Secdeleri yarınlara bıraktınız.
Çekingen tutuk isyanlı.
Bütün yakınlarınız Rabbiniz.
Sizi hep dergahına çağırdı,bitmeyen mazeretleriniz yüzünden.
Siz böyle olsun istemezdiniz elestte.
Bir ezan sesi ,bir damla göz yaşı.
Bir kuş sesi bile anlatmaya yeterken her şeyi,kalbinizi dolduran dualar,kalbinizde tutuklu kaldı.
Siz hep geniş zamanlar umuyordunuz.
Çirkin geliyordu size dar vakitler.
Çetindi size göre dünya meşguliyetinde kulluk.
Nasıl olsa yaşlanınca caminin yolunu tutardınız.
Bol vakitleriniz olacaktı ilerde Allah ,gafurdu rahimdi.
Yılların telaşlarla,gafletle bu kadar çabuk geçeceği ,aklınıza gelmezdi.
Hastalık ,güçsüzlük ani ölümü kendinize yakıştıramazdınız.
Gizli bahçenizde açan dua çiçekleriniz vardı.
Gecelerde ve yalnız!
Kalkmaya yine üşendiniz.
Yahut artık gerçekten vakit kalmadı.
Ayaktayken uyudunuz, oturarak uyudunuz.
Gecelerdeyse hep uyudunuz.
Ta ki ölüm meleği uyandırana dek.
Bir musalla taşında son namazınız gibi kılın artık.
Ya da seni mezara koydukları.
Yüzünü kıbleye çevirdikleri lahitte.
Artık hep kıbledesiniz şimdi ama geçmiş ola.
Işık yok, hesap var amel yok, ne yazık ki.
Ellerimiz boş mahcubuz.
Müzeyyen Cihangiroğlu
