ceylannur
Yeni Üyemiz
Fudayl bin Iyâd hazretleri buyurdu ki :
“İlim tahsili iyi bir niyet ve temiz bir gaye ile olursa, bundan daha yüksek bir amel olamaz. Fakat çokları ilmi, gereğini yapmak için tahsil etmiyor. Bilâkis ilmi, dünyalık avlamak için bir ağ olarak kullanıyorlar.»Kimsenin görmeyeceği yerde ise üşenip yapmamak.
Fudayl bin İyad yine buyurdu ki: “İnsanlar görsün diye bir amelde bulunmak riyâdır. Gerekli olan ameli insanlar için terk etmek de şirktir. İhlâs ise, bunların ikisinden de ALLAH ‘ın seni kurtarmasıdır.» İnsanlar için ameli terk etmek, şöyle olur. Meselâ : Gerekli olan bir ameli, ancak insanların görebileceği yerde, sırf desinler ve övsünler diye yapmak.
Hakiki müminler dünyada her yaptıklarını ALLAH rızası için yaparlar. Yapılan amellerin en efdali ihlas ile ALLAH rızası için yapılandır. Hadisi şerifte, “Dünyada riya ile ibadet edene, kıyamet günü, ey kötü insan! Bugün sana sevap yoktur. Dünyada kimler için ibadet ettin ise, karşılıklarını onlardan iste, denir” buyrulur.
Riyanın zıddı, ihlastır. İhlas, dünya faydalarını düşünmeyip, ibadetlerini yalnız ALLAH rızası için yapmaktır. Resulullah buyuruyor ki, “ALLAHü teala buyuruyor ki, benim şerikim yoktur. Başkasını bana şerik eden, sevaplarını (vad ettiğim karşılıklarını) ondan istesin. İbadetlerinizi ihlas ile yapınız! ALLAHü teala, ihlas ile yapılan amelleri, işleri kabul eder.”Bişr’ül-Hâfî buyurdu ki: “Bizim gibilerin iyi amellerini açığa vurması lâyık değildir. Riya karışan ameller nasıl açığa vurulabilir? Bize yakışan, amellerimizi gizlemektir.” Hz. Fudayl de : «İlmin ve amelin hayırlısı gizli olanıdır.» derdi.
Hazreti İkrime buyuruyor ki : “Nefsinin kötülüğünü bildiği halde, insanların kendisini âlimlik ve sâlihlik ile vasıflandırmasını arzulayan kimseden daha akılsız birini bilmiyorum. Mü’minlerin gönülleri, gizli ayıplarına muttali olması gerekir. Öylesi zavallıların durumu, tarlasına diken ekip de mahsul zamanı yaş meyva almak isteyen bir kimseye benzer.»Katâde buyurur ki : “Âlim kişi, ilmi ve ameli ile gösteriş yaptığı zaman, Allâhü teâlâ meleklerine der ki: “Şuna bakın. Benimle alay ediyor ve benden korkmuyor. Halbuki ben, Azîm ve Cebbâr’ım.”
Mehmet Oruç
