bilmem

[FONT=Cambria][COLOR=#0d0d0d] Orjinal boyutu icin tiklayin 960x720px. [FONT=Cambria] [FONT=Cambria][COLOR=#0d0d0d]Haydi... [FONT=Cambria][COLOR=#0d0d0d]Ne olur ağlama [FONT=Cambria][COLOR=#0d0d0d]Sil gözyaşlarını, umutlarını buğulama [FONT=Cambria][COLOR=#0d0d0d]Bana böyle çaresiz ve melül...

Orjinal boyutu icin tiklayin 720x516px and 43KB. Ağarsa saçlarım Hiç gülmese şu hicran içinde ki kalbi yadlarım Söyle niye sussarım, gözyaşlarımı sessizce sahibi için bırakırım Nar içinde ufkum ağarır, nutkum nasıl bir baharın lahzasında nefes alır Hazan içimde biter yanarım...

Ayrılığın bilmem kaçıncı gecesi, yine seni düşünüyor ve arzuluyorum. Bir türlü çıkaramıyorum kendimi, daldığım o sonsuz düşüncelerin içerisinden. Bir çıkar yol,bir umut ışığı bulamadım kendime bazen hata bende mi diye soruyorum o taş diye adlandırdığın kalbime,soruyorum duygusuz diye tabir...

Zihnim... Abluka altında inlerken, Kalbim dirliğe hasret çekerken... Ruhum... Hicran içine nazar iken, Uyanmak, kalbi olmak ve ne zor! Canın... Canana tevessülü olunca, Aşk kendi ikliminde anılmayınca... Hilkat... Yozluğunda solumak varsa, Hüznü hıçkırıklar, şimdi yanımda! Beşer...

Artık içim sızlıyor Dinmeyen figanım halime geçit vermiyor, sabrım niye titretiyor Kanaat etmek neden acı veriyor, gözlerim mecalsiz birşekilde hala bekliyor Ah etmek, yeis içinde sürüklenmek ağrıma gidiyor, bilmem ki hasret ne söylüyor Nerden tutunsam Dizlerimin bağı çözülüyor, gam sinemde...

Diliyorum ki çok geç olmasın Kalbinin asudeliği ruhunla anlamlaşarak aksın Aşk için sorgulanmasın, mananın hakikatinde elbette anlamsın Lakin gönlün yalnızlık yaşamasın, hasretin hazanında yorgunluğa kanmasın Ne korkunç gecelerin elindesin Hissiyatın prangalarındaki sancıların kederisin...

- Gözlerimden yaş boşalıyordu. Oysaki bu konuda pek alışkanlığım yoktu. Halin fakirliğinde, kalbin sevgiye hasret iklimiyle nefesleniyordum. Yapraksız bir dal misaliydim. Şevksizliğe gark olan hicranı abideydim. Ne gülmeyi bilirdim ve ne de tebessüm için yüreğimi hasredendim. Bilmek için...

Masumiyeti ne kadar çok arzuluyorum Kaybolan kalbi ahengi, zihni muvazeneyi, ruhi muhayyileyi bulamıyorum Herşeyin basit olanını sevemiyorum,neden niteliğin bu kadar üzerinde duruyorum Mizan için ne kadar dertleniyorum, hala heveslerinin peşinden mi sürükleniyorum Gençtir, kanı dikine akar...

Vazgeç Artık, söyleme hatırlatma Biz zamanlar yaşanan hatıralar saklı kaldı Maceramıydı Ömrün sayfalarında sancıydı Ne kaldı hicran bir an durmadı hep sızlattı Dinlediğim Şarkılar sanki ızdırapdı Hasrete gark ederek solgunlaşan susuzluktu Nefesim Yettiğince umut hazdı Lakin varlık olmayınca...

Bıraktım artık yeter be yeter artık Dursan da, baksan da, gitsen kapı açık Ne yapsan asla ilgilenmeyeceğim bilesin Kalbimi terk etmeyeceğimi elan düşünesin Sabrettim yıılardır dayandım, yılmadım Seni tanımayı, zamana bıraktım, kızmadım Kahırlanmadım, hiç aldırmadım, sabırla yaşadım Hep...

Kalbinden Haberdar olan, Sessizliğini içine akıtan Anlamında olmakla birlikte, Bir Serzenişin Hal dilinde ki Sitemini dillendiriyor… Bu Kadar Duyarsız Kalma, halimi anla, Kalp Yalnızca Sense var sanma, Aşkı, Sevdayı Masumluğu içinde Sorgula manasına gelmektedir… Kalp...

Yine sensiz Nefeslenirken ürperti içinde Bir kahır geçiyor içimden Sensizlik yaşadığım hasretimde Yeter dön artık Halimi yönsüzlüğe bıraktın Mefkûrem daraldı Sensiz umutlarım ayazı yaşadı Ne gece Ne de temaşa eden mah Yıldızlarda artık benden uzak Dön bir kez de sokak lambalarına...

Artık Anlaşılmaz oldu Bu meramı an hakikatlerim Savrulan bedenim ve zafiyetlerim Bilemem ki Şimdi bu ahvalimle Kime ne söylerim, haya ederim Halin tahtı olan ey yüce efendim Sukut-u hal Eylemek isterim, ne söylerim! Ne edepsizim, hadsizim ve sefilim! Lakin senin günahkar ümmetinim Lakin...

Ne vakit bir ney işitsem Pervazları okşayarak çığlık atan rüzgârdan geçsem Hicranın sayfalarında bedbinliğimle yüzleşsem annem aklımda Çok çaresiz ve sessizdi Son nefeslerinde her şeyden habersiz ve renksizdi Müteretlik kuşanmış ve kaygıyla iç içe kalan nefesle şevksizdi Çaresiz başucundaydım...

Hangi gecenin sabahından söz edeyim Sürurun firkatiyle umut besleyeyim, şevke ibretle nazar edeyim ve serinleyeyim Kimseye söz etmeden, derdi gamımla bütünleşeyim, hiçbir nefese acı vermeyeyim Mütemadiyen düşüneyim, ilmi talim edeyim, nefsin badiresini kalbimde hissedeyim Bir gün olsun ki...

[FONT=Palatino Linotype, serif] [FONT=Palatino Linotype, serif]Vakit durmadan vuslatı için bir yakarışa namzettir [FONT=Palatino Linotype, serif]Gül hiç kokmaz mı, melul hali gönülleri bulmaz mı, aşk malikine ait bir esini ilhamdır [FONT=Palatino Linotype, serif]Hakikat ne zamana kadar...

Kuralına uyulmayan bir hayatın içindeyim Nice kaleler fetih edilmişken, cenkler nefesleri kesmişken nerdeyim Bekleten hakikatin, dilenen maslahatın, tevdi edilen fütuhatın arifesinde miydim Vesilelerin şehre dildiği kütüphaneyi, arşivleşmiş her anı nefeslenmek için elemleyim Sormuyorum aklıma...