hasreti

Ne vakit bir ah etsem içim titret aniden Sinemde derlediğim meyan sadetinden Hüzün zerkeden kederin sessiz sesinden Sinemi burkan hicranın ümit şevkinden Nereye baksam, gözlerim arar nedense Yalnızlık nükseder sessiz tebessümünde Yadımda silinmeyen en nadide edebinle Sessizlik, bir demdir...

Yaslanırdım Şöyle kendimce Anılarımın gölgesinde ki deruni bir hüzne Dinlenirdi Hicran şarkıları sessizce Özellikle ud ve tamburdan dinlediğim ahenkte Mızrabı Vuran sazendenin Yansıyan yüz hatlarından okunuyordu nedense Kalbi sayfalarımı O an bir bir açardım ve hislenirdim Anılar...

Ne desem gönlüme geçmiyor sözüm beni benden aldı evlat hasreti vuslata umutsuz bakar hep gözüm yüreyimde yanar evlat hasreti kapılar kapandı bir bir yüzüme yaşlar mekan kurdu iki gözüme gitmiyor uzanan yollar çözüme kararttı hayatımı evlat hasreti özenmekmi ele bilmem kaderim gelecekten yoktur...

EVLAT HASRETİ Ne desem gönlüme geçmiyor sözüm. Beni benden aldı evlat hasreti. Vuslata umutsuz bakar hep gözüm. Yüreğimde yanar evlat hasreti. Kapılar kapandı bir bir yüzüme. Yaşlar mekan kurdu iki gözüme. Gitmiyor uzanan yollar çözüme. Kararttı Dünya'mı evlat hasreti. Özenmek mi ele,bilmem...

EVLAT HASRETİ Ne desem gönlüme geçmiyor sözüm. Beni benden aldı evlat hasreti. Vuslata umutsuz bakar hep gözüm. Yüreğimde yanar evlat hasreti. Kapılar kapandı bir bir yüzüme. Yaşlar mekan kurdu iki gözüme. Gitmiyor uzanan yollar çözüme. Kararttı Dünya'mı evlat hasreti. Özenmek mi ele,bilmem...