harekat
Özel Üye
Yüzlerce kişi Zürih’e ölmeye gidiyor
Zürih’in en pahalı ötanazi (ölüm) kliniği Dignitas’ın kurucusu Ludwig A. Minelli, aynı zamanda gazeteci.
Ludwig Amadeus Minelli
Ötanazinin yasal olduğu tek ülke olan İsviçre, işi ticarete döktüğü için eleştirilse de Zürih’teki kliniklere her yerden umutsuz hasta akıyor. İşlem binlerce dolara mal oluyor.
Haftada ortalama iki kişinin ölme hakkını kullanmak için gittiği İsviçre, ‘ötanazi turizmi’ yaptığı iddiasıyla kamuoyundan tepki alsa da, tüm dünyadan binlerce umutsuz hasta için son çare olmaya devam ediyor.
Kliniğe gelenlerin bazıları çok genç, bazıları yaşlı. Ortak özellikleri çaresiz bir hastalığa yakalanmış olmaları. Kendi ülkelerinde ötanazi yasal olmadığı için İsviçre’ye giden hastalar ve yakınları durumdan memnun olsa da ülkedeki bazı gruplar durumu protesto ediyor. Ötanazinin yasal olduğu tek ülke olan İsviçre’nin Zürih kentindeki kliniklere Almanya, Hollanda, Fransa, İngiltere, Amerika ve diğer ülkelerden her yıl yüzlerce kişi ölmek için gidiyor.
Geçen hafta Amerikalı profesör Craig Ewert’in ölümünün İngiliz televizyonlarında yayınlanmasıyla gündeme oturan ötanazi kliniklerinin bu işi turizme dönüştürmesi, etik tartışmalara sebep oluyor. Ewert, kendi ötanazi deneyiminin televizyonda yayımlanmasının, toplumun ötanaziyle yüzleşmesi için etkili bir ‘eylem’ olacağını söylemiş, ötanazinin tüm dünyada yasallaşması için herkesin bilinçlenmesi gerektiğini açıklamıştı.
Craig Ewert’in İlaç ile Öldürülmesi
Motor nöron hastalığına yakalandıktan beş ay sonra yatağa mahkum olan profesörün eşi Mary Ewert son anına kadar başucunda moral vermişti. Ancak ölüm anı görüntüleri kamuoyunu ikiye bölmüş, ötanazi karşıtları görüntülerin insanları ötanaziye özendireceğini söylemişti.
İlaçla sonsuza dek uyuyorlar
İsviçre’deki ötanazi kliniklerinden en ünlüsü Dignitas. Latince ‘onur’ anlamına gelen Dignitas, kurulduğundan bu yana yüzlerce kişinin ölüm hakkını kazanmasına yardımcı olmuş. Dignitas’ın hastayı kabul etmesi için önkoşulları var. Kişinin iyileşemeyecek derecede hasta olması, tedaviye cevap vermemesi ve hastalığın verdiği acılardan kurtulmak istemesi. Bu koşullara sahip kişilerin ölmesine yardımcı olan klinik, kentin en pahalı ötanazi kliniği. Burada ölmek 8 bin 300 dolara (yaklaşık 13 bin YTL) maloluyor.
Ötanazi, İsviçre’de 1942’den bu yana yasal. İçeceğe katılan ilaçlarla hasta acı çekmeden uykuya dalıyor. İlacın verilmesinden yarım saat sonra ölüm gerçekleşiyor. Bu ilaç ‘sodyum pentobarbital’ adlı kimyasal karışımdan oluşuyor. Başlangıçta apartman dairesinde hizmet veren Dignitas’ın yakınlarında oturanlar, evden her gün ceset çıkmasından etkilenmiş. Kimyasalların kendilerine de zarar verdiğini düşünen halk, kliniğin müstakil bir yere taşınması için dilekçe yazmış. Klinik şimdi mobil evlerde hizmet veriyor.
Cesetlerin Mezarlığa Taşınması
Tedavisi olmayan bir hastalıktan ölen Chantal Sebire’nın ötanazi talebi reddedilmişti.
