hicran

  1. MustafaCİLASUN

    İzanına eriştiğim an,sinemde anlam bulan hicran!

    Nedendir bilinmez gelecek an Kalp ikliminde mukadder olacak çetrefilli zaman Hevesler ruhumda vazgeçilmez hicran ve hazan Dillere pelesenk oluyor her an Vazgeçilemiyor kuvvet dengesinde ki hali perişan Aşktan bahsediyor geçen en muazzam kutlu olan heyecan Âlem düşman oluyor nasılda...
  2. MustafaCİLASUN

    Dinmeyen bu hicran niye, ah u zarım var biline!

    Henüz Adımlamaya başladığım Zamandan bu an’a kadar arkasında sürüklendim Bazen Sessiz bazen de nefessiz Devran içinde arşınlanan bir deniz nizamsız nefis Gel Zaman git zaman derken Halin sahifelerinde kederlenip hüznü nefeslenirken Yokluk Kuraklıkta susuzluk Umutlarda solgunluk...
  3. MustafaCİLASUN

    Hicran ruhumdan ilzam eden bir ar!

    [FONT=Georgia, serif]Ey suskun yar [FONT=Georgia, serif]Ne vakit kalemi elime alsam [FONT=Georgia, serif]Sinemin hüznünden akseden serencamı yazsam [FONT=Georgia, serif]Yıllara sari hasretin feveraniyle sessizce ağlasam ve yine ansam [FONT=Georgia, serif]İçimi titreten [FONT=Georgia...
  4. MustafaCİLASUN

    Sinemde durur figan, sabır ne hicran!

    [FONT=Georgia, serif]Kalbimi teskin etmeliyim [FONT=Georgia, serif]Aklıma ne gelirse hemen serdetmemeliyim, düşünmeliyim [FONT=Georgia, serif]Vakt-i saati için tefekkür etmenin feyziyle muhakeme edip demlenmeliyim [FONT=Georgia, serif]Halin deminden südur edecek aşkın kalini beklemeliyim, onunla...
  5. MustafaCİLASUN

    İçimde dinmeyen bir hicran var ey yar!

    Yoksun işte Şimdi ben akşamlar gibi yorgun Hazanın kadrinde çaresiz yaprak gibi solgunum Unuttum artık Baharları, şakıyan kuşların ahını Sende kaldım, baharımdın, acılar içinde ne bıraktın Nerde aramadım Adımlamadığım mekânlar mı koydum Gecenin sessizliğinde hırçın dalgalardan medet umdum...
  6. MustafaCİLASUN

    Hicran sızlatır, ah çaresiz halime kalır!

    İstemesem de bir gün gideceksin Zamanın çığlıkları sarhoş ederken Yoksul hayallerin sarılmalarında Gece kanarken gözlerim silmeyeceksin Kuşatılmış sokakların çirkin suratlarını Durma sal bir an evvel üstüme kederlenme Kırılsın tüm düşler, aşklar kuytulaşsın Salarım yalnızlığımı düşlerinin...
  7. MustafaCİLASUN

    Nereye nazar etsem hicran sinemde yar!

    Ruhumun alcığından Kalbimin darlık içinde sancılarla çırpınışlarından Halime tebarüz eden ön yargılardan ve zanlardan kime sığınayım Kimin huzurunda anayım Ruhumu ve kalbimi sahibinden emin olarak varayım Nefsin labirentlerinden ve irademde ki acizlikten nasıl kurtulayım Bilincin var...
  8. MustafaCİLASUN

    Çölün o sessizliğinde yaşadım hicran aşkını!

    Ne kadar vezih bir dili vardı Tüm uzuvlarımı bir bir etkileyerek kendi melalini hüzünle yaşattı Sessiz ve reinden hissettiğiğm tınılar vardı, ötenin senasından bahsediyorlardı Ruhum hiç yabancılık yaşamadı,kalbim yaşadığı şaşkınlığı üzerinden hiç atamadı Her lahzasında feyiz sardı Sualler...
  9. MustafaCİLASUN

    Ateşlere salan, çaresiz bırakan ne hicran!

    Dinlediğim bir kasiden alıp götürtü Rahmetli Bekir Sıtkı Sezginin manevi iklimi ne kadar bereketli ve latifti Hal ehli bir mükişinas ve zarif bir vecdin sahibiydi,gayretleri pek muhteremdi Kur’an tilafeti ve kasideyi serdediş sezgisi ne kadar içliydi,o sevginin nişanesiydi Yaptığı...
  10. MustafaCİLASUN

    Hicran içinde, kalbim bilmem ki hangi firkatte!

    Zihnim... Abluka altında inlerken, Kalbim dirliğe hasret çekerken... Ruhum... Hicran içine nazar iken, Uyanmak, kalbi olmak ve ne zor! Canın... Canana tevessülü olunca, Aşk kendi ikliminde anılmayınca... Hilkat... Yozluğunda solumak varsa, Hüznü hıçkırıklar, şimdi yanımda! Beşer...
  11. MustafaCİLASUN

    Söyle bana ne oldu, kalbimi hicran vurdu!

