Hep bakardım, ibreti nazarla anardım
Nerde bir gariban görsem, hiç arlanmadan bir vesileyle yanına yanaşır, soradım
Hele mahcubiyet içinde sıkıldıklarını görünce, içim gider , o an empati kurardım
Nihayetinde bir insandım, düşünmek için risalelerin nidasına dalardım, dona kalırdım
Meğer ne...