Yeter!
Uzaklarda görünen köye nasılda yaklaştık,
Hasretin baharına çeyrek kalmıştı,
Günlerce yürüyüp ha, vardık derken,
Birde engel çıkmıştı, hasrete bir kala.
Buralarda insanlar ot gibi yaşar,
Gögüslerinde yürek taşımazlar,
Her şey bir şeyle başlar, Para,
Uzaklardaki köye nasılda yaklaşmıştık.
Izdırabın, acının ta ortasındayken,
Harcadığın zamanı sen bir düşün,
Ama yürek denen duygu seli erimiş,
Ruhsuz olmuş, ot gibi, odun gibi.
İçimdeki ruh halim karmakarışık,
Halim durgun saplanmış bir noktaya,
Sanki denizden çıkıyorum karaya,
Yaşayıp yaşamadığımı bilemiyorum.
Salih etme ruhsuz bir dünya için kendini heder,
Düşünme, ne olacaksa olacak bu kadar keder,
Bu emanet olan vucudunu yakma yeter,
Uzaklarda görünen köye nasılda yaklaşmıştık....
M.S.A.
Son düzenleme:
