Hüzün sizce nedir?

Hüzün, harflere sığmayan bir nimet-i İlahi’dir.


Aşkı hüzün eyledin ey sevgili...
Bir güvercin muhabbetiyle gel sevgili


sonların huzur olması için bi nebze hüzün gerek bana!..emeğine sağlık harikaaaa!..
 
hüzün çağlayan gibi kaynayan ruhlardan süzülür gelir,ve küllenmiş acıların izlerini taşırlar.bazen sessiz hıçkırıklara yoldaşlık eder,bazende ağız dolusu kahkahalara.çakmak çakmak gözlerden çıkar yardım yataklık eder kavgası olanlara.kaybedenlerin ardından gelip dudakların biraz üstünde konaklayan bir damla göz yaşıdır...bazende hiç akmayacak gibi bir yerde saklanan ve sıradan bakışların uzanamayacağı ıslaklık..

bazen kalbin sert ve ani bir altın vuruşudur.yüz hatlarında silinmesi olanaksız bir damga gibidir.türkülere yuvasını kurar,saza siner söze gizlenir.eşsiz melodiler eşliğinde ılık ılık akar ruhlara...

talana,yalana,üçkağıtçıya,soysuza,hırsıza,insan olamayana en sert mesajlardan biridir hüzün.üzgün ve hafifçe büzülen dudağa konuk olur.büyük yüreklerin yoldaşıdır hüzün..sevinçlerin,tasaların,ayrılıkların,kavuşmal arın, görünüp bir kaybolan ama her dem varlığını sürdüren yoldaşıdır hüzün...
hayatın gizlerine doğru çıkılan ve kuşaktan kuşağa aktarılması gereken bir yolculuktur..hüzün
 
.


Bazen sebebini bilmez insan
vakitsiz gelir hüzün
Kuşça inatları vardır,mesafelere inat
Sevinçten,neşeden silkinir kanat
Sevdayla hem-hal olurda
Bazen sebebini bilmez insan
Vakitsiz gelir hüzün
Yagmurun sesini dinlerken zaman
Sonbaharın kollarında inlerken inlerken zaman
Sınırı unutup geceyle gündüzün
Bazen sebebini bilmez insan
Vakitsiz gelir hüzün .
 
.

şimdi gece
hüznüm günden iki kat
ey körfez, güzelliği
ya bu kızıllığı bırak
yada benide içine kat

şimdi sonbaharın
üstüne düşe düşe toprak olur yeşillik
hep dönüş yolu böylemidir
önce gidenlerin ağır sesleri

gece içinde renk renk
oynaşır eski hatıralar
daldan düşen ilk yaprak
üşür inleyerek

çiğerimde ince hastalık
pencereden yar bakar
ben kabullenmişim karanlık yolculuğu
içim parçalanarak,

hüzün iyi demiş derviş
petek petek bal tutar yürek
herkes yorar herkes söyler
bilinmez hüzündeki renk.
 
.

Adım yalnızlık
Soy adım hüzün
Her sevdanın bitiminde ben varım
Her ağlayanda beni görürsün
Suyun kaynadığı yerdeyim ben
Güneşin battığı yer benim
Her cenazede ben varım
Her ayrılıkta bir yüzüm
Adım yalnızlık
Soy adım hüzün
 
.


Toprağım hüzün...

Suyum hüzün...

Yaprağım hüzün...

Ben her bahar hüzün açıyorum...

Dokunma...

Çiçeklerim hep hüzün... hep hüzün...
 
.


Hüzün,ayrılıktır,kavuşmamaktır

Hüzün,gurbet elde siyah gecedir

Hüzün,yaslı gönül,konuşmayan dil

Suskun dudaklarda,iki hecedir
 
Gelmeyecek bir gideni ,
Olmayacak bir nedeni

Beklemektir HüzüN

Gecikmiş bir gizlemi,
Birikmiş bir özlemi

Saklamaktır Hüzün

hele hele
Çok büyük bir yalani
Çok yalin bir dogrultuda

Söylemektir Hüzün .......

Selametle ....
 
.




Suya düşen bir karanfilse yüreğin
bırak kendini ırmağın türküsüne
vursun seni o taştan bu taşa
o çağlayandan bu çağlayana
Kavgadan uzak kalmışsan
sevdadan da uzaksın demektir
devinmez yüreğinin mağması
çatlamaz sabrın kara taşı
 
Yalnızlığı bilirim anlatmana gerek yok
Toplasan da çıkarsan da sonunda tek kalırsın
Gece soğuk, gece sessiz, şafağa saatler kala
Ben hüzün denizinin ortasında bir ada.

Hasret nedir bilirim tarifine gerek yok
Paylaşmayı tattığım saatler yetmez bana
Yaşanmış geçmişimi taşıyorken yarınlara
Ben hüzün denizinin ortasında bir ada.

Sevgi nedir bilirim yaşamama gerek yok
Aşk taşar gözlerimden karışır yağmurlara
Umudumu haykırırken yüksek uçan kuşlara
Ben hüzün denizinin ortasında bir ada.

Hakan ŞENGÜN
 

Saat

Forum Görünümü

Konular
55.452
Mesajlar
136.769
Toplam kullanıcı
6.059
Son üye
katieandino
Geri
Üst