Elif Lâm Râ

Her şey bir rüya ile başlar. Secde, on bir yıldız, güneş ve ay. Yüreğe işlenen dokunaklı bir rüya. Bir kader çizgisinin başlangıç ve sonunu belirleyen.

Elif; dik duruş ve masumiyetin, ödün vermemenin adı ise Yusuf…

Lam; koruyup kollamanın, sevmenin ise Yakup ve Züleyha’dır sembolü.

Ra; kuyu, zindan ve diğerleri…

Yakub’un suskunluğu, sabrı ve bekleyişi; hüznüyle “uyanıkları” uyandırmadan Yusuf’a uyarıcı olur sözleri .’’Bu rüyayı kardeşlerine sakın anlatma’’1 İçinde bulunduğu rüyanın gerçekliğine dikkat çeker. Farkına varamayanların farkına varmalarına kadar bir şey yapmaz bekler ‘’Artık bana düşen hakkıyla sabretmektir ‘’ 2 der ve susar… Allah’a güven vekil olarak Allah yeter’’ 3 ayetinin canlı örneği Yakup tevekkül edip bekler…

İlk imtihanın basamak noktası kuyu, kuyunun masum annesiz ve çocuğu Yusuf…
Kuyu, Yusuf’u seyredip, ağlayarak Rabbine niyaz ederken, Yusuf; su kuyusunda susamakta…
Ve bir destan böylece başlamakta..

Sır kuyularda gizliydi…

Kuyu ve Yusuf…

Kuyularımız ve biz…

Kuyularda imtihan sunulurken Rabbe diğer tarafta gömleğe yalancı kandamlaları düşer. Sessizliğe ses, suskunluğa sukuttur gömlek. Kuyu imtihanından geçerken yüreğim zindanlara takılır bedenim. Sultan olmak kolay değildi imtihanın basamakları ağırlaştıkça, Yusuf ‘un değeri artmakta. Sabrın zirveleri masumiyetle buluşmakta…

Ey nefsinin mağduru, sevdanın mağruru Züleyha! Zindana atılan günahsız Yusuf’u katleden aşk kadını. Çaresizliğin yenilmişliğin acısıyla yazılmak adına bir günah daha. Züleyha lar adına ilk kurban atılır zindana…

Şimdilerde züleyhalar yetemiyor aşka, kuyularda kalıyor Yusuf i sabırlar…

Zindan ve Yusuf arınma noktası…

Zindanlarımız ve arınma noktalarımız… Araf ta yüreğim Ar ve Af arasında gelgitler makamında. Züleyha’da takıldı bakışlarım. Yusuf i bir aşka yol aldı kelamlarım.

Duruşu sağlam kelamı emin Yusuf;

Zindan, uykusundaki uyanıklığa alamet oldu rüyalar yorum eder ve yol gösterir. Uyanış ve diriliştir zindan aşka, hakkı her gelene haykırıştır, onurdur beklemek ve sabretmektir.

Ne kardeşleri ne kervan nede sevgi imtihanına maruz kaldığı Züleyha ve zindana atılmasına göz yuman aziz’in gıyabında, hiçbir zaman konuşmaz. Sözsüz dersler vardır Yusuf ta. Ta ilk başta kardeşlerinin yaptıklarından başlayıp başına gelenleri anlatmış olsaydı belkide hak verilecekti. Kime ne söylenmesi gerekiyorsa yüzlerine konuştu.

Sultanlığa giden yolda imtihan basamakları bitmedi aşkın hesap edilemeyen ama tamda isabet ettiği hali yaşadı. Ayrılığın en acısını Yakup ve Bünyamin’in hasretiyle tattırıldı. Yıllar geçse de yapılan haksızlığın ortaya çıkmasında aklandı yüreği. Yusuf yüzlü olmanın bedeli ağırdı ve yolu Yusuf sözlü olmaktan geçmekteydi.

Güzelin olmak istersen, o güzele layık bir tane olmalısın ‘’Biz metaımızı kimde bulursak onu alırız’’4 Tuzak ki içinde hakkı taşıyan hasreti vuslata erdiren bünyamin ve masum Yusuf… Yakub a bir heyecan daha ve son noktadır vuslata …’’Ben kederimi ve hüznümü yalnızca Allah’a söylerim ‘’5 Allah’la söyleşmenin mükâfatı, hüznü Allah’la paylaşmanın cevabıdır Yusuf Yakuba…
Af etmek ve bağışlamak belki de finaldi bu sözler’’Bugün sizi ayıplama yok. Allah sizi afetsin. O merhametlilerin en merhametlisidir.’’6