En zoru unutmakmış Sen'i

ceylannur

Yeni Üyemiz
lullaby_by_kaotika.jpg



Tertemiz duygular büyütemedim gönül bahçemde
Hep yağmalandı masum meyvelerim
İkliminden burcu burcu gül kokuları duydum da
Bülbül olup ahengine erişemedim
Kördüm, ışığına muhtaçtı gözlerim
Hamdım; ama pişmeye meftundu yüreğim
Hem karanlıktı benim gecelerim,
Sığdı düşüncelerim
Issızlığımın ortasında hep ismini heceledim
Nurdan haleler içerisinde o gül yüzünü düşledim
Kalbimin unut, çığlıkları arasında sevdim seni
Unutmak istedikçe sevdim
Görmedikçe ezberledim yüzünü
Sen susunca dinledim sesini
Susa susa anlattım derdimi
Sen şimdi çok uzaklarda;
Fakat O’na en yakınlardasın
Özlemiyle tutuştuğum,
Hayalimde büyüttüğümsün
Kalbimin derinlerinde durmadan kanayan bir yarasın
Bana unutmayı unutturan, özlemeyi öğreten bir yar…
Dilerim seneler büyütsün O’na özlemini…
Kısaltsın O’na giden yollarını…
Sevgimi titreyen ellerimle söylediğim ey…
Rabbim hep sevsin seni, sevilmeye layık etsin…


La reverie
 
Üst Alt