umudun

Umudun Ateşini Taşımak Umudu taşır sırtında Umutlar çoğaltmak için Bekler işe koşmadan Durakta… Yalnızdır çevresine baktığında Gözleri siyah elleri güzel Onlarca insanın içinde Cesarettir kendisi Bir ayna gibi yakar ortalığı Sessizce içindeki öfkesini Güzel gözlerine bakınca anlarsın...

Başlamıştı yine yüreğime karlar yağmaya Umutlarım ki sırılsıklam olarak hastalansa Sessizliğin hüznü halimi burksa da aldırma Bakalım ne çıkacaktı, durağın yalnızlığında Hani bazen, unutulan bir hicran kuşatır ya Nereye baksan hazan sinende azap olunca Hal efkârın salıncağında ağlayarak bakınca...