Ayyüzlüm
Yeni Üyemiz
Meşhurların Son Sözleri
Vehbi Tülek
“Benim bedenim çürümeyecek!..”Demdemekî adında bir zat yanındakilere şöyle der: “Ben hocamın duasını aldım, bedenim eskimeyecek ve çürümeyecek. Beni kabre koymayın!”
Dürerü’l-Ukûd kitabında şöyle bir hadise anlatılır: Tarihçi Takiyyüddin el-Makrizî’nin anlattığına göre, kendi yaşadığı zamandan 500 yıl önce, yani hicri 336 yıllarında vefat ettiği bilinen Muhammed Demdemekî isimli velî bir şahsın cesedi, Şirvan bölgesinde (Azerbaycan) bir dağdaki mağarada sağlam ve oturur vaziyette bulunuyor imiş!
“HOCAMDAN BÖYLE DUA ALDIM”
Tarihçinin onu gören birçok kişiden naklettiğine göre, Demdemekî bulunduğu taş mağarada teşehhüd oturuşu gibi ve kıbleye dönmüş bir vaziyette imiş. İnsanlar onu bölük bölük ziyaret eder, Resulullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Efendimize salevat getirilince o başını kımıldatırmış!
Bu zatın açıktaki cesedini defalarca gömmeye kalkmışlar, fakat buna imkân bulamamışlar... Timur Han, Azerbaycan’ı fethettiğinde bu zattan bahsetmişler. Onu görmeye gitmiş ve onu alıp diğer evliyanın gömüldüğü gibi toprağa gömmek istemiş. Üzerine dehşetli yağmur ve dolu yağmış, birçok askeri zarar görmüş. Hemen bu fikrinden vazgeçmiş.
Başında gözlerini de kapatan bir başlık, üzerinde beyaz bir elbise varmış. Bu elbise dirilerde olduğu gibi her yıl eskir ve yenisi giydirilirmiş.
Bu zatın böyle kalmasının sebebi ise, şeyhi olan İbrahim Mazeraî hazretlerinin duasıymış... İbrahim Mazeraî zaman zaman insanlardan uzaklaşarak, ibadet için bu mağaraya gelirmiş. Demdemekî de günün birinde öğle vaktine yakın mağarada onu ziyaret etmiş. Şeyh İbrahim ona öğle ezanı okumasını söylemiş. O ise biraz daha beklemek gerektiğini bildirerek hemen okumamış. Öğle vaktinin girdiğini anlayınca da kalkıp ezan okumuş. Sonra Demdemekî, şeyhi İbrahim’e; “Ayağını sağ ayağıma koy da göğe doğru bak” demiş. Dediği gibi yapıp göğe doğru bakınca, semada bir kapının açıldığını ve oradan bir horozun kanatlarını açıp ezan okuduğunu görmüş! Demdemekî, şeyhine demiş ki: “Ben beş vakitte ezanı bu horozun sesine göre okurum...”
“ALLAH SENİ ESKİTMESİN!”
Şeyh İbrahim Mazeraî de ona; “Allah seni eskitmesin” diye dua etmiş... Allahü tealâ şeyhinin bu duasını kabul etmiş, bundan dolayı Muhammed Demdemekî vefat ederken yanındakilere; “Ben hocamın duasını aldım, bedenim eskimeyecek ve çürümeyecek. Bu sebeple beni bu halde bırakın, kabre defnetmeyin” demiş. Gerçekten de ölümünden sonra eskimemiş ve çürümemiş...
Vehbi Tülek
“Benim bedenim çürümeyecek!..”Demdemekî adında bir zat yanındakilere şöyle der: “Ben hocamın duasını aldım, bedenim eskimeyecek ve çürümeyecek. Beni kabre koymayın!”
Dürerü’l-Ukûd kitabında şöyle bir hadise anlatılır: Tarihçi Takiyyüddin el-Makrizî’nin anlattığına göre, kendi yaşadığı zamandan 500 yıl önce, yani hicri 336 yıllarında vefat ettiği bilinen Muhammed Demdemekî isimli velî bir şahsın cesedi, Şirvan bölgesinde (Azerbaycan) bir dağdaki mağarada sağlam ve oturur vaziyette bulunuyor imiş!
“HOCAMDAN BÖYLE DUA ALDIM”
Tarihçinin onu gören birçok kişiden naklettiğine göre, Demdemekî bulunduğu taş mağarada teşehhüd oturuşu gibi ve kıbleye dönmüş bir vaziyette imiş. İnsanlar onu bölük bölük ziyaret eder, Resulullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Efendimize salevat getirilince o başını kımıldatırmış!
Bu zatın açıktaki cesedini defalarca gömmeye kalkmışlar, fakat buna imkân bulamamışlar... Timur Han, Azerbaycan’ı fethettiğinde bu zattan bahsetmişler. Onu görmeye gitmiş ve onu alıp diğer evliyanın gömüldüğü gibi toprağa gömmek istemiş. Üzerine dehşetli yağmur ve dolu yağmış, birçok askeri zarar görmüş. Hemen bu fikrinden vazgeçmiş.
Başında gözlerini de kapatan bir başlık, üzerinde beyaz bir elbise varmış. Bu elbise dirilerde olduğu gibi her yıl eskir ve yenisi giydirilirmiş.
Bu zatın böyle kalmasının sebebi ise, şeyhi olan İbrahim Mazeraî hazretlerinin duasıymış... İbrahim Mazeraî zaman zaman insanlardan uzaklaşarak, ibadet için bu mağaraya gelirmiş. Demdemekî de günün birinde öğle vaktine yakın mağarada onu ziyaret etmiş. Şeyh İbrahim ona öğle ezanı okumasını söylemiş. O ise biraz daha beklemek gerektiğini bildirerek hemen okumamış. Öğle vaktinin girdiğini anlayınca da kalkıp ezan okumuş. Sonra Demdemekî, şeyhi İbrahim’e; “Ayağını sağ ayağıma koy da göğe doğru bak” demiş. Dediği gibi yapıp göğe doğru bakınca, semada bir kapının açıldığını ve oradan bir horozun kanatlarını açıp ezan okuduğunu görmüş! Demdemekî, şeyhine demiş ki: “Ben beş vakitte ezanı bu horozun sesine göre okurum...”
“ALLAH SENİ ESKİTMESİN!”
Şeyh İbrahim Mazeraî de ona; “Allah seni eskitmesin” diye dua etmiş... Allahü tealâ şeyhinin bu duasını kabul etmiş, bundan dolayı Muhammed Demdemekî vefat ederken yanındakilere; “Ben hocamın duasını aldım, bedenim eskimeyecek ve çürümeyecek. Bu sebeple beni bu halde bırakın, kabre defnetmeyin” demiş. Gerçekten de ölümünden sonra eskimemiş ve çürümemiş...
