sessizce

Bilmem ki nerden başlayayım Halinin bariz suhuletine belki çok yabancıyım Lakin sakinliğin esrarında ki bir hancıyım ve temaşa ile duacıyım Yıllar var ki ne derleri bırakmıştım Kendi ahvaliyle hemhal olan aciz bir muradım Kimden haddim olmayarak ne umarım, yalnız sokakları koklarım...

[FONT=Georgia, serif]Yüreğimde [FONT=Georgia, serif]bir hiddet var [FONT=Georgia, serif]An be an [FONT=Georgia, serif]İçimi titreten bir nazar [FONT=Georgia, serif]Har, [FONT=Georgia, serif]neye yarar yar [FONT=Georgia, serif]Ruhuma zerkettiğin [FONT=Georgia, serif]Burukluk dağlıyor...

Gecenin matemiyle seni anıyorum Yokluğunda sokakları arşınlıyorum Kuşlara soruyor medetle anlıyorum Onlara bakıyor, halimi anlatıyorum Aşk bu mu soruyor çileyi anıyorum Yârin serencamında aciz kalıyorum Halin devranıyla, öteleri yaşıyorum Aşkla kalb dirliğinde sürur arıyorum Yapraklar bir...

Bazen böyle söylenmek geliyor içimden Ruhumun edebini ve kalbimin firkatini düşünmeden, ah u zar ederken Bahtımın hiçbir zerresinde söz sahibi olmadığımı bilirken, iradem zafiyetler içindeyken Sinemim hicranı dinmek bilmezken, hüzün her vakit yanımda sadık refakatçim olurken Şehrine malik...

Söyleniyordum kendimce Her kelimenin hakkını teslim edercesine ve bir şevk ile Dalıyordum derinlere, en bakir hiselerin hilkati mucibince,götürdüğü melale Ne kadar yadetsem, edebin rahlesinde bir ömür inlesem, firkati haz ile nefeslensem Bir sözüm yok feleğe Beni benden alan nefesin...

Ne olmuştu halimize Hisseden kalbimizin münbit iklimine ve edebi hassasiyetimize Ruhumuzun bahtımız için ektiği umut ağacına,maveraya uzanan sevdamıza Kimi vakit sessizce akıttığımız gözyaşlarına,sabrettiğimiz aşkın şevk bayrağına Nerde yanlış yaptık Hangi vesveseye kapımızı araladık,zaten...

Gözlerin nazar ederken meftun bırakıyor Seni âlemler içinde ne çok manalaştırıyor Bir başkalaştırıyor tutkuyu elan yaşatıyor Ummanın seyrinde badirelere duçar kılıyor Bir masumluğun izlerini sürüyorum seninle Bir yaprağın teslimiyetinde şadırvan izinde Kuşların ürkekliğinde gülün güzel...

Gönül,insan sülbünün deryasıdır Lamekan olan bir zamandan sudur eden, aşk-ı vuslatın şiarıdır Kimi zaman hicran ve bazende hüzünle yol alan bir seyr-i devranın iştiyakıdır Ne kadar ihlasa erişirse, hal’ini kal’iyle müsavileştirirse nazargah olan makamdır İnsan, kul olmaya azmetmelidir Ruhunun...

Neden anlaşılmaz oldu halin Yıllara sari bekleyen umut içinde ki suskunlaşan melalin Sancı zerkeden, kimi vakit ruhuna hüzün veren,her lahda ibreti önceleyen Ne zaman yalnız kalsan ve içinden çıkamadığın ezayı saklasan hıçkırıp kalırsın Işıklar bir bir sönerken Nefesin merak içinde derinliğin...

Dinmiyor yılların hicranı Sinemi kuşatan firkat sancılar, yalnızlığımın sessiz çığlıkları Umut beslediğim şafakları, nazar ettiğim sabır lahzaları, kanaat dileyen acıları Hangi eşikte nefeslenmeliyim ve kapanan o kapıların yeniden açılmasını beklemeliyim Yüreğim sessizce ağlıyor Hazanlaşan...