Zürih’in en pahalı ötanazi (ölüm) kliniği Dignitas’ın kurucusu Ludwig A. Minelli, aynı zamanda gazeteci.
Ludwig Amadeus Minelli
Ötanazinin yasal olduğu tek ülke olan İsviçre, işi ticarete döktüğü için eleştirilse de Zürih’teki kliniklere her yerden umutsuz hasta akıyor. İşlem binlerce dolara mal oluyor.
Haftada ortalama iki kişinin ölme hakkını kullanmak için gittiği İsviçre, ‘ötanazi turizmi’ yaptığı iddiasıyla kamuoyundan tepki alsa da, tüm dünyadan binlerce umutsuz hasta için son çare olmaya devam ediyor.
Kliniğe gelenlerin bazıları çok genç, bazıları yaşlı. Ortak özellikleri çaresiz bir hastalığa yakalanmış olmaları. Kendi ülkelerinde ötanazi yasal olmadığı için İsviçre’ye giden hastalar ve yakınları durumdan memnun olsa da ülkedeki bazı gruplar durumu protesto ediyor. Ötanazinin yasal olduğu tek ülke olan İsviçre’nin Zürih kentindeki kliniklere Almanya, Hollanda, Fransa, İngiltere, Amerika ve diğer ülkelerden her yıl yüzlerce kişi ölmek için gidiyor.
Geçen hafta Amerikalı profesör Craig Ewert’in ölümünün İngiliz televizyonlarında yayınlanmasıyla gündeme oturan ötanazi kliniklerinin bu işi turizme dönüştürmesi, etik tartışmalara sebep oluyor. Ewert, kendi ötanazi deneyiminin televizyonda yayımlanmasının, toplumun ötanaziyle yüzleşmesi için etkili bir ‘eylem’ olacağını söylemiş, ötanazinin tüm dünyada yasallaşması için herkesin bilinçlenmesi gerektiğini açıklamıştı.
Craig Ewert’in İlaç ile Öldürülmesi
Motor nöron hastalığına yakalandıktan beş ay sonra yatağa mahkum olan profesörün eşi Mary Ewert son anına kadar başucunda moral vermişti. Ancak ölüm anı görüntüleri kamuoyunu ikiye bölmüş, ötanazi karşıtları görüntülerin insanları ötanaziye özendireceğini söylemişti.
İlaçla sonsuza dek uyuyorlar
İsviçre’deki ötanazi kliniklerinden en ünlüsü Dignitas. Latince ‘onur’ anlamına gelen Dignitas, kurulduğundan bu yana yüzlerce kişinin ölüm hakkını kazanmasına yardımcı olmuş. Dignitas’ın hastayı kabul etmesi için önkoşulları var. Kişinin iyileşemeyecek derecede hasta olması, tedaviye cevap vermemesi ve hastalığın verdiği acılardan kurtulmak istemesi. Bu koşullara sahip kişilerin ölmesine yardımcı olan klinik, kentin en pahalı ötanazi kliniği. Burada ölmek 8 bin 300 dolara (yaklaşık 13 bin YTL) maloluyor.
Ötanazi, İsviçre’de 1942’den bu yana yasal. İçeceğe katılan ilaçlarla hasta acı çekmeden uykuya dalıyor. İlacın verilmesinden yarım saat sonra ölüm gerçekleşiyor. Bu ilaç ‘sodyum pentobarbital’ adlı kimyasal karışımdan oluşuyor. Başlangıçta apartman dairesinde hizmet veren Dignitas’ın yakınlarında oturanlar, evden her gün ceset çıkmasından etkilenmiş. Kimyasalların kendilerine de zarar verdiğini düşünen halk, kliniğin müstakil bir yere taşınması için dilekçe yazmış. Klinik şimdi mobil evlerde hizmet veriyor.
Cesetlerin Mezarlığa Taşınması
Tedavisi olmayan bir hastalıktan ölen Chantal Sebire’nın ötanazi talebi reddedilmişti.