Kendi içimizde ve dış dünyada yaptığımız tefekküre, âfâkî ve enfüsî tefekkür diyoruz. Âfâk, ufkun; enfüs de nefsin çoğuludur. Ufuk, bize göre, dağların zirveleri, güneşin doğup battığı yerlerdir.Diğer bir tabirle; zeminin, semanın etekleriyle birleştiği yere ufuk ve onun çoğuluna da âfâk denir. Dolayısıyla bu sahadaki tefekküre âfâkî tefekkür diyoruz ki, bununla kastedilen de insanın dışındaki bütün dünya ve kâinatlardır.Enfüs ise nefsin çoğulu olup, insanın»»
Devami...