Ne kadar bilmek istemesemde Hakkın yolundan kalbimin fakirliğiyle solgun yürüsemde Hukukum adına akidemi maslahatlarla azimetten el çektirip titresemde Bilinmeyenler girdabında nefeslenince Ruhum kendi insicamında nasihatler etsede ne çare Ayetler gözlerimin önünde bedbinliğimi sigaya...

Her vakit lahza kendi lisanoyla sormuştu İçinden çıkamadığım ve bir tutkuyla bağlandığım derd-i gamımı Emel adına hezeyanımı, azim namına sarfettiğim hırsımı, içine düştüğüm ahımı İnanç dediğim kuruntularımı, tahkikine erişemediğim hakikatte salan umutşarımı Nasıl olsa bir ömrü zaman...

Yüreğimde bir burukluk var Hüzün sağanakları sinemi burkar, mevsizsiz bir kar suskunluğumu bozar Sessizliğin dirliğinde ve edebin sahnesinde fersiz gözlerim figan ederek bakar Merakım artık neye yarar hali fakirliğime kim meylederek ülfetiyle kalbimi yoklar Kimi zamanlar akmıyor sular...

Öncelikle Hilkatini zorlayan Marazlardan uzaklaşırdım Kuvvetin Sahibine anlık kaygılarımı Teslim ederek daha yakınlaşırdım Yozluğun Veya rekabete muhalif Solgunluğu kalbimde tutmazdım Halimi kuşatan Dertleri, ziyadesine gark Ederek hamdın kapısını aralardım Nebatat Ve hayvanatın...

Bugün hüzünlüyüm şehir çok suskun Sanki naçar kalmış ayaz eşiğindeyim Yanağıma dokunan ağlamaklı esinti Gözlerimde can çekiştiren bir an sanki Tutsaklığın girdabını yaşatıyor sevdam Gecenin hayıflığında bir duruş sergiledi Korku bu amansız kuşatmada hiç yoktu Şehir yorgun düşmüştü akşamın...

Bilmem ki nasıl söz edeyim Sinemde nükseden hazanı nasıl gizleyim, ya sabır demeliyim Her arzumu nasıl bir zaviyeden değerlendirmeliyim, emel yoruyor görmeliyim Ancak umut ile beslenmeliyim, zikrederek kalbimi ihmal etmeden nefeslenmeliyim İnandım demekle iş bitmiyor Gerekçelerine vakıf...

Geçip giden zaman niye çığlık atıyor İçinden geçtiğim her lahza idrakim için kol kanat geriyor Okuduğum onca hikâyeler nasıl bir ibretten söz ediyor, ömür törpüsü eritiyor Hangi sağanağın altındasın, bilmem ki hakikaten farkında mısın, kalbin ne istiyor Ten örtündür, aşk ise hakikatindir Ehl-i...

Bazen.... Nasılsa kendimi Alamıyorum doyasıya hıçkırmaktan Silik ... Duvarlara bakarak Anlam aramaktan mana solumaktan Korkarım... Hiddetle derinliğimde Kaybolmaktan, ben zaafı bakımından Boğulmadan... Darlığı yaşatan ağadan Ve sızarak ortalığı yasa boğdurmaktan Hiç bir...

Sizin İçtenliğiniz ve zarafetiniz Satırlarınızda sunduğunuz naifliğiniz Şimdilerde Kuraklığı yaşadığım gönlüme Serabı değil, suyu o an gösterdiniz Bilirsiniz Halinde terennüm edenler Tahayyül ikliminde çok yeşerirler Her zaman Tahkik, idrak ve tefekkür Onların asla vazgeçilmesi olurlar...

Haz ile Uçanlar telli kanatlar turnalar Bana sevdiğimden bir haber getirmediler Görünüp Gittiler özümü serinletmediler Yârimden ne bir selam nede söz ettiler Kanatlarını Çırparak asudeliği anlatan Turnalara kayıtsız kalmaz nice sevdalar Merakın Mefkûresiyle yaşanan bu aşklar İnsanı...