''Ey benim gönlümün huzuru, rahatı; ey benim gönlümü kıran, perişan eden aziz varlık !
Ey hiçbir suçum yokken kendini benden çeken sevgili!
Sen gittin, benden uzaklaştın ama gönlümden dışarı çıkmadın, gönlümden uzaklaşamadın! Çünkü sen, bir mum gibisin; gönlüm, canım da senin fenerin!
Benim canım, senin canın; senin canın da benim canım! Hiç kimse iki bedende bir can görmüş müdür?
Seninle buluşmak, benim hayatımdır; senden ayrılmak da ölümümdür!''
Hz.Mevlana