Kimsem yokken beni yalnız Sen anladın,
Beni anan, halimi gören, kısık sesimi işiten Sendin…
Yoktum, çaresizdim, güçsüzdüm…
Uzatacak elim, diyecek dilim yoktu
Sen elim oldun, dilim oldun, gücüm oldun, çarem oldun…
Ben aczimin şuurundayken azametin beni korurdu, kavurucu güneşlerde bırakmazdı...