.
Yar…
Niçin bu kadar
Bitap ve yorgunum
Hazan gibi solgunum
Zemheri misali vurgunum
Hiçbir
Lahzaya sözüm yok
Özümden kalan umut çok
Yalnızlığın rıhtımlarında
İçime saplanır amansız bir ok
Kime
Nasıl söylesem
Sükûtumun güftelerini
Ruhumun hicran sahnelerini
Gözlerden düşen o Kadreleri...