Okyay
ÖZEL ÜYE
Ganimet Bilmek!
Yaşıyor olmamız, büyük ganimet,
Her bir nefesimiz ayrı bir nimet.
Öyleyse titiz ol, dâima vehmet…
Sonraki nefesi alamam zannet.
Ne günah söz söyle, ne de israf et,
Susuyor olsan da, içinden zikret.
Toprağı tavda tut, mevsimi tam de!
Hayır tohumları atıver sen de.
Rızâ’i Hak için bunu ekende,
Bereket bulursun hasat etmende.
Ve hatta diktiğin tâze fidanda,
Tez zaman, meyveler doğar dalında.
İmânı gür olan bunları bilir,
Ektiği bir habbe, yedi başak verir.
Öyle ki her başak, yüz tanelidir.(1)
Bu; infak etmenin bir misâlidir,
Allah yolundaki sehâvetindir..
Kim bilir katında, nice kıymettir..
Bir verip yedi yüz almak ne kârlı!
Bu yüzden, infâkı sanma zararlı.
Âyetle övgüsü, şanlı mı şanlı.
Mevlâ’nın bu va’di nice anlamlı.
Çünkü O dilerse çoğaltır katlı.
Kuluna cömerttir, hem de şefkatli.
Geri ödemesi yüksek mi yüksek,
Gönülden, güzelce bir ödünç versek.
Rabbim ne hoşnut-dur, hele bir bilsek.
Sonsuz hazineyi, şaşarız görsek.
Hatta aczimize, keşke’ler yorsak,
Şükürler ederek ve şöyle desek;
“Ah hep paramızı, borç verebilsek”
Çoğaltan-azaltan, daraltan- açan,
O’dur en güzelle iyilik saçan. (2)
Arkasından ezâ gören infak’tan, (3)
Bu iyliği her an başa kakmaktan,
Güzel bir söz, daha evlâ gerçekten.
Gene öyle, bağışlamak, pek etken.
Ey mü’minler! Hayrınızı uçmaktan,
Verilmemiş gibi boşa gitmekten,
Koruyunuz ezâ- cefâ etmekten, (4)
Sonra, ayni gösterişe sebepten,
İnanmazken, riyâ için saçmaktan,
İflas etmiş durumuna düşmekten,
Kurtulmaya çırpınırsın, bin pişman.
Rabbimin misâli, bunlar hakkında,
Düp- düz bir kayada toprak olsun da,
Şiddetli bir yağmur hele yağsında,
Çıs çıplak olur da, toz kalmaz onda,
Toprak infâkındı, kendinse kaya,
Hepsi boşa gitmiş, kazanç sıfırda,
İşte uyarıyor böylece Mevlâ.
Şevket Okyay
KAYNAK
Esinlenen kaynaklar
(1) Bakara suresi Ayet:261.
(2) Bakara “ “ : 245
(3) “ “ “ 262
(4) “ “ “ 264
(1) Bakara suresi Ayet:261.
(2) Bakara “ “ : 245
(3) “ “ “ 262
(4) “ “ “ 264
Moderatör tarafında düzenlendi:
