜMDE BİTECEKTİR
BİR GÜN MAVİ BULUTLARA BİNER SONSUZA GİDERİM
DOST SESİNİ DUYANA DEK KARANLIĞA GÜLÜMSERİM..
Ölürsem, karanlığa gülümseyerek ölürüm.
Ve o zaman biter işte sensizlikte yaptığım yaşıyormuş taklidi..
Son kez yoklarım o zaman ceplerimi..
Son dikişte bir yanlızlık bulurum elbet kendime..
Ölümden korksam, aşık olmazdım yar!
Beni en çok yanlızlığım yaralar..
Meğer ne yanlızmışız insanoğluysak..
Meğer ne yanlızmışız!
MEĞER NE YANLIZIZ İNSAN OLMUŞSAK..
YAPRAK GİBİ DAL DA SESSİZ SOLMUŞSAK!
YERİ GELMİŞ ACIYA DA GÜLMÜŞSEK,
SANA OLAN SEVDAMDANDIR, BİLESİN!
Bilesin ki yar!
Eşkiya bir kahır biçmiş içimi.
Bir şiir yazdım,
İçinde ismin hiç geçmedi!..
Üstüm kalsın,
Söyleyemediklerimden anla beni'
Sustuklarımdan tanı beni..
DÜŞLERDE SEVDİM SENİ, SÖYLEYEMEDİM..
SESSİZ ÖPTÜM NEFESİNİ, SÖYLEYEMEDİM..
SANA BEN ŞİİRLER, SÖZLER BÜYÜTTÜM,
SANA BEN GÖZÜMDE YAŞLAR BÜYÜTTÜM,
SANA BEN HUMMALI AŞKLAR BÜYÜTTÜM,
SÖYLEYEMEDİM!..
Söyleyemediklerimden, sustuklarımdan anlasana yar!
Sevdanın hası suskun olandır!
Şimdi yaşadığın şehirde,
Dilimde suslarla kapındayım.
Açsana yar..!
Unutulmuş yaralarıma tuzdur adın..
Tutsana yar, geldim işte kapına!.
GELDİM MUTSUZLUĞUMLA
YÜREK SUSUZLUĞUMLA
KOYNUNA AL DEMİYOM
EŞİKTE KOYMA BENİ
AÇ ELLERİN GİREYİM
SANA ÖMRÜM VEREYİM
KURUYAN DUDAKLARIMA
NEFESİNİ SÜREYİM
Nefesin tükendiğinde, gözlerime çark ettin karabasanları..
Bir elimi sana verdim, ötekini aramadın bile.!
Ne seni içimden terk edebildim
Ne de içimdeki sen beni terketti..
Yalnızdım hep yalnızdım, çünkü sen vardın!
Uçmak düşmeyi göze almaktı, uçamadım..
Kapında kaldım bir dilenci utancıyla!.
Öylece baktım uzaklardan...
Çünkü ben seni uzaklarda sevdim.
Ben seni tuzaklarda sevdim,
Ben seni yasaklarda..
BEN SENİ UZAKLARDA..
BEN SENİ TUZAKLARDA..
BEN SENİ YASAKLARDA SEVDİM!..
Ben aşkta izin aramam ki yasaklar sustursun beni!
Eşkiya bir kahır biçmiş işte ömrümü..
Bir yangın geçivermiş yamacımdan
Belki yanmaz taş-duvar ama
Büyük yangınların izini taşır yar!
Ve bilirsin uzun lafın kısası da olmaz,
Yüreğimi yaksa da hüzün..
YÜREĞİMİ YAKSA DA HÜZÜN
ELE KARŞI SOLMASIN YÜZÜN
YEDİVEREN GÜL GİBİ DOĞDUN İÇİME
ŞİMDİ BANA DEĞER HER SÖZÜN
Bulamadım şu yaralarıma en uygun azadı.
Sonrasında kavgalar.. Küskün ölümler..
Hayat bana öğretti,
Güneşin ve güllerin bir tek kendilerine batmadığını!
Aynı yollardan geçsem de farklı sehpalarda idam edildim hep!
Ne sen'li bir yarın bıraktın ne de nefret ettin benden..
Nesine yandım ben bu yarin ahh!
Nesine kandım. . .
NESİNE YANDIM BU YARİN
NESİNE KANDIM BU YARİN
Yandım, yandım da yine de unutmadım en deli hüznü,
Kor oldum ateşlerde..
Yakanlara değil, düşenlere eğiliriz bir tek!
Öyle onurlu yanarız yandık mı!
Öyle dimdik yanarız!..
Anlasana yar!
Nasıl yandım sana...
ANLASANA NASIL YANDIM SANA,
ANLASANA NASIL SEVDİM SENİ,
ANLASANA
Anlamadın yar!
Yalanın ve ihanetin insafızlığı bendeydi.
Eşkiya bir kahır biçti ömrümü..
Benden soruldu uykusuzluğun yük olduğu gecelerin hesabı!..
Yine de unutulmuş yaralarıma tuzdur adın.
Yollarımı açardı ölüm..
Ölüm gelirdi su gibi bakışlarından!..
SU BAKIŞLI DURU GULE
YAĞMURLARDAN ARI GULE
BİR GÖZ VURUP DÖNÜP GİTME
KOYMA BENİ DARA GULE
Yarım kalmışsam adamlığım ölmedi.
Ölüm tökezletir sadece..
Korkma ben düşmem yine de..
Herşeyden geçtim de bir aşkı geçemedim.
Bir aşka yenildim..
Şehirler eskittim, kapında bekledim!.
Açmadın!
Meğerse ölümmüş aşk diye aradığım!
Meğerse sulara yazmışım seni....
MEĞERSE SULARA YAZMIŞIM SENİ..
MEĞERSE RÜZGARA ÇİZMİŞİM SENİ..
YANIK KAVGAMDA SEVMİŞİM SENİ..
DÖNMESEN DE OLUR!
Dönmesen de olur ecelim beni aldıktan sonra!
Ölüm gelir, ben giderim!
Kendimi topladım ben hayattan..
Tuttum elimden, ağladım gözlerimi..
Aşk dedim attım içime!.
Sonrası kimsenin kalbini meşgul etmeyecek kadar basit!
İçimde bir sen aşk içinde..
İçinde bir ben, sen içinde..
İçinde bir biz, bin hiç içinde..
Sırrın kalemine perde indirdim
Ve ben bir kez daha yenildim!
Eşkiya bir kahır biçtiği ömrümde,
Unutulmuş yaralarıma tuz olan adını aldım,
İşte gidiyorum..
İŞTE GİDİYORUM..
BİRŞEY DEMEDEN, ARKAMI DÖNMEDEN
ŞİKAYET ETMEDEN
HİÇ BİR ŞEY ALMADAN, BİR ŞEY VERMEDEN..
YOL AYRILIMIŞ, GÖRMEDEN GİDİYORUM!.
NE KÜSLÜK VAR NE PİŞANLIK KALBİMDE..
YÜRÜYORUM SANKİ SENİN YANINDA!.
SESİN UZAKLAŞIR HER BİR ADIMDA,
AYAK İZİM KALMADAN GİDİYORUM!
GERDİĞİN TEL KALBİMDE KIRILMADI,
GÖNÜLKUŞU ŞARKIDAN YORULMADI..
BANA KİMSE SEN GİBİ SARILMADI!
IŞIĞIMIZ SÖNMEDEN GİDİYORUM..!
Gidiyorum yar!.. Eyv
