bakislar

En çok seni özledim ben. Karşı komşunun sokağa çıkacağı zamanı beklemeni. Her teyzeyi annen gibi sevmeni. Sanki ayıpmış gibi kimselere söylememeni. Ve o bisikleti ilk gördüğünde koşuşunu. Yağmurlu bir günde annenin elinden yediğin ekmeği. Islanan sokaklara bakıp duygulanmanı. Ve seni çok özledim...

çık yola, gönülden çık beden kalıbından arınıp kalbe sığarcasına aşıp o dereyi/deriyi ummanlara koşarcasına gönül koymadan engellere, baş koy bu sevdaya sabırla erit elemleri, azimle göğüsle özlemini hatırla ki, yakınmamalı ki yakınlaşmalı o en yakına iştiyakla çal kapılarını ürkek...