    Gözyaşlarım hiç durmadı Hasret sineme ne derin bir sızı bıraktı,firkatin ruhumdaydı Ne müşkil bir sancıymış yıllarca peşimi bırakmadı, yalnızlığın ahını yaşattı Nereye baksam göçüp gidene ağlasam, ruhumun hicranıyle başbaşa kalsam ne ahtı Ne zaman andımda seni Derin bir keder alıyor yüreğimi...
  12. MustafaCİLASUN

    Sen ağlayınca, yüreğim hicran sağnağında!

    Ne kadar zarif ağlıyorsun Letafetle temaşa ederek sileri yılmadan demliyorsun Kefen güzelliğinde ve ötelerin dirliğinde suhuleti ruhuma zerk ediyorsun Lakin ne kadar layıkım Biliyorumki an ve zamanda bedbin ve yılgın yolcuyum Umutların kadresinde ve geleceğin güzelliğinde hicranla sürekli...
  13. MustafaCİLASUN

    Niye Sessizliğin Seyrinde Ve Hicran İçinde Hisleniyorum!

    Henüz nasıl anlatacağımı bilemiyorum Edebin feyzinde kalbimin fakirliğinde yalın halini özlüyorum Hasretin kadrinde ve halsiz kalan dirliğinde mahcubiyetime yöneliyorum Oysa çok haklıydın çok geç kalınsa bile Hakkaniyet teslim edilmelidir ruhum hicran içinde inlese de Lakin ömrü yelpazemde...
  14. MustafaCİLASUN

    Kalbime firkat yaşatmayan an ve meftun edenbir hicran!

    Gözlerin nazarı Uzaklardan süsülürken Sevdamın kefeninin biçildiğini Hissediyorum onu hiçbir an unutamıyorum Sen yüreğinde Onmaz fırtınaların dalgasında Bizar kalıyordun, hiç bir umut bulamıyordun Yüreğimi Yoluna serdiğimi hissettiğin halde Hala direniyorsun ve sevmediğini...
  15. MustafaCİLASUN

    Nasıl bir hicran, hasreti çekilen an ve burkan zaman!

    Yaslanırdım Şöyle kendimce Anılarımın gölgesinde ki deruni bir hüzne Dinlenirdi Hicran şarkıları sessizce Özellikle ud ve tamburdan dinlediğim ahenkte Mızrabı Vuran sazendenin Yansıyan yüz hatlarından okunuyordu nedense Kalbi sayfalarımı O an bir bir açardım ve hislenirdim Anılar...
  16. MustafaCİLASUN

    Neden vazgeçilemez, kalpte hicran giderilmez!

    Artık Ne bahara nede ayaza Kayıtsız kalamayacağımı anla Gecenin Sabahına bir nazarla Melale yaşattığın acı yalnızlığıma Önümde Ömürden vazgeçmek var Hülasasını anlatırım umutla hazana Şayet bahar Seninle anılacaksa eğer Aşk serabıma çiçekler sunsa sancıyla Meğer ki o yar Soyut bir...
  17. MustafaCİLASUN

    Duyma hıçkırıklarımı ve hicran içinde ki yalnızlığımı!

    Düşündükçe Geliyor işte yaşlar Gözlerimden boşalan hicrani yakarışlar Şu hissiyatımda Dinmeyen sancılar ve o samimi niyazlar Sinemde dalgalanan ne Hazzı aşklar yârin derdiyle Sessizlikte dil-i hal haykırışlar kime Asla isteyemem Onu üzecek her hali ve melali hevesi Sinemde...
  18. MustafaCİLASUN

    Gün çekildi, hicran sessizce refakat etti!

    Bilmem ki nasıl söz edeyim Sinemde nükseden hazanı nasıl gizleyim, ya sabır demeliyim Her arzumu nasıl bir zaviyeden değerlendirmeliyim, emel yoruyor görmeliyim Ancak umut ile beslenmeliyim, zikrederek kalbimi ihmal etmeden nefeslenmeliyim İnandım demekle iş bitmiyor Gerekçelerine vakıf...
  19. MustafaCİLASUN

    Hicran yine yanımda, yağan her yağmurda!

    Yağan yağmurdan ıslanan yanız topraklar değildi İliklerime kadar nüfuz eden yalnızlığımda bendim Çaresizdim, umudun katresinde sinmiştim tendim Geçmişten habersiz, geleceğinden ümitsiz biriydim Yağmurdu yıllarca gözlerimden fütursuzca akanlar Yeşertmiyordu yüreğimde kuruyan şu zavallı...
  20. MustafaCİLASUN

    O an ve hissedilen bir zamandı bu hicran!

    Tefekkür panayırının sakinleri Çok farklılıklar oluşturuyorlardı Bu farklılıklar tabidi Hiç sarfı nazar Etmeyeceğimiz zenginlikti Argümanlar, söylemler Örfler, net değildi Sanki bir karmaşaydı En’ler, ben’ler, latifeler Taltifler, hüccetler, akıl danelerdi Oysaki panayır bir...
Üst Alt