Ebû Zerr (Radıyallâhu Anh) anlatıyor:
"Resûlullah (Aleyhissalâtu Vesselâm) efendimiz buyurdular ki:
"Dünyada zâhidlik, helâl olanı haram etmek veya malı ziyân etmekle olmaz. Gerçek zâhidlik, Allah´ın elinde olana, kendi elinde olandan daha çok güvenmen ve bir müsîbete düştüğün zaman getireceği sevabı sebebiyle, onun devamına rağbet göstermendir."
[Tirmizî, Zühd 29, (2341); İbnu Mâce, Zühd 1, (4100).]
"Resûlullah (Aleyhissalâtu Vesselâm) efendimiz buyurdular ki:
"Dünyada zâhidlik, helâl olanı haram etmek veya malı ziyân etmekle olmaz. Gerçek zâhidlik, Allah´ın elinde olana, kendi elinde olandan daha çok güvenmen ve bir müsîbete düştüğün zaman getireceği sevabı sebebiyle, onun devamına rağbet göstermendir."
[Tirmizî, Zühd 29, (2341); İbnu Mâce, Zühd 1, (4100).]
ALLAH RASULÜ'NDEN (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
“İmanın yetmiş küsur şubesi vardır.
Bunların en üstünü 'Lâ ilâhe illâllâh'(Allah'tan başka ilâh yoktur.) sözüdür.
En alt derecesi ise yoldaki eziyet veren şeyleri kaldırmaktır.
Hayâ da imanın bir şubesidir.”
(Nesâî, Îmân, 16; M153 Müslim, Îmân, 58)
“İmanın yetmiş küsur şubesi vardır.
Bunların en üstünü 'Lâ ilâhe illâllâh'(Allah'tan başka ilâh yoktur.) sözüdür.
En alt derecesi ise yoldaki eziyet veren şeyleri kaldırmaktır.
Hayâ da imanın bir şubesidir.”
(Nesâî, Îmân, 16; M153 Müslim, Îmân, 58)
Abdullah b. Amr (ra) şöyle buyurmuştur:
'Bir adam Rasulullah'ın (sav) yanına gelerek cihad etmek için izin istedi.
Rasulullah:
"Annen-baban var mı?" dedi.
Adam evet, diyince Rasulullah:
"O halde cihadını onların hizmetine tahsis et." buyurdu.'
(Buhari, Cihad, 3004)
'Bir adam Rasulullah'ın (sav) yanına gelerek cihad etmek için izin istedi.
Rasulullah:
"Annen-baban var mı?" dedi.
Adam evet, diyince Rasulullah:
"O halde cihadını onların hizmetine tahsis et." buyurdu.'
(Buhari, Cihad, 3004)
"Allah’ım! Kalplerimizi birleştir, aramızı ıslah et, bize kurtuluş yollarını göster, bizi karanlıklardan aydınlığa çıkar, bizi her türlü çirkinliklerden, açığından ve gizlisinden uzaklaştır…"
(Hâkim, "Te’min", No:977; İbn Hıbbân, "Ed’ıye", No: 996)
(Hâkim, "Te’min", No:977; İbn Hıbbân, "Ed’ıye", No: 996)
