Uzandım o ellerinde tuttuğun çiçeklere
Ne kadar hak ettiğim benliğin derdiyde
Seni halk eden Halikın hükmüyle o nefese
Bir aşk ikliminde çekilen hasret şevkiyle
Ne anam ve ne de babam, o aşka susayan
Günlük öğünü için nefes alan her türlü can
Damarlarda dolaşan kan, kalple anlamlaşan
İnsan...