Yasla başını omuzuma!
İçinde biriken bir umman gibi olan kederlerin en acımasız olduğunda sonuna bir nokta koy, doyasıya ağla bu gün,
Yaslanki yaşama duyduğun umutsuzluğun, çaresizliğin verdiği acıları gözyaşlarınla sil bu gece kalbinden.
Yasla başını omuzuma;
Anlat herşeyi seni üzen ne varsa, kimsesizim diye aklından geçmesin üzüntülerini yanlızlığında gizleme,
Hiç ummadığın anda hayatından çıkanların ızdırabını kendine yükleme,verilen emanetin iadesidir bu.
Yasla başını omuzuma;
Düşün, hisset, içinde yeşeren gülleri seyret doyasıya kokla, baharda canlanan hayatla gelen güzellikleri izle,
Yaradanın sana verdiği bu hayatı istenildiği gibi yaşa.
Yasla başını omuzuma;
Hayatın sana verdikleriyle ve senden aldıklarıyla yetin, omuzlarında taşıdığın yükün ağırlığı hissettikçe çoğalır, çoğaldıkça ağırlaşır,
Bir günde herşeyi olduğu gibi kabullen, değer verdiklerin seni bu uzun yolda yanlızlığa sürüklediğinde, yaradanın; her nefes alışında içinde olduğunu düşün.
Yasla başını omuzuma;
Yorgunluktan düşen başını ağarmış saçlarına inat bir kez daha dik tut! içinde kopan fırtınalara bir set cek,
Ve aldığın nefesin değerini, sana hiç düşünmeden her şeyi vadeden, bütün bu olumsuzluklara rağmen yaşananlara rağmen sana yanlız değilsin diyeni idrak et.
Alıntı
