halmis

  1. MustafaCİLASUN

    Meğer ne gafletmiş, esireden bir halmiş!

    Sevmiştim bir kere mana derinliğini Mest ediyordu işleyerek halden içeri Nutkum kesildi şevkim devrana girdi Öğüttü sanki bir değirmen emsaliydi Tutamadım kendimi serdettim halimi Nereden bilirdim sevdanın hazin dilini Gönül ne ki aşk manimi kim bilecek ki Duymak ne yazar idrak...
Üst Alt